Luc en Frederik Van Lierde beiden op de Iron Man

Redactie KW

Luc (40, Brugge) en Frederik (29, Menen) Van Lierde zijn (nog steeds) geen familie van elkaar, maar hebben toch heel wat gemeen met elkaar. Toen Luc in 1996 zijn eerste Iron Man in Hawaii won, had Frederik er net zijn eerste triatlon op zitten. In 2008 staat Luc aan de start van zijn allerlaatste Iron Man, Frederik maakt zaterdag zijn debuut in Hawaii. Luc stootte door naar de absolute wereldtop, Frederik staat misschien wel klaar om in zijn voetsporen te treden.

Time to beat, 8u04’08”. De tijd die Luc Van Lierde neerzette in 1996 is nog steeds de recordtijd op Hawaii. “Die zal ooit wel eens verbeterd worden, maar iedereen is hier zo gefocust op winnen, dat ze nauwelijks letten op de chrono,” verklaart hij aan de vooravond van zijn laatste deelname in Kailua-Kona. “Na mijn achtste plaats van vorig jaar, wou ik enkel terugkomen als ik minimum even goed kon doen. Ik had nog een contract van één jaar bij mijn sponsors, waarom dus niet ?”

Antwerpen was de sleutelwedstrijd. “In het voorjaar was ik toch weer geblesseerd geraakt. Gelukkig zo vroeg, dan was er nog voldoende tijd om te herstellen. Brugge kwam eigenlijk te vroeg, vandaar dat ik Antwerpen wou testen, en de knoop wou doorhakken.” Zijn tweede plaats na Marino Vanhoenacker gaf de doorslag. “Toen wist ik dat ik met ambitie naar Hawaii mocht gaan.”

Van Lierde trok samen met Dennis Devriendt naar zijn vast trainingsadres in San Diego, verteerde alle trainingen prima, en voelde ook in Hawaii dat alles snor zat. “Blessurevrij aan de start komen, is al een prestatie voor mij. Maar ik voel mij conditioneel ook gewoon sterker dan vorig jaar. Probleem is wel dat ik veertig jaar word, en dat de andere atleten ook allemaal een jaartje sterker zijn geworden. Op mijn leeftijd is dat in principe niet meer mogelijk.”
De top tien ambitie, die zowat dertig triatleten hebben, wordt moeilijk om waar te maken. “De subtop leunt zeer dicht bij de echte top aan. Het minste foutje wordt onmiddellijk afgestraft. Ik ken deze wedstrijd, en ik weet dat je economisch moet omspringen met je krachten. Anders kom je onvermijdelijk de man met de hamer tegen. Ik moet mij kunnen nestelen in de kerngroep van het fietsen. Dat onderdeel staat op punt, dat weet ik gewoon. En dan in het lopen zullen we wel zien. McCormack en Alexander liepen vorig jaar 2u42min en 2u45min. Ik had tien minuten meer nodig, maar had toen wel amper acht weken kunnen trainen voor de marathon. Dus dat kan deze keer ook een stuk vlugger. Alles lijkt klaar voor een afscheid in schoonheid.”

Op 1 november staat Van Lierde op straat. “Tja, dan moet ik op zoek naar werk. Ik heb een vrouw en twee kinderen, ik moet dus voor een inkomen zorgen.” Toch droomt van Lierde nog van meer. “Als ik de sponsors kan vinden, zou ik graag nog een kort zomerseizoen aan toevoegen, om dan in Brugge afscheid te kunnen nemen van de sport tussen mijn vrienden en supporters.” Maar eerst nog een laatste keer schitteren op Alii Drive.
“Top tien bij debuut is inderdaad zeer ambitieus”

Frederik Van Lierde ligt zaterdag voor de eerste keer in het water aan Kailua Pier, te wachten op het kanonschot. “Daar doe je het toch allemaal voor. Hawaii is de wedstrijd met de grootste uitstraling, Hawaii is triatlon.”

Van Lierde is al zeer vroeg met zijn gezin naar The Big Island gekomen om te wennen aan de omstandigheden. “Heet en vochtig,” puft hij. “Maar ik kan daar wel goed tegen. Het zwemmen en fietsen vrees ik niet, maar het lopen wordt wel andere koek.”
Toch zal ook dat goed moeten zijn als Van Lierde zijn ambitie wil waarmaken. “Triatlon is mijn beroep, en als sporter bij defensie worden van mij resultaten verwacht. Ik kan dan ook moeilijk zeggen dat ik hier kom om veertigste te worden. Top tien bij een debuut lijkt onmogelijk, en toch ga ik ervoor.”

Een mogelijk voordeel is dat Van Lierde relatief fris aan de start zal komen. “Op Saint-Croix ben ik zwaar gevallen, met een polsbreuk als gevolg. Later is een titaniumplaat beginnen ontsteken, met een nieuwe operatie half juli tot gevolg. Brugge was tussendoor mijn enige wedstrijd, maar dat was echt niet goed. Door dat alles ben ik nog fris, zowel mentaal als lichamelijk. Hopelijk voel ik dat ook zaterdag.”

De Menenaar maakte pas dit seizoen de overstap naar de Iron Man-afstand. “Na mijn Europese titel op de halve afstand, was het tijd voor het echte werk. De Iron Man spreekt toch meer tot de verbeelding.” Bij zijn debuut in Nieuw-Zeeland werd Van Lierde al meteen tweede na Cameron Brown. “Hawaii is pas mijn tweede Iron Man, dus veel ervaring heb ik niet.”

Misschien kan hij onderweg wat tips krijgen van zijn naamgenoot.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier