De 3-Daagse van West-Vlaanderen editie 2016 kreeg finaal dan toch nog een opsteker uit eigen provincie. En wat voor één! Timothy Dupont kwam, zag en overwon. In de straten van Ichtegem boekte hij zijn eerste profzege in een UCI-koers van eerste categorie.
Wim Feys, ploegleider bij het toenmalige EFC-Omega Pharma-Quick.Step, wist maar al te goed waarom hij vond dat Timothy Dupont een profcontract verdiende. Het was september 2013 en de bijna 26-jarige Bredenaar, aan zijn vierde (!) campagne bij de elite zonder contract bezig, had bij het continentale Ventilair-Steria een subliem seizoen achter de rug. Zegekoning in België en maar liefst 19 toptienplaatsen in UCI-wedstrijden. Daarbij ook twee ritzeges in de gereputeerde Tour de Bretagne. Bij zijn tweede winst liet hij in een krachtige finish bergop overigens ene Julian Alaphilippe achter zich. De Fransman, twee jaar later op het podium van de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik, gaf na afloop ootmoedig toe dat hij niet uit het wiel van de Belg raakte.
Twee jaar later is Timothy Dupont een nog veel betere renner geworden. Het profcontract dat hij al een tijdje verdiende, heeft hij uiteindelijk dan toch gekregen. Het eerste seizoen bij VC Roubaix draaide door lichamelijk leed op een fiasco uit, maar Dupont kreeg een herkansing en greep die met beide armen. Toen Hans De Clercq, ploegleider bij Topsport Vlaanderen-Baloise, hem in de Classic Loire Atlantique, op een moment dat zijn eigen renners al een poos in de achterhoede waren verzeild geraakt, bergop fluks zag meegaan met onder meer de latere bergkoning in de Vuelta (Omar Fraile) wist ook hij voldoende.
Professionalisering
De overstap naar Verandas Willems deed de rest. Een verdere professionalisering onder de hoede van ploegtrainer Kristof De Kegel, aangevuld met het best mogelijke materiaal en een volledige sprinttrein in zijn dienst, inclusief maatje Joeri Calleeuw. In de Ster van Bessèges zette Dupont meteen de puntjes op de i. In Beaucaire toonde Bryan Coquard zich nog iets kloeker, maar drie dagen later viel er op de Mur de Laudun niets tegen de 28-jarige Bredenaar te beginnen, ware het niet dat zes vroege vluchters nog net uit de greep van het peloton waren gebleven.
Het verhaal van de jongen die tot zijn 26ste moest wachten om zijn jeugddroom waarheid te zien worden, heeft een happy end gekregen. Jarenlang, ook na zijn Belgische titel in 2012, werd aan hem voorbijgegaan, maar anno 2016 is de realiteit onweerlegbaar: Timothy Dupont heeft zijn grote gelijk gehaald.
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier