“Rijkswacht reed parcours af, maar ging heel rap het decor in”

Redactie KW

In 1990 werd er in Zonnebeke voor het eerst een klassementsproef van de toenmalige 24 Uren van Ieper georganiseerd. Tot 2007 werd de rit behouden en na een lange inactiviteit nu terug in het leven geroepen. We gingen ten rade bij Freddy Maveau, een Zonnebeekse copiloot die vooral in de jaren ’80 en ’90 actief was, om meer te weten over deze snelheidsrit die in zijn achtertuin werd en wordt verreden.

Freddy Maveau is gehuwd met Greet Delzeyne en vader van Tessa en Kjell. De Zonnebekenaar navigeerde zijn eerste rally van Ieper in 1986. “Ik deed dat enkele jaren met Geert Windels in een Peugeot 205 GTI. In ’86 werden we 44ste algemeen en daarna nog eens 43ste, 34ste en 37ste. Nadien reed ik deze rally nog aan de zijde van Jeannick Breyne, Stefaan Vanassche, Dirk Bruneel, Matthias Viaene, Dimitri Christiaens, terug Geert Windels, maar dan bij de Historic, om uiteindelijk mijn Iepercarrière af te sluiten in 2008 in de Ypres Historic Rally aan de zijde van dorpsgenoot Patrick Mylleville in een Opel Manta.”

Onbeperkt verkennen

“Mijn beste herinnering houd ik over aan de editie van 1997, toen ik aan de zijde van Matthias Viaene als 34ste werd afgevlagd en we met de Citroën Saxo als primus in de klasse eindigden. Het spreekt nog meer tot de verbeelding als je beseft dat Matthias van het circuit kwam en nog geen meter rally had gereden. We legden dat jaar ook een soort ronde van België af met proeven in Braine-le-Compte, Hannuit, Renlies, Sivry en Moeskroen om dan terug te keren naar de Westhoek. Ik denk dat we toen nog meer dan 30 kp’s reden.”

“Wat me ook opvalt, is dat er nog onbeperkt werd verkend. Ik legde iedere proef toch zeker tienmaal af met Matthias en alleen deed hij er nog eens zoveel bovenop. Gewoon zottekeswerk. Voor mij is het een heel goede maatregel dat de verkenningen nu beperkt zijn tot tweemaal. Mijn slechtste ervaring is dan weer in 1992 met Dirk Bruneel toen we op de Kemmel onze nieuw opgebouwde Peugeot op zijn dak legden.”

“We reden volle gas over het hobbelige stuk naar het Zonnerad toe; met mijn auto durfde ik daar amper 40 rijden…”

Toen in 1990 voor de eerste maal Zonnebeke werd verreden, was dit voor de plaatselijke bevolking een echt topweekend. Mede doordat haast alle Zonnebeekse verenigingen konden een graantje meepikken. Toen was het nog toegelaten om overal worsten- en drankkraampjes neer te zetten. Ik herinner me nog goed dat er toen zelfs een geluidsinstallatie aan de start werd geplaatst en er constant commentaar werd gegeven. Een deel van de piloten kregen zelfs net voor de start nog de microfoon onder de neus geduwd. Toen ik met Geert Windels reed, we waren beiden van Zonnebeke, was dit een proef die we niet zo graag reden. Enerzijds was je door iedereen gekend, anderzijds zat de schrik er toch wel in om net hier naast de weg te belanden. Dan hoorde je commentaren aan de start van: het is Maveau, je weet wel, die getrouwd is met ene van Delzeynes…”

Zelf rondjes rijden

“Drie tot vier weken vooraf stonden er her en der rallyliefhebbers toe te kijken naar de wagens die doorkwamen tijdens de verkenning. En dan begon het bij enkele pseudo-rallyrijders te jeuken en gingen ze zelf rondjes rijden. Toen ik op een avond stopte en zei dat ze dat beter in de rally zelf zouden doen, keken ze mij verbaasd aan en ging hun wijsvinger net niet naar de slaap.”

“De strafste toer die me altijd zal bijblijven, ik kan me het jaar niet meer herinneren, is dat er hier op een avond toen de verkenningen volop bezig waren een Porsche stopte van de toenmalige bereden rijkswacht, beter gekend als de zwaantjes. Waarschijnlijk voelden zij ook de rallykriebels. Ze reden met de witte Porsche met oranje streep het bochtige parcours vanaf café De Reutel naar beneden om enkele honderden meters verder in het decor te verdwijnen. Tot hilariteit van allen.”

“De snelheidsrit zou ik omschrijven als betrekkelijk snel. Ik herinner me 1998, toen Viaene met een Renault Clio met sequentiële versnellingsbak reed en we vol gas over het hobbelige stuk van de autostrade naar het Zonnerad reden. In de rallywagen moest ik plots denken dat ik er met mijn gewone auto amper 40 durf te rijden…”

Tips voor de rallyliefhebber

Freddy Maveau is één van de best geplaatste mensen om enkele mooie punten voor te schotelen aan de rallyliefhebbers. “Het stuk van café De Reutel naar beneden is heel bochtig en toch wel tricky, maar is voor de toeschouwers misschien iets moeilijker bereikbaar. Dan hebben we ook nog het stukje dat parallel loopt met de A19 richting De Dreve, waar het tussen de bomen door ook heel snel gaat. Maar misschien is dat ook iets minder makkelijk te bereiken.”

“Op het kruispunt van de Grote Molenstraat en de Lotegatstraat hebben we een jump voor de liefhebbers van auto’s te zien zweven. Dit is het kruispunt dat indertijd nog langs twee kanten werd aangedaan. Zoals eerder aangehaald is ook de weg van het Zonnerad naar de autostrade toe een heel gevaarlijk iets, hobbelig, al is het wegdek daar wel wat verbeterd.”

“En dan zou ik nog dicht tegen de finish een situatie aanhalen, in de Frezenbergstraat, waarbij men vol gas kan doorgaan in een bocht a fond zoals de copiloten aanhalen, maar dan meteen gevolgd wordt door een waaier. Dat kan bij sommigen misschien ook wel eens voor een warm moment zorgen…”