Tegendoelpunten op stilstaande fases: dé zwakke plek van Zulte Waregem

Tom Van Houtte

Er bestaat geen dwazere manier om de bekerfinale te verliezen dan de wijze waarop dat zaterdag gebeurde voor Zulte Waregem op de Heizel, vindt onze redacteur Tom Van Houtte.

Het komt zelden voor in voetbalwedstrijden op topniveau: een doelpunt waar je als tegenstander amper iets kunt aan verhelpen. Niet dat de bekerfinale Sporting Lokeren-SV Zulte Waregem zaterdagavond een schoonheidsprijs verdiende, maar Essevee kon op geen dwazere manier verliezen. Alexander Scholz, de zelden scorende Deense verdediger van de Waaslanders, heeft het amper beseft dat het leer na een schouder-oorcombinatie met een rare capriool perfect in de linkerhoek boven het hoofd van Bryan Verboom in doel verdween. De linksback van Zulte Waregem heeft zich de voorbije maanden nochtans gespecialiseerd in het ballen van de lijn keren. We geloven dat hij dit seizoen al een stuk of vijf van die ultieme reddingen realiseerde. Zaterdag stond hij weer op de juiste plek, maar hij kon zich net niet lang genoeg maken, al reageerde Verboom misschien ook een fractie te laat.

Naessens weer de pineut

Extra sneu was die onverwachte 1-0 voor Jens Naessens. Scholz was bij de hoekschop de rechtstreekse tegenstander van de Oost-Vlaming, die in een fractie van een seconde dacht dat hij het Deense gevaar onschadelijk had gemaakt. Niet dus. Een doelpunt van diezelfde Naessens werd luttele minuten eerder terecht afgevlagd voor buitenspel. De aanvaller uit Grammene was ook de man die Essevee in mei vorig jaar korte tijd liet dromen van de titel op Anderlecht, tot Lucas Biglia paars-wit met een afgeweken vrijschop toch nog de landskroon schonk.

Bijkomende spits van niveau-Leye

Francky Dury durfde het na afloop bijna niet uit te spreken dat hij uitgerekend om het Lokerse kopbalgevaar te neutraliseren geopteerd had voor een basiself met én Mbaye Leye, én Jens Naessens én Idrissa Sylla. Tegendoelpunten op stilstaande fasen – in de competitie is dat bij 1 op de 3 geslikte goals het geval – het begint een kwalijke reputatie te worden voor Essevee. Het bestuur moet zich daarover maar eens bezinnen in zijn aankooppolitiek. Ook over een bijkomende spits van het niveau-Leye. Net als vorig seizoen was het geen goed idee om Habib Habibou te laten vertrekken net voor de eindrush naar de prijzen. Bekerwinst of een landstitel had de club vast meer opgeleverd dan de niet eens zo hoge transfersom van AA Gent.

Drie keer niets in wedstrijden van alles of niets

Nog zo’n vieze gewoonte die rood-groen snel moet afleren is het laten afweten in wedstrijden van alles of niets. Het titelduel op Anderlecht vorig seizoen, de cruciale Europa Leaguematch in Brugge tegen Rubin Kazan, de bekerfinale tegen Lokeren… Vanaf komend weekend staan er zo weer tien op leven en dood te wachten. Met enige zin voor realisme is Europees voetbal afdwingen op dit moment nog het hoogst haalbare voor de falanx van Dury. Als Essevee zijn huidige vierde plaats kan behouden, speelt het al zeker barrages. Met minder kan en mag niemand in het Regenboogstadion tevreden zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier