ROSC is blij met medailles, maar nog meer met het groepsgevoel

Op de Vlaamse Zwemkampioenschappen begin dit jaar blonken enkele zwemmers van Royal Ostend Swimming Club individueel uit met een of meerdere titels en ander eremetaal. Met tien medailles, waarvan vijf gouden, deden de jongste zwemmers het nog een stuk straffer dan hun iets oudere clubgenoten, die samen elf finales zwommen en daarin vijf medailles behaalden. ROSC keerde zo met vijftien medailles terug naar de kust.

Het is een prestatie waar de club volgens zwemcoach Mia Deheegher enerzijds trots op mag zijn, maar die anderzijds ondergeschikt moet zijn aan een hecht groepsgevoel en de individuele ontwikkeling van elke zwemmer. Het maakt deel uit van de filosofie van ROSC om voorzichtig om te springen met individuele resultaten. “We willen ons graag als groep profileren, niet als een verzameling van enkele individuen. Vandaar dat we ook zo’n hechte groep hebben. Onze zwemmers beseffen heel goed dat ze elkaar nodig hebben om met volle goesting te komen trainen. Bij veel van onze jonge zwemmers staat de wekker om vijf uur ‘s morgens, om nog voor schooltijd te komen trainen. Dat houd je niet vol als je dat niet met een leuke bende kunt doen. Wij zijn er als club dan ook rotsvast van overtuigd dat een dergelijk positief groepsgevoel elke zwemmer op lange termijn tot betere individuele resultaten stuwt.”

“Veel van onze jonge zwemmers staan om vijf uur op om nog voor schooltijd te kunnen trainen”

Goede individuele resultaten op jonge leeftijd houden een zeker risico in. “Het is onze ervaring dat de druk op presteren wel erg groot wordt bij jonge zwemmers die een mooie of zelfs uitmuntende prestatie neerzetten. Plots worden die jongeren, dikwijls nog kinderen, op de voorgrond geschoven. Ongewild schept dat verwachtingen, zowel bij hun directe en indirecte omgeving als bij hen zelf. Enkele kwalijke gevolg kunnen zijn: faalangst, onderpresteren en blokkeren. Hiervoor willen we onze zwemmers behoeden. We zijn als club uiteraard trots op de chrono’s die ROSC gezwommen heeft en de daarmee gewonnen medailles. Maar we zijn minstens even trots op onze groep, die zich dagelijks volledig inzet tijdens de verscheidene soorten trainingen en theorielessen.”

De groeispurt

Goede zwemtijden komen bij het ene kind ook veel vroeger dan bij het andere. “Resultaten worden sterk beïnvloed door de lichamelijke ontwikkeling van een jonge atleet. Bij zwemmers misschien nog meer dan bij sommige andere sporters. Wij volgen die ontwikkeling van nabij op om het perfecte evenwicht te vinden tussen wat het lichaam nodig heeft om tot een goed resultaat te komen en wat het lichaam aankan qua belasting. We houden hier vanzelfsprekend altijd het welzijn van de zwemmer voor ogen”, legt Mia uit.

“Het ene lichaam is vroeger ‘rijp’ dan het andere en dat heeft uiteraard gevolgen voor de evolutie en voor wedstrijdresultaten. We willen dus niet alleen overbelasting en kwetsuren vermijden maar ook – en vooral – dat talentjes die iets later zijn in hun ontwikkeling de moed verliezen omdat ze niet kunnen tippen aan de tijden van sommige leeftijdsgenoten. Zij mogen niet onterecht het idee krijgen dat hun dagelijkse inspanningen minder waard zouden zijn dan die van een zwemmer die wel al een groeispurt heeft gehad.”

Het zwembad sluit

Weldra staat ROSC voor een eerder ongewone uitdaging want het zwembad waar getraind wordt, sluit. “Ook dit pakken we als groep aan. Tijdens de periode dat er in Oostende geen openbaar zwembad ter beschikking zal zijn om in te trainen, zullen onze zwemmers individueel trainen. Ze krijgen van ons een viertal trainingen per week mee die ze in de juiste volgorde dienen af te werken op een moment dat voor hen past in de planning. Gelukkig valt de sluiting in een examenperiode, wat voor de zwemmers eigenlijk wel nog goed uitkomt. In de praktijk spreken enkele zwemmers met elkaar af zodat de ouders elk om beurten met een volle auto naar Nieuwpoort, Bredene of Brugge kunnen rijden, al naargelang de beschikbaarheid en openingstijden. Dit logistiek vlotjes laten verlopen vergt heel wat overleg en communicatie. Maar een hechte groep, zoals die van ons, kan dat wel aan. Ik maak me dus weinig zorgen.”

(JG)