Twee keer net niet. Eerst nipt en onverdiend uit de halve finale van de Croky Cup gekegeld en dus dé match van het jaar gemist op de Heizel, daarna de meerdere moeten erkennen in de gevestigde topclubs in de strijd om play-off 1. “Jammer, maar we onthouden ook het positieve natuurlijk. We hebben na een moeilijke start ons goed herpakt en ook mooi voetbal op de mat gelegd”, aldus Kristof D’Haene, die zijn verblijf bij KVK met drie jaar verlengde.
Voetballers als Kristof D’Haene zijn een verademing. Hij schuift aan de geïmproviseerde interviewtafel onder de KVK-tribune, op teenslippers en met een ingetapete knie. Tussen twee trainingen door. Niets verraadt dat hij een profvoetballer is. D’Haene is dan ook gewoon de streekjongen die zijn jongensdroom kon waarmaken. Met zijn 1m68 is hij niet groot van stuk. Maar de energie die hij op het veld etaleert, lijkt onuitputtelijk. In juni wordt hij 28 jaar en hij verlengde zopas zijn contract met drie seizoenen.
Nooit de lokroep van het buitenland gehoord?
“Toen ik nog single was, zou ik een dergelijk voorstel misschien overwogen hebben. Maar ik heb ondertussen gebouwd en woon met mijn vriendin Melissa Maes in Zwevegem. Zij is afkomstig uit Merelbeke. Ik heb hier nu stabiliteit gevonden en eerlijk gezegd zit ik hier ook goed bij KV Kortrijk, ik speel in de stad waar ik geboren ben. Mooier kan toch niet.”
“Ons doel? De finale van play-off 2 spelen en Teddy Chevalier aan de Gouden Stier helpen”
Nadat je voor het eerst de voetbalschoenen aantrok bij OG Stasegem, daarna even bij buur RC Harelbeke – toen een eersteklasser ging voetballen – volgden periodes bij Moeskroen en Club Brugge. Doorbreken was niet evident?
“Niemand van mijn lichting slaagde daar in bij Club Brugge. Cedric Guiro, Michiel Jonckheere, Masis Voskanian… Ze zochten allemaal een weg via een andere club. Zelf trok ik naar Cercle waar ik ook enkele goede seizoenen kende. Dat zij opnieuw promoveren naar eerste klasse is leuk voor de Vereniging, maar veel mensen ken ik er eerlijk gezegd niet meer. Hier en daar nog wat mensen in de omkadering. Met mijn ex-ploegmaats van bij Cercle heb ik dan wel weer contact. Maar het worden volgend seizoen opnieuw twee leuke, extra derby’s. Niet enkel voor mij. Ook Stijn De Smet heeft er een verleden en onze trainers Glen De Boeck en Lorenzo Staelens waren er nog hoofdtrainer.”
Jullie spelen nu in play-off 2, is het makkelijk je daarvoor op te laden?
“Het publiek ligt minder wakker van play-off 2, dat is duidelijk. Maar wij als spelers moeten onze job doen.”
Wat is jullie doel?
“We willen zeker de finale van play-off 2 spelen en die proberen te winnen natuurlijk. Vorig weekend speelden we op Moeskroen onze slechtste wedstrijd sinds lang, laat het ons bestempelen als een offday. Maar we zitten in een aangename poule met Zulte Waregem, wat voor dé fans nog twee keer dé derby oplevert. Met SK LIerse en OH Leuven ook twee ploegen uit 1B die we nu strraks voor het eerst bekampen. In Lierse gaat het blijkbaar op bestuurlijk vlak wat minder, maar dat zullen de spelers zich minder aantrekken. En wij ook niet, wij bereiden die matchen voor om ze te winnen. We kunnen ook op volle sterkte aantreden. Gary Kagelmacher wordt niet extra geschorst voor zijn rode kaart van vorig week, ik vond die trouwens ook onterecht.”
En de Gouden Stier voor Chevalier?
“Teddy wordt door de buitenwereld soms aanzien als een enfant terrible, maar dat is hij echt waar niet. Hij ligt zeer goed in de groep en met zijn allen hopen we hem eventueel ook aan die topschutterstitel te helpen. Iedereen zou hem dat gunnen!”
“Ondanks zijn titels bij Barcelona en Chelsea vertoonde Gudjohnsen geen vedettenallures”
Staat hij in het lijstje met drie beste spelers waarmee je speelde?
(denkt even na) “Mocht ik dat opmaken dan staat William Carvalho, de Portugese international die bij Sporting Lissabon speelt, op nummer 1. Via Instagram heb ik wel nog eens contact met hem. Op de tweede plaats zet ik dan Eidur Gudjohnsen. Hij had bij Barcelona en Chelsea landstitels behaald en was bij zijn passage in Cercle al niet meer van de jongste. Maar hij toonde nog dagelijks dat hij een stukje kon voetballen. Met zijn ‘IJslandse cool’ stond hij ook met raad en daad klaar voor de jongeren. Geen vedettenallures bij hem. Op nummer drie zet ik dan toch een huidige ploeggenoot: Yevhen Makarenko. De club heeft de optie zijn in zijn contract gelicht, hopelijk blijft hij bij ons. Echt een topper.”
Makerenko speelde op de linksachter, de positie die nu door Kristof D’Haene met verve wordt ingevuld. Ondertussen excelleert Makarenko op het middenveld.
Een gouden zet van Glen De Boeck?
“De nieuwe coach heeft de pionnen op de juiste plaats gezet. Dat was zijn eerste ingreep. Mij maakt het niet veel uit waar ik speel. Zoals bij veel voetballers ben ik blij als ik tot de basiself behoor. Maar ook op de linksachter kan ik me offensief uitleven.”
Ben je al bezig met je carrière na je actieve voetballoopbaan?
“Als mijn huidige contract afloopt zal ik 31 jaar zijn, hopelijk kan ik dan nog eens eenzelfde termijn bijdoen, want zelf voetballen blijft het mooiste. Ik hoop misschien wel in het voetbal te blijven, maar ik zie me dan eerder als T2. Een hoofdtrainer moet te veel moeilijke keuzes maken. Maar ondertussen wil ik met KV Kortrijk ieder jaar proberen die play-off 1 te halen, niet makkelijk maar we moeten het de gevestigde waarden zo moeilijk mogelijk maken. En ook een bekerfinale zou ik graag nog eens meemaken. En ik hoop ooit nog in het nieuwe stadion van KV Kortrijk te spelen…”
“Wij als topsporters worden medisch goed gescreend, maar je ziet dat er altijd iets kan gebeuren”
Je vriendschap met andere sporters als bokser Yves Ngabu en wielrenner Zico Waeytens is bekend. Hoe heb je de wielerklassiekers beleefd?
“Naar de Ronde ben ik gaan kijken, Paris-Roubaix moest ik vanop afstand volgen. Ook met andere renners als Jens Debusschere en Guillaume Van Keirsbulck onderhou ik vriendelijkschappelijke banden, ook met ploegleiders Gianni Meersman en Klaas Lodewyck.”
Die laatste twee moesten stoppen door hartproblemen. Zelf maakte Kristof D’Haene het overlijden mee van zijn ex-ploegmaat Gregory Mertens. Afgelopen weekend werd Paris-Roubaix overschaduwd door het overlijden van de jonge Michael Goolaerts…
“Zelf worden we inderdaad als topsporters goed gescreend, maar bij de renners is dat ook zo en je ziet dan dat er altijd nog iets kan gebeuren. Op zulke momenten gaan mijn gedachten uit naar de familie.”
Zelf bestijgt de voetballer ook graag zijn stalen ros. “Ik grijp inderdaad ook graag naar de mountainbike. In het seizoen om de spieren los te gaan, buiten het seizoen waag ik me wel aan tochtjes met onder meer mijn schoonpa. Van waar ik woon sta ik snel in de Vlaamse Ardennen, het is leuk fietsen daar.”
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier