Hoeveel het scheelde? 70 meter? 100 meter? 150 meter? Bijna had Julien Vermote (28) Kuurne-Brussel-Kuurne op zijn naam geschreven. En dat in zijn tweede wedstrijd ooit als kopman in een voorjaarsklassieker. Wat mogen we de komende weken nog verwachten van de Kortrijkzaan van Team Dimension Data? “Hij zal nog zijn wedstrijden winnen”, denkt Wim Feys, zijn ploegleider van bij de beloften. Eerstvolgende afspraak: de Strade Bianche.
Julien Vermote doorliep de jeugdreeksen bij KSV Deerlijk-Gaverzicht, maar kwam als belofte drie seizoenen (2008, 2009 en 2010) lang uit voor Beveren 2000, waar hij Wim Feys als ploegleider had. De intussen naar Kortrijk uitgeweken Stasegemnaar won in die periode tien wedstrijden, waarvan acht met meerwaarde. Leest u zelf maar even mee: Zillebeke-Westouter-Zillebeke, de Trofee van Haspengouw, Brussel-Opwijk, tijdritten in de Triptyque des Monts et Château, Tweedaagse van de Gaverstreek en de Tour du Haut-Anjou, het PK tijdrijden én het BK tijdrijden.
Vermote was een kanjer bij de jeugd en dat was ook niet bij Patrick Lefevere onopgemerkt gebleven. Hij liet hem in 2011 als neoprof debuteren bij het grote Quick.Step, net als de twee jaar jongere Guillaume Van Keirsbulck. Hij en Vermote zijn de enige West-Vlamingen ooit die rechtstreeks de stap van beloften naar profs bij de ploeg van Lefevere konden zetten. Gianni Meersman (2007) en Jan Ghyselinck (2010) kregen ook die kans, maar zij kozen indertijd voor respectievelijk Discovery Channel en Team HTC-Columbia.
Zes overwinningen
Vermote bleef na zijn overstap zeven jaar aan boord bij Quick.Step en had dat gerust nog kunnen verdubbelen. Zijn staat van dienst als meesterhelper van onder meer Mark Cavendish, Tom Boonen, Marcel Kittel is indrukwekkend. Met als voornaamste pijlers drie deelnames aan Giro en Tour en zelf toch ook zes overwinningen: twee West-Vlaamse kermiskoersen, de eindzege in de Driedaagse van West-Vlaanderen, twee ritten in de Tour of Britain én het WK ploegentijdrijden in 2016. In het klassieke werk kreeg Vermote door de aanwezigheid van zovéél kopmannen echter nooit zijn kans. Een achtste plaats in de Brabantse Pijl (2014) en een 14de plek in de Strade Bianche (2015, in dienst van zijn winnende kopman Zdenek Stybar) waren zijn dichtste uitslagen. Daar voegde hij zondag (negende in Kuurne-Brussel-Kuurne) alvast een eerste ereplaats aan toe.
“Juliens mentaliteit is fantastisch. En zijn inzicht binnen én buiten de koers staat op punt”
Ook Wim Feys had het zondagavond op televisie overdag was hij zelf als ploegleider aan de slag met argusogen bekeken. “Neen, het verbaasde me zeker niet”, beklemtoont Feys. “Julien is iemand die niet stilvalt. Bij Quick.Step heeft hij jarenlang de hele koers moeten werken, nu kon hij tot de finale in de luwte blijven. En in zijn eerste weekend in die rol heeft hij meteen getoond tot wat hij in staat is.”
Helemaal geschaafd in Anjou
Veel, zo blijkt. Daar was Feys tien jaar geleden al van overtuigd. “Souplesse was toen zijn handelsmerk. Julien reed altijd even klein, ook in tijdritten. Vooral de Tour du Haut-Anjou in 2009 is me bijgebleven. Julien stond tweede in het klassement, maar kwam tijdens de laatste rit op 40 km van de aankomst zwaar ten val. Zijn lichaam was volledig geschaafd, van beneden tot boven. Toen heeft hij veel karakter getoond en is hij met de hulp van zijn broer Alphonse en nog een andere ploegmaat weer komen aansluiten, zodat hij zijn tweede plaats in de eindstand achter Tejay Van Garderen kon behouden.”
Eind 2010 stapte Vermote met de nodige adelbrieven over naar de profs. “Zijn carrière komt overeen met wat ik toen in gedachten had”, zegt Feys. “Julien heeft enorm veel kwaliteiten en een fantastische mentaliteit. Zijn inzicht binnen én buiten de koers staat op punt. Hij neemt alles goed op. En hij kan beslissingen nemen. Goede beslissingen, hé. Je hebt er nog die dat kunnen, maar niet de goede.”
Werkpunten
“Werkpunten?” riposteert Feys op onze vraag. “Misschien zijn positionering in het peloton? De voorbije jaren heeft nog zelden moeten wringen, omdat hij altijd op kop reed. En wellicht ook zijn explosiviteit op hellingen. Stress? Daar kan hij wel mee overweg. Het is natuurlijk moeilijk te zeggen of hij grote wedstrijden kan winnen. Winnen zal hij sowieso wel doen. Een topklassieker is misschien wat te hoog gegrepen. Maar zondag in Kuurne scheelde het toch ook niet veel, hé.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier