Toen Sébastien Siani na vijf jaar de deur in Oostende achter zich toetrok, liet hij een zware erfenis na. Niet alleen op het veld als dirigent én aanvoerder, maar ook in de kleedkamer als leider en boegbeeld. Maar kijk, de jonge Aristote Nkaka vervult zijn rol als vervanger met verve. Al wil hij de vergelijking met Siani niet maken: “Ik ben Nkaka en Siani is Siani.”
Aristote Nkaka (21) werd geboren en getogen in Ghlin, een deelgemeente van het Waalse Bergen. Hij groeide samen met zijn drie broers op in een warm gezin van Congolese immigranten – zijn ouders verhuisden zo’n 25 jaar geleden naar België. Hij zette er zijn eerste voetbalstapjes bij de intussen ter ziele gegane eersteklasser RAEC Mons. Daar werd hij op zijn zestiende opgemerkt door scouts van Club Brugge. Hij zou drie jaar voor blauw-zwart spelen en dat verklaart ook waarom Nkaka behoorlijk Nederlands praat.
“Dat West-Vlaams is toch een moeilijk taaltje hoor”
“Ach, ik vind mijn Nederlands zelf niet zo goed”, zo luidt het bij de bescheiden middenvelder. “Toen ik bij Club speelde, zat ik op internaat in Oostduinkerke. Hoewel er veelal Franstalige voetballers zaten, kreeg ik er wel les in het Nederlands en daar ben ik blij om, want zo leerde ik bij én begreep ik wat men zei op en naast het veld. Alhoewel, dat West-Vlaams is toch nog iets anders. (lacht) Eerst was het best zwaar om als zestienjarige op internaat te gaan en niemand te kennen, maar we vormden er een hechte vriendengroep. Ik speelde bij Club onder andere samen met Obbi Oulare. Soms trainde ik mee met de beloften en daar zat toen ook Zinho Gano. Toen ik 19 was, werd me duidelijk dat ik er geen kans zou krijgen en dat het beter was om te vertrekken. Moeskroen wou mij absoluut hebben en ik twijfelde dan ook geen seconde.”
Bij Moeskroen ontpopte Nkaka zich al snel tot een volwaardige basisspeler. Hij speelde er een 40-tal wedstrijden én hij scoorde zijn eerste doelpunt op het veld van… Club Brugge.
“Dat was een fantastisch moment. Het voelde een klein beetje aan als revanche, al besef ik ook dat je uit het goede hout moet gesneden zijn om het als jongeling te maken bij Club. Moeskroen was een ideale club om te debuteren, net zoals KVO nu de perfecte club is om verder progressie te maken.”
“Met 40 wedstrijden in eerste op de teller hoef je niet meer nerveus te zijn”
En progressie lijkt Nkaka inderdaad te maken. Op 31 januari werd hij aangekondigd als vervanger van Siani, 4 februari stond hij al in de basis tegen Zulte Waregem. De jonge speler leek niet onder de indruk van de omstandigheden en stond er meteen zijn mannetje. Ook de voorbije wedstrijden bevestigde hij. “Ach, ik ben ook geen debutant op het hoogste niveau natuurlijk hé. Als je al 40 wedstrijden in eerste klasse hebt gespeeld, hoef je niet nerveus te zijn. Ik weet dat Siani veel betekende in Oostende, maar dat schept geen extra druk. Ik kan enkel mezelf zijn en mijn uiterste best doen en dan zien we wel.”
Het scheelde echter niet veel of Nkaka droeg nu het shirt van AA Gent. De Buffalo’s toonden in januari ook interesse en de jonge middenvelder zat zelfs samen met het Gentse bestuur. “Ik had er een gesprek ja, maar ik zag meer speelkansen bij Oostende. Siani was net vertrokken en Adnan Custovic sprak zijn volle vertrouwen uit in mij. Dat trok me definitief over de streep, want het is belangrijk dat je een trainer hebt die gelooft in je. Daarnaast ken ik ook Landry Dimata van bij de nationale beloftenploeg en zijn keuze voor KVO heeft hem geen windeieren gelegd. Ik heb me de keuze alvast niet beklaagd. Ik ben hier zeer goed opgevangen en de sfeer in de groep is prima. Het is belangrijk dat we nu definitief gered zijn. We kunnen nu bevrijd spelen en wie weet wat nog mogelijk is in play-off 2.”
“Ik zat op internaat in Oostduinkerke, ik hou van de zee”
Niet alleen op het trainingsveld is Nkaka al goed ingeburgerd, hij is intussen ook inwoner van de Koningin der Badsteden. “Sinds vorige week woon ik samen met mijn vriendin in een appartement op de Zeedijk. Zicht op zee, wat wil een mens nog meer? Na mijn jaren op het internaat van Oostduinkerke ben ik trouwens wel vertrouwd met het strand en de zee. Nu is het hier betrekkelijk kalm, maar in de zomer loopt het hier vol met toeristen. Mijn familie zal dan ook zeker op bezoek komen en dan gaan we samen naar het strand.”
Intussen is zijn familie elke thuiswedstrijd van de partij en als hij een vrije dag heeft, trekt hij richting Bergen. “Familie is belangrijk voor mij. Ik heb trouwens nog een nonkel die in Congo woont, hij komt me zaterdag bezoeken op de wedstrijd tegen STVV. Zelf ben ik nog niet in Congo geweest, maar op een dag komt dat er zeker van.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier