VT Lichtervelde neemt afscheid van enkele smaakmakers

VT Lichtervelde eindigt tweede. Boven v.l.n.r.: Silke Vangheluwe, Evelyn Maesenaere, Nathalie Olivier, Lynn Denys, Sanne Willems, Tine Popelier, Jana Vanhove en Veerle Cools. Onder v.l.n.r.: Yara De Prêtre, Fien Marchand, Laura Coene, Aude Desmet en Ada Cnockaert. © Foto Kurt
Redactie KW

VT Lichtervelde haalde het vorig weekend met 3-1 tegen Packo Zedelgem. Bevo Roeselare liet echter geen steek vallen, waardoor VTL finaal op de tweede plaats eindigt in tweede provinciale B. Zondag speelt het nog een testwedstrijd tegen VC Dentergem om een eventueel bijkomende stijger naar eerste provinciale aan te duiden.

Voor Sanne Willems wordt het haar laatste wedstrijd bij VTL en als volleybalspeelster. “Ik kom een beetje tijd tekort”, lacht Sanne. “Ik woon en werk in Gent. Op woensdag en vrijdag rijd ik er 45 minuten enkele rit over naar Lichtervelde. En na de training was ik soms pas om middernacht terug. Ik recupereerde ook niet meer zo goed. En ik wilde ook niet stoppen door een blessure. We zijn zeker op een hoogtepunt geëindigd. Ik speelde enkele seizoenen in tweede provinciale, onder meer bij VT Diksmuide waar ik mijn jeugdopleiding kreeg. Een titel met VTL was de kers op de taart geweest, maar eigenlijk was het al een fantastisch seizoen in een leuke ploeg. We deden ook naast het veld leuke zaken: een weekendje weg, een teambuilding… Het is echt wel op een topmoment geëindigd.”

Na een twaalftal seizoenen Diksmuide volgden dus nog twee seizoenen VTL. “Ik had terug plezier in volleybal en de trainingen. Dat is de reden waarom ik het nog twee jaar heb volgehouden om over en weer te komen. Het zijn allemaal vechters op het veld en leutemakers ernaast. Achteraf zijn we bij een bellini opnieuw allemaal even goede vrienden. En het zijn zeker allemaal vriendinnen geworden. Het is dan ook wel een beetje met pijn in het hart dat ik deze beslissing genomen heb, maar het was praktisch gezien gewoon niet meer haalbaar.”

Sanne mocht tegen Packo Zedelgem het matchpunt scoren. “Net voor de opslag vertrok, zei onze passeur Evelyn (Maesenaere, red.) dat ik sowieso het laatste punt moest maken. Alle passen zouden naar mij komen. Ik was er dus op voorbereid, al duurde het wel een paar ballen vooraleer het punt gemaakt werd (lacht). Maar het gaf een zalig gevoel. Echt fantastisch en dan kwam iedereen rond me staan. Het was niet de laatste wedstrijd, maar wel de laatste competitiewedstrijd. Mijn ouders zaten in het publiek, net als mijn beste vrienden. Het was een superleuk moment om mee te eindigen. Dit weekend volgt nog een uitbollertje om nog een laatste keer alles te geven.” Bij winst in de testwedstrijd hoeft promotie niet, maar toch wil VTL alles geven, stelt Sanne. “Sowieso gaan we voor de overwinning, als eer. Wat dan beslist wordt, is aan het bestuur, de trainer en de spelersgroep.”

Sowieso hebben de Lichterveldse dames er volgend seizoen een trouwe supporter bij. “Mijn vriend is ook een trouwe supporter en heeft vrienden gemaakt bij de andere papa’s en vrienden. Ze hebben al gezegd dat ze hem zouden missen, maar we gaan zeker nog kijken. Stel dat VTL in eerste provinciale uitkomt, dan zitten ze in dezelfde reeks als Diksmuide. Mijn ouders wonen er en mijn mama zetelt er in het bestuur. Bij die wedstrijden zal ik dan aanwezig zijn. Als we tegen Gullegem moeten spelen, de nieuwe ploeg van onze trainer, dan zijn dat ook speciale wedstrijden. Mochten ze kampioen worden, zal ik er ook zeker bij zijn om te vieren. Ze gaan me zeker nog zien en ze zijn nog niet van mij af.” (BV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier