Spoedartsen staan in voor medische kant van de organisatie

Hermien Roose en Tom Declercq delegeren al zo'n vijf jaar het medische team van de rally. (Foto EF)
Redactie KW

Het rallyheadquarter bevindt zich net als vorig jaar in het Vleeshuis. Achter de statige muren huist het zenuwcentrum van de organisatie van waaruit alles beslist en gedirigeerd wordt. Twee belangrijke pionnen in het geheel zijn Hermien Roose en Tom Declercq, die instaan voor de medische kant van de organisatie. In het dagelijkse leven zijn ze collega’s op de spoedafdeling van het Jan Yperman ziekenhuis in Ieper. Hermien als verpleegkundige en Jan als specialist anesthesie en reanimatie.

“Ik ben geboren en getogen in de streek van de rally”, opent de 29-jarige Hermien Roose. “Ik woon immers in Reningelst en daar passeert de rally sinds mensenheugenis. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik al van kinds af samen met mijn opa en mijn papa naar de rally ging kijken. De toenmalige 24 Uren van Ieper was voor de meeste mensen uit onze gemeente een familie-uitstap, maar het is eigenlijk door mijn job in het ziekenhuis dat ik bij de organisatie van de rally terecht gekomen ben.”

“Zo’n vijf jaar geleden vond dokter Creupelandt het tijd om zijn functie van medische verantwoordelijke door te geven aan een jongere arts terwijl zijn assistent Diego Gouwy hetzelfde besliste. Omdat Diego een collega van mij was, werd ik door hem gecontacteerd en besloot ik om mij te engageren. Ik werk ondertussen al acht jaar op de spoedafdeling van het ziekenhuis en heb bovendien rampenmanagement gevolgd zodat ik ruimschoots aan de vereisten voldeed.”

Autosportfanaat

De 39-jarige Tom Declercq is geboren in Gent maar woont sinds zijn 15de in Ieper. “Mijn vader was van Dikkebus en mijn moeder van Abele, maar na hun huwelijk zijn ze naar Gent getrokken om daar hun leven op te bouwen. Toen ik zo’n 15 jaar oud was zijn we dan naar Ieper verhuisd, waar ik nu nog altijd woon. Ik ben van kindsbeen af altijd al een autosportfanaat geweest, maar het was vooral de Formule 1 die mijn voorkeur kreeg. Ik was een grote fan van Ayrton Senna. De rallysport volgde ik meer van op afstand via de televisie. Toen ik nog een jonge snaak was, ging ik met mijn neef wel naar de 24 Uren van Ieper kijken.”

Rally van de Monteberg

“Door mijn specialisatie deed ik in mijn eerste jaar in het ziekenhuis al de medische permanentie op rally’s. Zo heb ik in 2006 bijvoorbeeld alle West-Vlaamse proeven gedaan. In 2012 kwam dan de vraag van dokter Creupelandt om hem op te volgen in de organisatie van de Rally van Ieper en de verantwoordelijkheid te nemen voor de medische tak. Toen ik besliste om daarop in te gaan, heb ik bewust gekozen om nog alleen de Ieperse rally en de Monteberg, onze eigen wedstrijden, te doen. Naast mijn drukke job heb ik immers ook nog mijn familie en vrienden. Mijn vriendin komt niet naar de rally kijken en verkiest er dan voor om het weekend van de Renties Ypres Rally in het ziekenhuis te werken.”

“Tom en ik zorgen ervoor dat er op iedere klassementsproef een spoedarts en een verpleegkundige aanwezig zijn”, aldus Hermien over de inhoud van de functie. “Bovendien moeten zij over de nodige materialen beschikken. Gelukkig hadden onze voorgangers al een goed draaiend systeem uitgebouwd zodat we niet van nul moesten beginnen. Maar toch beginnen we in februari al met de voorbereidingen.”

“Er zijn tal van vergaderingen gepland en we hebben niet minder dan 20 artsen en 20 verpleegkundigen nodig. Naast het personeel hebben we natuurlijk ook nog materiaal al mugvoertuigen en medicamenten nodig. We maken de uurschema’s op voor de verschillende teams en moeten ook zorgen voor overnachting en maaltijden. Als je weet dat er na de rally nog verschillende evaluatievergaderingen zijn, dan mag je rekenen dat we tot september in de weer zijn. Het is een leuke maar erg drukke periode.”

Hechte groep

“Door de jaren heen vormen we een hechte groep die goed samenhangt”, vervolgt Tom. “Er zijn heel veel collega’s van in de streek die ons komen helpen, maar we moeten dit aantal beperkt houden door het noodplan van het ziekenhuis zelf. Als alle artsen uit één ziekenhuis ons komen helpen, dan komt dat ziekenhuis zelf in de problemen en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Door de werkomstandigheden is er toch wel wat verloop van artsen en moeten we op zoek naar geschikte artsen in alle Vlaamse provincies. Tijdens de wedstrijd zelf zit ieder team apart op een klassementsproef, terwijl Hermien en ikzelf samen met de wedstrijdleider, de brandweer en de politie in de commandopost zitten. ‘s Morgens en ‘s avonds is er een leuke sfeer in het vakantiehuis Felix Nadar in Sint-Juliaan, waar we allen samen verblijven.”

“We hebben elk nog een assistent, die ons bijstaat of aflost, achter de hand. Dokter Evi Steen uit Staden helpt Tom, terwijl Lore Dewulf uit Poperinge mijn rechterhand is. Zo hebben we toch de tijd om even de rallysfeer op te snuiven. Maar de sfeer in het headquarter is zo bijzonder dat we niet willen wisselen met een passage op de klassementsproeven”, besluit Hermien.