Het was afgelopen zomer vlak voor het sluiten van de transfermarkt nog een van de opvallendste transfers: Jordy Clasie trok op uitleenbasis naar Club Brugge. De 26-jarige verdedigende middenvelder was ooit een van de grootste talenten van Nederland en maakte furore bij Feyenoord. In 2015 werd hij daar voor een slordige 15 miljoen euro weggeplukt door Southampton, maar in Engeland geraakte zijn carrière in het slop. Kan hij zijn loopbaan in Brugge herlanceren?
Jordy Clasie groeide op in Haarlem, zo’n 30 kilometer ten westen van Amsterdam. Het is echter in het veel zuidelijker gelegen Rotterdam dat de verdedigende middenvelder zich in de kijker speelde. “Ik kende een gelukkige jeugd en groeide op in een warm gezin. Op heel jonge leeftijd kreeg ik de kans om bij Feyenoord te gaan voetballen. Dat combineerde ik met mijn studies in Rotterdam, maar ik schoof alles al snel aan de kant om profvoetballer te kunnen worden. Dat was mijn grootste en enige wens. En nu zit ik hier, dus het is me uiteindelijk ook gelukt.” (lacht)
Maar ik kan me voorstellen dat je je komst naar België anders had voorgesteld.
“Uiteraard, want ik kwam mede door een vervelende knieblessure nog niet vaak aan spelen toe. Bij Southampton zat ik vaak op de bank, dus kwam ik naar hier om weer op het veld te staan. Dan is het extra frustrerend om na een paar weken geblesseerd aan de kant te moeten zitten.”
Maar nu ben je weer fit en mocht je al een paar keer invallen. De concurrentie voor een basisplaats is echter bijzonder stevig, zeker op het middenveld.
“De ploeg draait goed en dan is het sowieso moeilijk om als nieuwkomer een basisplaats te veroveren, maar ik voel me wel steeds beter. De eerste weken had ik een aanpassingsperiode nodig en moest ik mijn drive binnen het team vinden, maar ik voel me week na week sterker en fitter. Het gaat de goede kant op. Nu wacht ik op die ene kans. Die zal er zeker komen en dan moet ik zorgen dat ik er sta.”
Je transfer werd pas op de valreep geregeld. Was Club Brugge je eerste keuze?
“Vorig seizoen kwam ik minder aan spelen toe en dus bekeek ik samen met mijn manager en mijn vrouw de mogelijke opties. In mei was er al contact met Feyenoord, maar de interesse was niet wederzijds. Tot in augustus bleef ik dus meetrainen bij Southampton, maar ik kreeg te horen dat ik er weg mocht. Er was interesse van verschillende clubs, maar om uiteenlopende redenen kwam er niets concreets uit de bus. In de laatste week was er contact met Club Brugge en ik was blij dat zij het vertrouwen in me uitspraken en ik hier uiteindelijk terecht kon. Hier wil ik mijn geluk terugvinden en mijn kwaliteiten tonen. De Engelse competitie is toch nog een stapje hoger, dus ben ik met veel vertrouwen hierheen gekomen. Ik ben overigens aangenaam verrast over het niveau en het fysieke karakter van deze competitie.”
“Mijn kwaliteiten komen vooral in balbezit tot hun recht. Ik vind het fijn om het spel te verdelen”
Onlangs deden er in Nederlandse en Belgische media geruchten de ronde omtrent je mogelijke interesse in een terugkeer naar Feyenoord.
“Er waren inderdaad gesprekken met Feyenoord, maar die dateren al van eind mei. Zij waren daar toen echter niet meteen naar een extra middenvelder op zoek. Op dat moment was de Rotterdamse club mijn eerste keus, maar nu is dat niet meer het geval. Ik voel me hier hartstikke gelukkig en op dit moment denk ik niet aan een mogelijke terugkeer naar mijn vaderland. Ik ben hier nu drie maanden en woon samen met mijn vrouw en twee kinderen (van 4 en 2 jaar, red.) in Aalter. We voelen ons hier goed en wonen niet al te ver van onze familie. Bovendien spreken we de taal en zowel Brugge als Gent zijn leuke steden om regelmatig te bezoeken.”
In Feyenoord word je nog steeds op handen gedragen door de fans. Steekt het dat je er niet meer bij was toen ze vorig seizoen de titel mochten vieren?
“Neen, absoluut niet. Ik voetbalde er 15 jaar en heb er vier prachtige seizoenen in het eerste elftal meegemaakt. Die momenten zullen me altijd bijblijven en het bezorgde me een warm gevoel om te zien dat ze eindelijk de titel konden pakken. Ik sta nog steeds volledig achter mijn keuze om naar het buitenland te trekken en heb zeker geen last van jaloezie.”
Met Ruud Vormer en Stefano Denswil ontmoette je hier trouwens twee landgenoten. Bevorderde dat je integratie?
“Het speelde geen rol in mijn keuze voor Brugge, maar het helpt natuurlijk wel als er de eerste dagen een aantal landgenoten zijn die je mee helpen opvangen. Van Ruud en Stefano kreeg ik veel hulp en dat is altijd prettig.”
Vormer kende je nog van bij Feyenoord. Daar hield jij hem uit de ploeg en nu is het juist omgekeerd. Heb je daar moeite mee?
“Neen eigenlijk niet. Hij doet het heel erg goed en is bijzonder belangrijk voor de ploeg, dat bewijzen ook zijn statistieken. Bovendien speelt hij eerder in een aanvallende rol, terwijl ik liever als verdedigende middenvelder aan de slag ga. Het is dus eigenlijk Marvelous Nakamba die op mijn positie speelt.”
En zie jezelf eventueel in een andere rol fungeren?
“Ik speel het liefst vlak voor de verdediging, maar ook op een andere positie op het middenveld kan ik best aarden. Mijn kwaliteiten komen voornamelijk in balbezit goed tot hun recht. Ik vind het fijn om aan de bal te zijn, het spel te maken en te verdelen. Rust aan de bal vind ik heel belangrijk en ik zal altijd naar voren proberen te spelen. Ik hou ervan om risico in mijn spel te leggen en wil niet steeds op veilig spelen. Vooral in aanvallend opzicht kan ik dus een meerwaarde voor dit Club betekenen. Ook in een rol vlak achter de spitsen zou ik misschien wel uit de voeten kunnen. Waar de trainer me nodig heeft, zal ik staan. Als verdedigende middenvelder moet je er uiteraard ook in de balrecuperatie staan en daar is Nakamba heel sterk in. Ook bij Vitesse zag ik hem aan het werk, maar dit seizoen heeft hij duidelijk nog stappen vooruit gezet.”
“Vorig seizoen was ik mijn voetbalgeluk volledig kwijt en dat hoop ik hier terug te vinden”
Welke speler maakte er tot nu toe het meeste indruk?
“Er zijn heel veel jongens in vorm en dus is het moeilijk om er iemand uit te pikken. Ruud, Stefano, Brandon… Maar ik hou persoonlijk echt van het spel van Hans Vanaken. Soepel, veel techniek, een goed inzicht… Ik vind het een heel fijne speler. In veel van onze doelpunten speelt hij een belangrijke rol.”
Zoals Nakamba, Vanaken en Vormer spelen, ziet het er niet meteen naar uit dat zij uit de basis zullen verdwijnen. Denk je dat je samen met hen in de ploeg kan staan?
“In de thuiswedstrijden tegen Waasland-Beveren en Zulte Waregem stonden we in de slotfase alle vier op het terrein, maar ik kreeg toen telkens meer een rol als extra spits. Ik denk echter niet dat het heel vaak zal gebeuren dat we alle vier zullen spelen. Samen aan de aftrap verschijnen? Dat zou me sterk verbazen.”
Ben je vertrouwd met het 3-5-2-systeem?
“Jazeker. Met de Nederlandse nationale ploeg speelden we op het WK in Brazilië met die tactiek. Met dat verschil dat de coach toen voor twee controleurs voor de defensie opteerde. Ook bij Feyenoord heb ik een aantal keer van dat systeem kunnen proeven.”
Wat vind je van de werkwijze van Ivan Leko? Merk je dat het zijn eerste avontuur bij een topclub is?
“Neen totaal niet. Hij is bijzonder zelfzeker in alles wat hij doet. Hij zet heel duidelijke lijnen uit en elke speler weet perfect wat er van hem verwacht wordt. Hij praat heel regelmatig met zijn spelers en maakte me al duidelijk dat hij me steeds beter ziet worden.”
Wat wil je hier nog bereiken?
“Ik hoop hier prijzen te winnen en de dubbel te pakken. Daarnaast wil ik weer in mijn ritme komen en zoveel mogelijk minuten maken. Vorig seizoen was ik mijn voetbalgeluk volledig kwijt en dat hoop ik hier terug te vinden. Wat er daarna op me afkomt, zie ik dan wel. Veel verder in de toekomst wil ik niet kijken.”
Je ligt wel nog steeds onder contract bij Southampton. Zit een terugkeer er nog in?
“Wie weet. Volgend jaar zal ik in dezelfde situatie zitten als afgelopen zomer. Ik lig nog tot 2020 onder contract bij Southampton, maar op dat vlak is het afwachten. Als ik weet dat ik in Engeland weinig perspectieven heb op speelkansen, wil ik daar absoluut weg. Ik moet op het veld staan om me gelukkig te voelen.”
“Tijdens het WK ga ik lekker met mijn gezin op vakantie”
Terwijl heel België ernaar uitkijkt om komende zomer de Rode Duivels aan te moedigen in Rusland, likt Oranje zijn wonden nadat het nipt werd uitgeschakeld in de kwalificatiecampagne. Jordy Clasie haalde ondertussen al een 17-tal keer de Nederlandse selectie en was er onder meer op het WK van 2014 in Brazilië bij. In de halve finale tegen Argentinië mocht Clasie na 62 minuten invallen voor Nigel de Jong. Dat Nederland toen na strafschoppen nipt de finale miste, staat nog in het collectieve geheugen gegrift. Tijdens de 0-3-zege in de wedstrijd om de derde plaats tegen gastland Brazilië stond Clasie 90 minuten op het veld. “Voor wie ik ga supporteren in Rusland nu Oranje er niet bij is? Ik zal het allemaal heel neutraal bekijken. Op dat moment zal ik trouwens lekker met mijn gezin op vakantie zijn en niet veel tijd hebben om voetbal te kijken.” Ondertussen is het al een jaar geleden dat Clasie nog eens voor Oranje geselecteerd werd. “Op dit moment ben ik daar ook totaal niet mee bezig. Ik hoop eerst op clubniveau mijn goed gevoel terug te krijgen en de nationale ploeg zie ik eerder als een leuke bijkomstigheid.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier