Par-ky Menen duikt met mooi tussentijds rapport winterstop in

Julien Winkelmuller ontpopte zich in sneltempo tot scoremachine. (Foto MPM)
Redactie KW

De jongens van Ratko Peris kunnen met een lekker gevoel de voeten onder de feesttafel schuiven, want hun eerste luik van de competitie is een voltreffer geworden met de eerste herfstitel uit de geschiedenis als kers op de taart. De entourage kijkt dan ook hoopvol uit naar nieuwe successen in 2018.

Er zijn verschillende factoren die het succes verklaren van de grensclub. Een bepalende schakel is sowieso trainer Ratko Peris, die na een geslaagd eerste jaar nog hogere ogen gooit als Menencoach in zijn tweede seizoen. Zijn manier van trainen slaat erg aan, zijn contact met de spelers verloopt perfect en zijn eigenzinnige coaching deed aanvankelijk vele wenkbrauwen fronsen, maar resulteerde doorgaans in succes. Dan is er ook nog de mentale weerbaarheid bij Sinnesael en co.

In de competitie vochten ze in eigen zaal tot twee keer toe terug uit een verloren positie, maar eerst Aalst en vorige week nog VH Leuven verlieten de Vauban toch met een nederlaag. In de beker van België flirtte Par-ky bij buur Marke-Webis met de uitschakeling na een 2-0 en een achterstand van zeven punten in de derde beurt, maar na een miraculeuze comeback, een overwinning tegen Leuven en twee sterke matchen tegen Roeselare in de halve finale mogen de Menenaars toch terugblikken op een geslaagd bekerparcours dat net niet beloond werd met een ticket voor het Sportpaleis.

Top en flop

De sportieve cel heeft een neus voor talent, zoveel is zeker. De voorbije jaren werden heel wat ruwe diamanten geslepen in de grensstad. Puik werk als je weet dat Menen het al jaren met een bescheiden budget doet. Mihailovic, Kvalen, Cox en Barais zijn maar een paar van de juweeltjes die hier passeerden. Dit keer mag Ron Andelhof heel wat pluimen op zijn hoed steken, want de sportief directeur kreeg weer een heel uitgebalanceerd geheel bij elkaar.

Er rolde één ontgoocheling uit de transfermolen: libero Rait Rikberg

Folguera bewijst week na week dat zijn titels in Spanje geen toevalstreffers waren. De Andorrees is de gedroomde dirigent van Par-ky en vooral ook van de nieuwe opposite Winkelmuller. De Franse opposite ontpopte zich in sneltempo tot scoremachine en zal allicht niet te lang wachten om een sportieve stap hogerop te zetten. Fasteland – bij Asse-Lennik twee jaar geleden nog in de schaduw – toonde ook al zijn meerwaarde, maar heeft zeker nog groeimarge gezien zijn fysieke mogelijkheden. Vandecaveye, Vercruysse en Andriessen ontgoochelden nog niet en krijgen volop hun kans om zich verder te ontwikkelen aan de Belgische top.

De basisspelers van vorig seizoen die Menen trouw bleven, presteren dit jaar uitmuntend. Sinnesael blijft een van de betere blockers van de Liga, terwijl Ver Eecke de stabilisator is in het achterveld die tegenwoordig ook nog eens aanvallend straf uit de hoek komt. Ook Gorski is een poweraanvaller die zijn stempel meer dan ooit tevoren drukt op dit team. Het is geen toeval dat Par-ky een paar keer door de mand viel wanneer hij geblesseerd moest toekijken.

En in 2018?

Bevestigen de andere nieuwkomers in het nieuwe jaar? Het zal nodig zijn als Menen bovenaan een rol van betekenis wilt blijven spelen. Door de vernieuwde competitieformule kan het seizoen een zwart randje krijgen. Na de reguliere competitie wordt er immers in drie poules gestreden voor de play-offs. Een misstap in dat stadium kan Menen zelfs uit de play-offs houden. Dan zou al het goede van voor Nieuwjaar wel snel vergeten kunnen zijn.

Verder blijft de club bouwen aan de omkadering die het team naar een hoger niveau moet stuwen, zonder financieel gekke toeren uit te halen en met de nodige zin voor realisme. Een gezond beleid in combinatie met een talentvol team zal allicht volstaan om Par-ky Menen ook in 2018 een voorname rol toe te kennen.

(Maxime Petit)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier