Eviva Fernando op de tonen van Samantha’s Eviva Espana. Het was lang geleden, maar zaterdag tegen Kortrijk was het nog eens van dat. Vooral in de eerste helft dartelde Pai (zijn Braziliaanse bijnaam) als vanouds over het Oostendse gras. Bij KVO heerst de hoop dat Canesin herboren is. Tenzij hij nog vertrekt op het einde van deze transferperiode?
Het verhaal van Fernando Canesin is bekend. Eerst gehuurd van Anderlecht en vervolgens definitief overgenomen. Drie seizoenen lang sterkhouder en publiekslieveling en in 2016 zelfs een bekroning tot Speler van het Seizoen. Tot hij vorig seizoen op een zijspoor belandde. Ook dit seizoen kreeg Fernando zijn carrière niet op de rails. Tot hij een tweetal maanden geleden tegen Eupen toch nog eens aan de aftrap kwam. Canesin bedankte met een assist voor Özkan, maar moest vervolgens weer vrede nemen met een stek op de bank.
“Als ik mijn moeder aan de lijn heb, vraagt ze me waarom ik niet speel. Het maakt haar ongelukkig. Ik heb nood aan speelminuten. Ofwel bij KVO, ofwel ergens anders. Er moet een oplossing komen”, zo klonk het nog begin januari.
We zijn intussen bijna eind januari en er schijnt weer licht aan het einde van de tunnel. Canesin kreeg een goed rapport tegen Kortrijk en startte ook tegen Club Brugge weer in de basis.
“Ik voel me goed in Oostende en heb er me ook altijd goed gevoeld. De enige reden waarom ik aasde op een vertrek was om meer speelminuten te vergaren. Oké, ik heb een lucratief contract in Oostende, maar als voetballer wil je toch vooral spelen. Ik ben niet gemaakt om gewoon op de bank te zitten en geld te verdienen.”
Op de bank zit Fernando voorlopig dus niet meer. Hij speelt niet meer op de flank, zoals onder Vanderbiest en Vanderhaeghe, maar als nummer tien.
Creatieve speler
“Mij maakt het op zich niet uit op welke positie ik speel. Dat de coach aanvankelijk zei dat er in een systeem zonder flanken geen plaats is voor mij? Dat klopt, hoewel ik het daar niet helemaal mee eens was. Bij Anderlecht voetbalde ik ook nog centraal dus ik kan dat zeker wel. Er werd vaak gezegd dat KVO creativiteit miste zonder Berrier. Wel, ik ben toch een creatieve speler? Er werd echter vaak gekozen voor drie lopende en eerder controlerende middenvelders. Als het team dan resultaten boekt, moet je dat aanvaarden. Maar als we verliezen én je bent aan de bank gekluisterd, dan doet dat wel pijn.”
Tegen Kortrijk stond hij weer in de basis. “Vanaf de eerste minuut toonden de fans dat ze nog steeds achter mij staan en dat deed deugd. Toen ik tien minuten voor tijd werd gewisseld, kreeg ik een staande ovatie. Ik hoop dat de déclic nu gemaakt is en dat ik vertrokken ben voor een lange periode aan speelminuten.”
De Braziliaan heeft nog een contract bij KVO tot en met 2020. Hij voelt zich intussen helemaal thuis in Oostende en is er helemaal gesetteld met zijn vrouw Fran. Toch kon hij twee jaar geleden ook naar Spanje in plaats van bij te tekenen bij KVO.
Belgisch paspoort
“Daar heb ik geen spijt van. Zoals ik al zei, ik voel me goed in Oostende en ik wilde eerst mijn Belgisch paspoort verwerven om zo makkelijker overal in Europa terecht te kunnen. Die administratie is intussen achter de rug en we zien wel wat de toekomst brengt. Mijn vrouw gaf zelfs al eens aan dat ze na mijn carrière gerust in België zou kunnen wonen. Zelf verkies ik eerder om terug te keren naar Brazilië.”
Maar het einde van zijn carrière is voor de bijna 26-jarige Canesin nog bijlange niet in zicht. Integendeel, hij wil graag nog eens Europa in. “Die dubbele wedstrijd tegen Marseille smaakt natuurlijk naar meer. Dat was een fantastische loting, maar misschien hebben die wedstrijden ons wel parten gespeeld bij het seizoensbegin.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier