Lindsey De Grande werd in 2011 zelf geconfronteerd met chronische leukemie. In een emotionele brief aan tienkamper Thomas Van der Plaetsen looft ze zijn strijd tegen teelbalkanker en zijn overwinning op het Europees Kampioenschap in Amsterdam donderdagavond.
Lindsey De Grande uit Sijsele is nog altijd maar 27. De beloftevolle atlete op de middellange afstand kreeg vijf jaar geleden met chronische bloedkanker een harde diagnose te verwerken. Ze blijft sindsdien keihard vechten tegen de ziekte en tracht ondanks de zware behandeling haar vele dromen waar te maken.
Tienkamper Thomas Van der Plaetsen werd in 2014 na een routinecontrole geschorst wegens afwijkende resultaten. Na verder onderzoek bleek dat Van der Plaetsen getroffen was door teelbalkanker. De ziekte was de enige verklaring voor die afwijkende bloedwaarden. De tienkamper onderging een operatie en kon na een stevige chemokuur in 2015 opnieuw gezond verklaard worden.
Triomf
Donderdagavond won Van der Plaetsen in Amsterdam goud op het Europees Kampioenschap. Een sportieve maar evenzeer persoonlijke triomf. Lindsey De Grande kan zich als geen ander inleven in de fysieke, mentale en sportieve strijd die de tienkamper de voorbije weken, maanden en jaren moest voeren.
In een emotionele brief aan Thomas beschrijft ze hoezeer ze de prestatie van de atleet looft. “Je bent nu een nationale held, maar sorry Thomas, voor mij ben je dat niet. Je bent zoveel meer van dat. Voor mij ben je gewoon Thomas, en ik vind dit veel mooier dan een held.”
Lieve Thomas,
Daar sta je dan, bovenaan het podium. Een eerste plaats. De mensen en de media hebben geen seconde nodig om je tot nationale held uit te roepen. Ik vraag me af hoeveel van die zelfde mensen geen seconde nodig hadden om je 2 jaar geleden meteen aan de schandpaal te hangen. Nu naast je in de zon staan, is niet moeilijk. Mee koud lijden en afzien in de schaduw, dat is een ander verhaal. Maar dat doet er niet toe, jij weet als geen ander te relativeren en dit een plaats te geven. Je hebt immers al genoeg écht erge dingen op je boterham gekregen. Je weet als geen ander, dat je je energie wel voor andere zaken kunt gebruiken.
Een nationale held, maar sorry Thomas, voor mij ben je dat niet. Voor mij ben je gewoon Thomas, en ik vind dit veel mooier dan een held. Thomas, die samen met z’n familie dag in, dag uit, er het beste van maakt. Waarin de downs ongelofelijk wild tekeer gingen, en de ups langzaam aan weer de bovenhand kregen. Thomas, die in stilte verder werkt, geen grootspraak, geen ego, wel inzetten en ervoor gaan. Geen held, want die zijn niet menselijk. En de wereld is vaak al onmenselijk genoeg. Ook daar kunnen we wel over meespreken.
Op het hoogste schavotje stond je. Nu wel Europees Kampioen, maar zoveel meer dan dat.
Met een grote glimlach op het gezicht, groot genoeg, om heel wat moeilijks te verbergen dat daarachter schuilt. Nog steeds.
Dit is geen wonder, of iets wat je ‘verdient’, dit is iets wat je zelf naar je toegetrokken hebt, dag in, dag uit. Een hardnekkig lang touw, waarbij je handen vaak tot bloedens toe openlagen. Een touw, die je zonder je familie misschien al lang had moeten loslaten. Niet omdat jij niet sterk genoeg bent, wél omdat het gewoon te ruw én te hard was. Het is geen sprookje, jij weet even goed dat het vaak een regelrechte nachtmerrie was. Dit is geen happy end, want het is het einde helemaal nog niet!
De wereld heeft geen helden nodig, de wereld heeft mensen nodig. Van vlees en bloed. En daar ben jij een goed voorbeeld van! Niet dat alle mensen met kanker nu plots Europees Kampioen kunnen worden of weer helemaal top. Helaas zit het zo niet in elkaar. Helaas zijn er teveel factoren die daarin meespelen die je niet in de hand hebt. Appelen en peren vallen niet te vergelijken. En dat hoeft ook niet. Maar het biedt wel hoop, hoe deze dan ook ingevuld mag worden! Hoop op beterschap en vooruitgang! Hoop op een andere bladzijde in ons levensverhaal.
De Olympische ringen bestaan uit 5. Een zwarte met een gouden randje, heb je nu wel gehad.
De cirkel is inderdaad rond. Een cirkel waarin je de ene moment in een ruk de hoogte ingaat, om niet veel later een vrije val in te gaan en niet te weten wanneer die zal stoppen. Een zware, lange cirkel, maar ook met een mooie top! Een cirkel, waarin je altijd een kampioen bent gebleven.
We weten beiden, de Olympische Ringen bestaan uit 5. De zwarte met een gouden randje, heb je nu wel gehad! Maar je hebt er dus nog wel enkele af te gaan! Cirkels hebben ups en downs, je bent realistisch genoeg om dat te weten, maar ik wens niet liever dan dat de ups gevuld zullen zijn met fantastische momenten en belevenissen, die de downs altijd zullen overheersen. Tijdens, en naast de sport.
Liefs,
Lindsey
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier