Volgende week is het drie jaar geleden dat Alessio Dhoore zich in Mol tot Belgisch kampioen veldrijden bij de eerstejaarsnieuwelingen kroonde. Wat daarna volgde, was een haast eindeloze opeenvolging van up en downs. Vandaag won de Assebroeknaar echter op knappe wijze de cross in Leuven, zijn tweede triomf in vijf dagen tijd. Komende zaterdag wacht het BK in Lille. Zou het dan toch nog kunnen?
Mol, januari 2013
We weten allemaal nog hoe alles zich afspeelde op die zaterdag in januari 2013. Aan het bij wijlen idyllische Zilvermeer in Mol behaalde Alessio Dhoore op superieure wijze de mooiste overwinning uit zijn nog prille carrière: Belgisch kampioen veldrijden bij de eerstejaarsnieuwelingen. Hij, de frêle Assebroeknaar waarvan iedereen dacht dat zenuwen hem andermaal de das zouden omdoen, greep de tegenstand bij de keel en rondde soeverein af. Tijl Pauwels, Alex Colman, Gianni Siebens… allemaal moesten ze eraan geloven.
Alessio herinnerde het zich een jaar later in een interview met ondergetekende als volgt: “Ouders van andere crossers zeiden vooraf: je wordt geen kampioen, want je zult weer veel te veel stress hebben. Niets van. Iedereen was nerveus bij de start, behalve ik. Toen ik alleen op kop reed, werd iedereen gek. Mijn oma begon te wenen. Aan de finish, wat een heerlijk moment. Toen ik nieuweling werd en Eli Iserbyt in zijn trui zag rijden, wilde ik die ook absoluut hebben. Het is me gelukt. En dat kan niemand me nog afpakken.”
Waregem, januari 2014
We weten allemaal nog hoe alles zich afspeelde op die zaterdag in januari 2014. Aan de sfeervolle paardenrenbaan in Waregem moest Alessio Dhoore zich tevreden stellen met zilver op het BK voor tweedejaarsnieuwelingen. Akkoord, er was die vermeende klap van eeuwige rivaal Colman en er was een imponerende Jappe Jaspers die het talrijk opgekomen publiek een zinderende solo op een schoteltje aanbood. Alessio liet echter anderhalve ronde het kopje hangen, viel op een bepaald moment zelfs weg uit de top tien, maar toonde zijn mentale weerbaarheid en snelde met een sterk slot nog naar een tweede stek. Hier had zoveel meer ingezeten, maar was dat eigenlijk wel erg?
“Eén zwaluw maakt de lente niet. Een momentopname”, schreef ondergetekende een week na dat bewuste BK. “Geen holle woorden, wel zorgvuldig over nagedacht. Als titelverdediger en gedoodverfd winnaar stond verliezen vooraf niet in Dhoores woordenboek. Zilver en brons? Neen, alleen goud volstond. Een bus vol supporters trok met angstaanjagend hoge verwachtingen naar de Gaverbeek. Met als ultieme eindbestemming hun held te zien pronken in een nieuwe driekleur… Toch kan deze nederlaag voor Alessio op termijn aanvoelen als een grote triomf. Ook een talent moet immers leren verliezen.”
Erpe-Mere, januari 2015
We weten allemaal nog hoe alles zich afspeelde in Alessio’s eerste winter bij de juniores. “Sommigen zullen weer zeggen dat ik een excuus zoek, dat ik die rugproblemen gebruik om mijn slechte dagen goed te praten. Maar vandaag bewees ik dat het echt zo is, dat ik ook last heb van mijn rug als ik goed presteer.” Alessio Dhoore wond er na zijn tweede plaats in Koksijde in november 2014 geen doekjes om. “Sinds augustus ben ik vijf cm gegroeid, maar mijn spieren willen voorlopig niet mee. Vandaar die rugproblemen…” Als eerstejaarsjunior wisselde Alessio veelbelovende met ontgoochelende prestaties af. Er was die achtste plaats (tweede eerstejaars!) op het EK in het Duitse Lörsch, maar er waren ook totale offdays, zoals op de Koppenberg en in Asper-Gavere. En zoals op het BK in Erpe-Mere, waar de modder wel heel diep in de schoenen van de jonge troef van Young Telenet-Fidea zonk.
De groeipijnen van Alessio Dhoore, kopte deze krant. Letterlijk én figuurlijk. Dat bleek na een 27ste plaats op het WK in Tabor uit de analyse van bondscoach Rudy De Bie, die nochtans duidelijk in de kwaliteiten van de West-Vlaming gelooft. “Alessio heeft als eerstejaarsjunior veel kansen gekregen en die niet altijd gegrepen. Volgend jaar verwacht ik van hem zeker progressie. Het is een jongen met mogelijkheden, maar ook beperkingen.”
Leuven, januari 2016
We weten allemaal nog hoe bij Alessio Dhoore het voorbije jaar niet alles volgens plan is verlopen. De progressie waar de bondscoach zo duidelijk naar gevraagd had, is er te weinig uitgekomen. Er was de pijnlijke breuk met Telenet-Fidea. En er was nog altijd de vervloekte rug die maar al te vaak opspeelde en Alessio tot opgave dwong. “De crossen in Zonhoven en Koksijde winnen en het podium halen in BK en EK is het doel”, klonk het nochtans bij aanvang van het seizoen. Daar kwam niets van in huis. Zonhoven en Koksijde draaiden op een sisser uit, op het EK was een 14de stek zijn deel. Blijft dus nog over: het BK.
Er is echter beterschap. En hoe… Woensdag won Alessio in Bredene, vandaag voegde hij daar in Leuven, in zijn eerste wedstrijd voor de jongerenploeg van Crelan-Vastgoedservice, een tweede triomf in vijf dagen aan toe. Op Vlaams-Brabantse bodem liet hij met Toon Vandebosch, Victor Vandebosch en Jappe Jaspers drie crossers van Enertherm-BKCP achter zich. Drie favorieten voor het Belgisch kampioenschap van komende zaterdag in Lille, dat net als drie jaar geleden in Mol op een zanderige omloop verreden wordt. Zonder bussen vol enthousiaste supporters, zonder buitensporige druk van buitenaf, een nieuwe omgeving die hem duidelijk goed doet en een vat vol zelfvertrouwen. Zou het dan toch nog kunnen? Natuurlijk. “Dit wil ik zeker nog eens meemaken”, vertelde Alessio ons na zijn titel in Mol. Onze toestemming heeft hij. Het antwoord kennen we zaterdag, omstreeks 15.40 uur.
Keep calm, Alessio. No stress.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier