Goalie Bram Paepe streeft naar perfectie bij R. Knokke FC

"Ik zie wel hoeveel straf de die rode kaart zal opleveren", blijft Bram Paepe rustig na zijn uitsluiting. (Foto Bart) © VDB
Redactie KW

Tijdens het paasweekend schotelde coach Yves Van Borm zijn team een aangepast trainingsprogramma voor. De eerstvolgende weken wordt immers getracht het gedroomde streefdoel te realiseren: nacompetitie.

Even terug naar de 6-3-zege tegen Chatelet-Farciennes op 25 maart. De T1 toonde zeer tevreden met het demonstratievoetbal van zijn leerlingen, zij het dat hij toch de drie tegengoals als aandachtspunt bestempelde. In die match kreeg Bram Paepe, onbetwistbare titularis, overigens een onterechte rode kaart. De goalie reageert sereen: “Sommigen, waaronder referee en grensrechter, hielden bij hoog en laag vol dat ik de bal met de hand had beroerd. Anderen opperden van niet. Laat me heel duidelijk zijn: mijn armen waren tegen mijn lichaam geplakt, van handspel kon geen sprake zijn. Ik had het spel perfect gelezen en bevond me met mijn lichaam buiten de grote rechthoek in de schietbaan. Mijn eerste reactie was er één van opluchting, ik had de kans gekeerd! Dan keek ik tegen die rode kaart. Op dergelijke momenten helpt protesteren niemand vooruit, dus spoedde ik me naar de kleedkamer.”

Geen ballast

“Sta me toe te bevestigen dat ik aan een sterk seizoen bezig ben. Een doelman blijft het middelpunt van kritiek. Na tien superreddingen volgt misschien één onzekerheid en dan leveren sommigen daar commentaar op. Dat is overal hetzelfde en als sluitstuk moet je daarboven staan. Ik ben 31 jaar oud en laat me door niets of niemand uit mijn evenwicht brengen. In Knokke is een prachtige sportieve staf aan het beleid, met een keeperstrainer die het klappen van de zweep kent. Mijn concurrent, Justin Verlinden, lijkt me een supergast: jong, ambitieus maar vol respect voor iemand die pakweg tien jaar ouder is.”

“Staat de nieuwe keeper onder de lat, dan sta ik hem met raad en daad bij”

“De voorbije matchen presteerde ik evenzeer naar behoren, zij het dat die minieme foutjes uit mijn spel moeten verdwijnen. Eerder in het seizoen leverde een zeldzame aarzeling geen gevaar of kans op, nu gaat bij de minste pech die bal tegen de netten. Ik beschik over de nodige mentale sterkte om geen ballast uit het verleden met me mee te slepen. Ik zie wel hoeveel straf de die rode kaart zal opleveren. In afwachting keep ik met volle concentratie. Hoe mijn lichaam in elkaar zit weet ik perfect. En naar volgend seizoen komt er allicht nog een keeper bij, vermits Stijn Ampe vertrekt. Is de neofiet beter, dan zal hij in doel staan en help ik hem met raad en daad. Ik blijf me echter altijd inzetten met hart en ziel.”

(JPV)