Halfweg de World League – zes van twaalf interlands zijn gespeeld – heeft de Belgische nationale ploeg alweer voor een stunt van formaat gezorgd.
De eerste wedstrijd van het derde speelweekend in en tegen Canada was pardoes verloren gegaan: 3-0. Door de schuld van de jetlag en de zandman in de ogen. Maar dat was het echte Belgium niet. Zo disten de Red Dragons een schitterende tweede wedstrijd op met de gedrevenheid van de grote dagen. Op hun beurt werden de verbouwereerde Canadezen na de eerste set van het kastje naar de muur gesmasht. Terug naar af, uit de dromen gehaald: 1-3. Zo staan de Belgen terecht, met 7 punten op 12 in vier duels tegen Canada, weer aan de leiding in hun poule. Met een nadrukkelijk uitzicht op de Final 4. “Mooi, het leven is mooi!”
Vrijdag de dertiende
Het was van de Euroleague-match geleden, op 4 juni 2011 in de Lotto Arena, dat België in drie sets verloor. Nota bene tegen Groot-Brittannië, geleid door de Nederlandse tovenaar Harry Brokking. Tot vrijdag de dertiende in Vancouver. Reden genoeg om een zoete weerwraak voor de nederlaag van afgelopen vrijdag te nemen. Geen wijzigingen in de tweede partij in beide basisopstellingen. België maakte zijn offensieve bedoelingen dadelijk hard over 1-4. Met Sam Deroo speels ‘in the pipe’ en Pieter Verhees klaar kijkend in het midden.
De openingsfase vlotte over 4-4, 12-10 en 13-13 naar 17-15. Die twee puntjes achterstand bleven op het bord tot 22-20. Dan liep het even krom: 23-20, 24-20 en nog 24-21. De derde setbal, een Belgische opslagmisser, werd door de hele ploeg zwaar aangevochten. De bal viel op de lijn. Maar de scheids was de Dragons niet genegen en deed alsof zijn neus bloedde: 1-0.
Bevlieging
Heel verrassend en onverwacht was het vet daarna bij Canada helemaal van de soep. Verhees, Van den Dries en Verhanneman hadden een fikse bevlieging in de tweede set, die van 0-4 naar 2-8 en 5-13 sprong. De Canadezen konden hun ogen niet geloven en zakten mentaal als een pudding in elkaar. Kapitein Winters, de chouchou van het publiek, maakte er een zootje van, hij werd daarom afgelost door Van Lankvelt. Die counterde naar 11-14, maar de lijn verdween uit het Canadese spel en de Belgische voorsprong steeg al snel opnieuw, langs 12-17 naar 12-19 en 13-20. Wat een luxe, wat een overmacht. De gevaarlijke hoofdaanvaller Gavin Schmitt was helemaal weg gedeemsterd. Totaal onzichtbaar, niet meer of minder een schim. Belgium profiteerde in het slot maximaal van drie gemiste Canadese opslagen tot 15-22. De eerste setbal bij 18-24 was als een snoepje voor Matthijs Verhanneman: ‘padam’: 1-1
Vierde set
En de derde set werd die van libero Bert Derkoningen – een kat met zeven levens in defensie – en van Sam Deroo, heerlijk efficiënt in het aanvallend compartiment. Over 7-12 werd het hoe langer hoe mooier voor de Belgen. Met een knappe ‘steek’ van Depestele naar Verhees voor 8-14. Toch naderden reus Schmitt en springveer Perrin nog tot 14-15. Een goddelijk punt van Bram Van den Dries bood gelukkig ademruimte: 14-16. En dan sloeg Simon Van de Voorde, koelbloedig als een killer, toe op Van Lankvelt, van 18-19 naar 18-21. Bram Van den Dries zette ook de turbo aan en voerde mee de forcing over 20-22 naar 20-24. Schmitt spartelde nog tegen, maar Van Lankvelt serveerde in het net: 1-2.
Het werd daarna puur genieten voor de losgeslagen Dragons. Verhanneman sneed de vierde set schitterend aan, Deroo scoorde gretig ‘in the pipe’, de Belgische bank verkeerde al vlug in lichte euforie: 0-4. Even later stak Verhees tegenstander Adam Simac in zijn zak. De bijna miraculeuze driepunter kreeg van langsom meer gestalte. Het was alweer Matthijs Verhanneman, in de vorm van zijn leven, die de Canadezen de eerste genadeslag toediende: 9-12 en 10-14. Aangedikt met nog een uitgekookt blokmuurtje van Verhees op Simac. Via 11-17, 13-18 en 14-19 begon het aftellen naar de ontlading. Sam Deroo hamerde 15-21 binnen… nog vier punten te gaan.
Apotheose
Even de eindfase en de apotheose beschrijven: Pieter Verhees tekende voor 17-23, gevolgd door de laatste Canadese sparteling (19-23), Deroo drukte de eerste matchbal af: 19-24. Depestele en Van den Dries, beiden met een big smile, kregen hun applausvervanging. Meteen boorde Deroo de zwaar ontgoochelde thuisploeg de drie punten door de neus. Tweeduizend kijkers konden prompt genieten van enkele Belgische danspasjes. Bingo: 1-3. Met drie punten voorsprong en vanuit een machtige uitgangspositie kan Belgium met groot vertrouwen het tweede WL-schuifje afwerken.
“Totaalprestatie van iedereen”
Frank Depestele kan door de grote poort beginnen aan een rustperiode in functie van het WK, in september in Polen. Frank verdeelde het spel alweer magistraal. “Op de manier van vrijdag, dat mocht zich niet herhalen. We hebben echt steengoed gespeeld. De Canadezen begonnen te twijfelen en wisten niet hoe ze de gaten moesten stoppen. Ik kijk met veel plezier terug op de World League. Ik hoop dat de jongens de Final 4 halen. Zelf ben ik weer op de afspraak op het WK. Daar wil ik absoluut opnieuw presteren.”
Ook Dominique Baeyens reageerde tevreden. De bondscoach lachte in zijn vuist, zo trots ook als een pauw. Zijn Dragons hebben Canada een fameuze pad in de korf gezet: “Ik vergelijk de resultaten, hier in Vancouver, een beetje met onze uitslagen in Luik en Antwerpen. We verloren er eerst, daarna wonnen we in de Lotto Arena met 3-1. Dat gebeurde nu ook. Dit zijn drie gouden punten. Iedereen steeg boven zijn niveau uit en ik zag een zeer gave teamprestatie. In de eerste match werden we overrompeld in de tegenaanval, maar dat lukte voor Canada dit keer niet meer. Mijn team speelde zeer stabiel. Ik zag knappe reddingen in defensie. Ja, ik vond het een totaalprestatie van iedereen.”
(MC-foto a-RN)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier