Zulte Waregem wil voetballen zoals in het tijdperk-Hazard maar heeft daar de spelers niet meer voor

© BELGA
Tom Van Houtte

De verdediging van Zulte Waregem heeft de voorbije dagen al wat bagger te slikken gekregen. Van een ploeg die altijd uitgaat van een strikte organisatie zijn we dan ook geen 42 tegengoals in 25 wedstrijden gewoon. Een dramatisch slechte statistiek, die voortvloeit uit een dodelijke combinatie van een gebrek aan balans in de ploeg en persoonlijke fouten.

“Ik merk geen systeem, ze lopen maar wat rond, als kippen zonder kop.” Getekend: Luc Millecamps. “Er is een gebrek aan agressiviteit, slecht positiespel en er wordt te ver van de man verdedigd.” Getekend: Hugo Broos. Het mag duidelijk zijn: de alom geroemde organisatie van Zulte Waregem is een levende zeef geworden.

Alleen de rechtsback van Essevee, de bijzonder offensief ingestelde Deen Henrik Dalsgaard staat niet ter discussie. Centraal mist Joël Sami, Congolese verdediger met ruim 100 wedstrijden in de Ligue 1 op de teller, wel de nodige ‘vitesse’. Iets wat de jonge Abdou Diallo compenseert, maar hij vervalt elke wedstrijd in jeugdige nonchalance. Bryan Verboom is op links niet de man van de grote grinta en schurkt momenteel een beetje tegen zijn plafond aan.

Balvastheid nodig

Wel zijn we ervan overtuigd dat bovenstaand kwartet kwaliteiten genoeg heeft om minder tegengoals toe te staan, maar het wordt niet altijd geholpen door de twee controlerende middenvelders. Een gebrek aan balans heet zoiets. Niet toevallig werd in de winterstop maar één verdediger (Dalsgaard) gehaald tegenover twee controleurs (Soualiho Meïté en Marko Poletanovic) een linie hoger. Dat duo beschikt over meer voetballend vermogen dan de tandem Christophe Lepoint-Karim Essikal, al zitten de prestaties van laatstgenoemde absoluut in stijgende lijn.

Zulte Waregem wil voetballen zoals in het tijdperk-Hazard maar heeft daar de spelers niet meer voor
© BELGA

Dury wil zijn ploeg nog altijd hoog laten spelen, een engagement dat stamt uit het gouden tijdperk-Hazard. Alleen is daar veel balvastheid voor nodig en kan je je niet constant persoonlijke fouten permitteren. Een treffend voorbeeld daarvan zijn de twee minuten die volgden op de 2-2 van Mame Thiam in de op een zware anticlimax geëindigde thuiswedstrijd tegen Charleroi. In plaats van gezien het wedstrijdverloop – twee keer op achterstand gekomen – dat ene punt te koesteren, trok Sami himself voluit de kaart van de aanval. Van de leidersfiguur uit de defensie zou je een verstandiger beslissing verwachten, want we kunnen ons niet inbeelden dat Dury van aan zijn bank de aanval predikte. Kortom: Zulte Waregem wil nog voetballen zoals het deed onder Thorgan Hazard, maar heeft daar de (kwaliteit van) spelers niet meer voor.

Omschakelinkgsvoetbal

Niet dat Essevee zich zaterdag moet gaan ingraven op Anderlecht – want dat is veel teams slecht bekomen – maar eerst orde op zaken stellen achteraan en kiezen voor omschakelingsvoetbal lijkt ons geen slecht uitgangspunt. In de wetenschap dat Zulte Waregem in tien en een half jaar eersteklassevoetbal nog maar één keer won in het Constant Vanden Stockstadion zou een puntje in volle play-off 1-strijd mooi meegenomen zijn. En als het straks beslissend blijkt in het geduw en getrek voor de zesde plaats zal niemand zich nog herinneren dat Essevee het eerder met uitgekookt verdedigend werk dan met frivool voetbal heeft veroverd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier