Loperskoppel Kobe en Nel: “We delen dezelfde passies”

Kobe Witdouck en Nel Deman. © ELD
Redactie KW

Kobe Witdouck (25) en Nel Deman (26) vormen al vier jaar een koppel. Beiden houden ze er met lopen dezelfde hobby op na. En het liefst met vele hindernissen. Beroepshalve gaan ze beiden als opvoeder door het leven. In september vertrekken ze voor zes maanden naar Zuid-Amerika.

Kobe Witdouck, aangesloten bij KKS, kreeg het lopen met de paplepel ingegeven. Hij is afkomstig van Moorsele, maar verhuisde twee jaar geleden met Nel Deman, die afkomstig is uit Lo-Reninge, naar Kortrijk. Zijn vader Roland gaf Kobe de loopmicrobe door. “Als kleine jongen begon ik al te sporten”, opent Kobe Witdouck. “Ik was altijd lid van Dapalo uit Dadizele. Dat is een club bij de Vrije Sporters. Twee jaar geleden vond ik het tijd voor een stapje hogerop en sloot ik me aan bij KKS.”

“Veel plezier beleefde ik echter nog niet bij de Kortrijkse club. Zware blessures gooiden al enkele keren roet in het eten. Momenteel trek ik slechts één keer per week de loopschoenen aan. Als ik wat meer train is dat met weekschema’s van Marc Masschelein, de clubtrainer bij KKS. Ik fiets wel dagelijks naar mijn werk in Dadizele. Toch goed voor zo’n 20 kilometer enkel.”

Drie trainingen

Ook zijn vriendin trekt met regelmaat de loopschoenen aan. “Ik was niet vertrouwd met de sportwereld voor ik Kobe vier jaar geleden leerde kennen”, opent zijn vriendin Nel Deman. “We kruisten voor het eerst elkaars pad toevallig op een feestje in Gent. Kobe zat daar op kot en ik liep er stage. Door zijn toedoen kreeg ik een jaar later ook de loopkriebels te pakken. Daarvoor trok ik misschien maandelijks eenmaal de loopschoenen aan. Nu probeer ik drie keer per week te trainen. Op woensdag is dat bij mijn club Aqua Protect 3 Team, een triatlonclub die de trainingen in Sportcentrum Wembley in Heule afwerkt.”

“Ik was niet vertrouwd met de sportwereld voor ik Kobe leerde kennen”

Veel op wedstrijden zijn Kobe en Nel echter niet te vinden. Enkele weken geleden wonnen ze wel beiden met glans de 10 kilometer van de Midzomerrun in Kortrijk. “Het was heel tof om in onze eigen stad te winnen. Weliswaar met een minder sterk deelnemersveld, maar niet te min even deugddoend. Ook de Breughelloop in Rekkem schreef ik een paar weken daarvoor op mijn naam”, gaat Kobe verder. “Maar geef mij maar vooral het veldlopen. Een zware omloop is voor ons top.”

Kwarttriatlon

“We merken dat we allebei ervan houden om in de natuur te lopen”, pikt Nel in. “In februari waagden we ons aan de Enclusa trail in Kluisbergen. We namen er de elf kilometer voor ons rekening en werden beiden tweede. Onze volgende uitdaging is de kwarttriatlon in Izegem. Die vindt op 20 augustus plaats. Voor een wedstrijd heeft Kobe nooit stress, maar bij mij ligt dat toch enigszins anders. Nu is het al beter maar het blijft toch een pijnpunt.” (lacht)

“Hoe gevaarlijker, hoe meer plezier ik erin heb”

Naar de toekomst toe staan ze voor enkele mooie uitdagingen. “Ik heb alvast een doel voor ogen”, zegt Kobe. “De besttijd (2 u. 36′, red.) van mijn papa op de marathon verbeteren. Dat zal niet eenvoudig worden, maar ik ga ervoor.”

“Nu je dat gezegd hebt sta je voor een zware uitdaging”, lacht Nel. “Voor mij liggen mijn uitdagingen meer op het onverharde”, gaat ze verder. “Ik wil me vooral toeleggen op de trails. Hoe lastiger die zijn, hoe uitdagender voor mij. Het klinkt misschien raar, maar hoe gevaarlijker hoe meer plezier ik erin heb.”

Zuid-Amerika

Het koppel vertrekt in september voor een half jaar naar Zuid-Amerika, onvoorbereid. “We hebben – op de eerste twee nachten na – niets echt gepland of voorbereid”, glundert Kobe. “We zullen landen als Ecuador, Peru, Bolivia en Argentinië doorkruisen. We hebben al veel ideeën in ons hoofd van wat we willen ondernemen. We gaan er onder andere in Ecuador vrijwilligerswerk doen in ruil voor kost en inwoon. Met ons tentje op de rug willen we vooral veel wandelen, lopen en mountainbiken. Kortom het sportieve onderhouden.”

“Ik wil de besttijd van mijn papa op de marathon verbeteren. Niet eenvoudig, maar ik ga ervoor”

“Ook surfen staat op ons programma”, gaat Nel verder. “Voor dit avontuur nemen we verlof zonder wedde. Ik kreeg de kriebels te pakken toen ik al eens voor zes maanden naar Guatemala trok. Ook Kobe was al eens voor vier maanden in Ghana. Dat was zo goed meegevallen dat het weer begon te kriebelen en we opnieuw wilden vertrekken. Dat geeft ons een goed en vrij gevoel.” (ELD)