Karel Demuelenaere volgt alle teams van KSV en VT Diksmuide

Redactie KW

Van U7 tot de eerste ploeg van KSV Diksmuide: Karel Demuelenaere (46) volgt ze allemaal. Net als alle teams van de Diksmuidse volleybalclub. In zijn alom bekende outfit blauw-gele coachvest met bijhorende sjaal en pet schreeuwt hij wekelijks de Diksmuidse voetbal- én volleybalploegen naar de overwinning.

Karel Demuelenaere zijn passie ontstond toen hij op 10-jarige leeftijd in Diksmuide ging wonen. “Ik ben er geboren, maar kort na mijn geboorte zijn wij verhuisd naar Antwerpen. Eind 1979 keerden we naar de Boterstad terug. Mijn moeder is van Diksmuide, mijn vader van Kortemark, ik voel me dus op en top Diksmuideling en West-Vlaming. Ik heb altijd al veel behoefte gehad aan sociaal contact en toen ik als kind hier kwam wonen, was sport de ideale manier om mensen te leren kennen. Ik werd supporter van de Diksmuidse voetbal- en volleybalploegen en dat is altijd zo gebleven”, aldus Karel, die als patissier bij Vanco Vienno in Koekelare werkt.

Archief tot 1980

Al jaren volgt Karel de prestaties van alle Diksmuidse voetbal- en volleybalploegen op de voet. “Daarnaast ben ik ook supporter van Cercle Brugge, wat het totaal op 45 ploegen brengt.” Uiteraard te veel om elk weekend alle ploegen aan het werk te zien, maar Karel heeft zo zijn eigen manier om er zijn matchen uit te pikken. “Sinds 1980 hou ik alle uitslagen bij en op basis daarvan maak ik een selectie. Tijdens de week overloop ik van alle 45 ploegen hun komende tegenstander en dan ga ik in mijn archief op zoek naar het vorige resultaat tegen die ploeg. Het Diksmuidse team dat gelijkspeelde of in het verleden met het kleinste verschil verloor tegen de komende tegenstander, zal mijn steun krijgen. Ik hoop dat ik als extra supporter het verschil kan maken, waardoor er dan wél gewonnen kan worden.”

Ooit moest ik de nacht in het station van Gent doorbrengen omdat ik via het openbaar vervoer niet meer in Diksmuide kon geraken

“Vaak moet ik jaren terugkeren in mijn archief en er kruipt dan ook veel tijd in alle voorbereidingen, maar het is mijn passie. Bovendien is het niet altijd makkelijk om elk weekend alle uitslagen te verzamelen. Ik stuur wekelijks een berichtje naar alle trainers en meestal volgt er dan wel een antwoord. Soms moet ik echter de coach van de tegenpartij contacteren. Ik maak er een erezaak van om alle uitslagen te bekomen. Ook de resultaten van alle voorbereidingsmatchen en tornooien hou ik bij. Van U7 tot eerste ploeg, ik heb alles tot en met 1980.”

Hoewel hij niet met de wagen rijdt, is Karel er ook op verplaatsing vaak bij. Eerst de bus en dan de trein? Voor een échte supporter is dat geen enkel probleem. “Ik zit graag op de bus en maak vaak een praatje met de chauffeur. Ik maak er ook een erezaak van om telkens in de juiste outfit te supporteren.Onderweg moet ik dus vaak switchen tussen de voetbal- en volleybaloutfit, maar gelukkig kan ik daarvoor in de toiletten terecht. Anekdotes? Die zijn er in overvloed, maar onlangs maakte ik toch wel iets heel straf mee. De heren van VT Diksmuide speelden op zaterdagavond in Ternat en ik nam de trein en de bus om er bij te zijn. Op de site van de volleybalbond stond echter het verkeerde adres, waardoor ik in een lege sporthal terechtkwam. Omdat ik via het openbaar vervoer niet meer tijdig in Diksmuide geraakte, heb ik toen de nacht in het station van Gent moeten doorbrengen. Niet leuk, maar dat kan wel eens gebeuren, zeker?”

Een club als Diksmuide hoort thuis in eerste provinciale, dat een mooie reeks is

Echte supporters zijn er in goede én slechte tijden. Karel ook, want een aantal jaar geleden was het Diksmuidse voetbal in vrije val. “De degradaties van vierde nationale naar derde provinciale waren een dieptepunt, maar ik heb nooit het hoofd laten hangen. En kijk nu: het Diksmuidse voetbal herleeft. Er staat een mooi project en hopelijk kunnen we binnenkort de stap naar eerste provinciale zetten. Weer naar nationale? Dat hoeft voor mij niet. Eerste provinciale is een mooie reeks en een club als Diksmuide hoort daar thuis. Bovendien zijn de verplaatsingen dan iets minder ver”, lacht Karel. “Ik heb veel mooie vriendschappen opgebouwd en heb een goed contact met andere supporters, spelers en bestuur. Hopelijk kan ik nog vele jaren blijven supporteren, want ik zou het voor geen geld van de wereld willen missen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier