Dit weekend trekken de Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne het Vlaamse wielervoorjaar op gang. Terwijl in België vooral Tom Boonen en Greg Van Avermaet naar voren geschoven worden, mogen ook de West-Vlamingen hun borst vooruitsteken. Daarbij heel wat namen van de (sub-)tweede rij, maar daarvoor niet minder gevaarlijk.
We moeten niet onnozel doen: als er eentje van ons is die altijd en overal voor winst meedoet, is het wel Sep Vanmarcke. Vijf jaar geleden winnaar van de Omloop, maar sindsdien op zijn honger, ondanks een resem ondankbare ereplaatsen in het allergrootste werk. Vanmarcke krijgt veel kritiek, maar weet heel goed waarmee hij bezig is. Ooit komt de dag dat hij niet meer als tweede of derde op het podium moet. De vraag is alleen wanneer. En als dat toch om een of andere reden niet lukt, zal hij na afloop van zijn carrière nog altijd kunnen zeggen dat hij een steengoede coureur is geweest.
Tweede rij
De mannen van de tweede rij dan: Jens Debusschere, Stijn Devolder, Jens Keukeleire, Baptiste Planckaert, Zico Waeytens… Stuk voor stuk een beschermd statuut binnen hun team. Winnen is niet eenvoudig, maar het kan. Debusschere deed het al in Waregem, maar moet binnen zijn eigen ploeg rekening houden met Tiesj Benoot. Keukeleire heeft dan weer Magnus Cort Nielsen aan zijn zijde. Devolder verwachten we pas écht over een maand als de kilometerteller richting 250 gaat. Planckaert is officieel meesterknecht van Alexander Kristoff, maar bewees zich binnen Katusha de voorbije twee maanden in die mate dat hij nu al als medekopman naar voren geschoven wordt. Afwachten echter, want Baptiste heeft weinig ervaring met het klassieke voorjaarswerk. En Waeytens? Daar is het de laatste tijd wel heel stil rond. Haast on-Zico’s. Hij zou wel eens verrassend sterk uit de hoek kunnen komen. Nietwaar?
Sub-tweede rij
We hebben nog enkele namen van de sub-tweede rij: Yves Lampaert en Jelle Wallays. Geen beschermd statuut binnen hun eigen ploeg, maar wel zo sterk dat ze in staat geacht worden om finaal toch voor de knikkers mee te strijden. Die eerste zal ooit helemaal doorbreken – de vraag is alleen wanneer – terwijl Jelle al twee (semi)klassiekers op zijn palmares heeft staan. En dat voor een coureur die door de buitenwereld vaak ondergewaardeerd wordt en binnen zijn eigen ploeg voorlopig pas op plaats vier (!) komt – Lotto-Soudal heeft dan ook net als Quick-Step Floors een ijzersterk geheel in de breedte.
Derde rij
Resten ons nog: enkele jonge knapen – Bert Van Lerberghe, Jonas Rickaert, Maxime Farazijn – die zich stilaan helemaal willen bewijzen om na afloop van dit seizoen eventueel een stap hogerop te kunnen zetten. Een bijna-oude rakker als Pieter Vanspeybrouck die in 2016 zijn tweede adem vond. Een eveneens bijna-oude rakker als MaximeVantomme die na drie jaar in de tweede klasse van Frankrijk weer in België actief is en de voorbije weken bewees dat hij enorm uitkijkt naar zijn eerste Vlaamse voorjaar sinds 2013. En wat met Stijn Steels? Hij kreeg eind vorig jaar veel kritiek van onze juryleden voor de IJzeren Briek, maar reed al bij al een verre van slecht najaar. In zowel de Schaal Sels als de Eneco Tour kwam de ingeweken Kempenzoon zelfs dicht bij een grote zege.
Mogen we ook zeker niet vergeten te vermelden: onze superieure meesterknechten en waterdragers in nood. Superlatieven voor deze werkmieren zijn toegelaten. Nietwaar, Tim Declercq, Nikolas Maes en Julien Vermote?
Joker
En dan is er natuurlijk ook nog ene Guillaume Van Keirsbulck. We geven hem onze joker. Volgens José De Cauwer, die deze week in Krant van West-Vlaanderen de West-Vlaamse voorjaarskansen analyseert, is het zelfs geen vijf na twaalf. “Guillaume moet gewoon een grote spiegel kopen, ervoor gaan staan en doen wat hij moet doen.” We geven José overschot van gelijk. Anderzijds: zo simpel als het lijkt is het natuurlijk ook niet. Talent heeft Guillaume met hopen. Dat, gekoppeld aan zijn atletisch vermogen, maakt van hem een potentiële topcoureur. De vraag is alleen of het hoofd mee wil. Kan Guillaume de druk van een kopman aan? Misschien is Wanty-Groupe Gobert – Lefevere haalde het twee jaar geleden al aan – net daarom wel de ideale ploeg voor hem. Bij vaderfiguur Hilaire Van der Schueren gedijt Guillaume mogelijks een stuk beter in zijn rol als kopman-zonder-als-échte-kopman-naar-voren-te-worden-geschoven.
Het is tijd om op te staan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier