Na zes maanden in politiek niemandsland te hebben verbleven, keert ex-premier Yves Leterme weer terug op het voorplan. Hij wordt in opvolging van Karel De Gucht minister van Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel.
Leterme zette zijn eerste stappen in de politiek als ondervoorzitter van de toenmalige CVP-jongeren. In 1989 werd hij eerst adjunct-secretaris-generaal van de partij en later nationaal secretaris.
De man uit Ieper werkte ook als administrateur bij het Europees Parlement en is een gewezen auditeur bij het Rekenhof.
Leterme kwam in juni 1997 in de Kamer als opvolger van Paul Breyne, die tot gouverneur van West-Vlaanderen was benoemd. Zijn opmars in de partij verliep snel. In 2001 volgde hij Marc Van Peel op als Kamerfractieleider. Hoewel zijn partij er in 2003 niet in slaagde de paarsgroene meerderheid te breken, behaalde hijzelf een mooie verkiezingsuitslag. Dat bracht hem in mei 2003 aan het hoofd van zijn partij.
Hoewel hij het imago van grijze muis toebedeeld kreeg, groeide de West-Vlaming uit tot de populairste politicus van Vlaanderen. Hij slaagde er ook in zijn partij een nieuw elan te geven en uit het slop te halen.
Leterme zette als CD&V-voorzitter het kartel met N-VA op poten, wat de partij in de Vlaamse verkiezingscampagne vleugels gaf. Na de verkiezingsoverwinning van CD&V/N-VA op 13 juni 2004 werd hij minister-president. Hij profileerde zich als goed bestuurder aan het hoofd van een investeringsregering, die uitvoert wat ze belooft.
Terwijl Jo Vandeurzen de fakkel aan het hoofd van de partij overnam, bleef Leterme de politieke leider. Hij loodste CD&V bij de lokale verkiezingen van oktober 2006 naar een tweede overwinning. Bij de federale verkiezingen van 10 juni werd het kartel, na twee legislaturen in de oppositie, opnieuw de grootste formatie van het land. Leterme zelf haalde met zijn 800.000 voorkeurstemmen een monsterscore.
Leterme maakte zich in de aanloop naar de verkiezingen echter niet populair in Franstalig België, onder meer door zijn uitspraak dat
Franstaligen in de rand niet in staat zouden zijn Nederlands te leren. Het was niet zijn enige uitschuiver. Hij veroorzaakte nog deining door zijn verwijzing naar Radio Mille Colinnes toen hij het over de RTBF had en zong de Marseilleise terwijl hem gevraagd werd de Brabançonne te zingen.
Leterme was uiteindelijk tweemaal formateur, maar moest tweemaal de handdoek in de ring gooien. Hij kreeg voor zijn aanpak veel kritiek te verwerken, maar werd er binnen zijn eigen partij om geprezen zijn programma niet te hebben opgeofferd voor de Wetstraat 16. Als minister bevoegd voor Institutionele Hervormingen leidde hij de zogenaamde Octopuswerkgroep die de staatshervorming moest voorbereiden.
Toen het echte akkoord werd afgesloten over een eerste ronde in de staatshervorming lag hij, geveld door een inwendige maagdarmbloeding, in het UZ Leuven. Hij was drie weken buiten strijd en kon als Begrotingsminister ook de opmaak van de begroting 2008 niet meemaken. Op 2 maart maakte hij zijn wederoptreden in de Wetstraat.
Op 20 maart gaf Guy Verhofstadt officieel de fakkel door aan Leterme. Leterme I was echter geen lang leven beschoren. De premier diende midden juli een eerste keer zijn ontslag in omdat een deadline voor de staatshervorming niet werd gehaald. De koning weigerde echter het ontslag en de regering kon opnieuw uit de startblokken schieten.
Toen de financiële en bankcrisis uitbrak, zag het er even naar uit dat de regering op dreef was gekomen. De redding van Fortis en de verkoop aan BNP Paribas stootte echter steeds meer op kritiek en zorgde onrechtstreeks ook voor de definitieve val van Leterme. De beschuldiging door de hoogste magistraat van het land dat de regering in de Fortis-rechtszaak de scheiding der machten met de voeten zou hebben getreden, betekende het nekschot voor de eerste minister en zijn minister van Justitie Jo Vandeurzen. Herman Van Rompuy volgt Leterme begin 2009 op aan het hoofd van een grotendeels zelfde regeringsploeg.
Leterme nam zijn zetel in de Hoge Vergadering weer op en bereidde zich voor op zijn hoorzitting in de Fortis-onderzoekscommissie. Zijn passage daar bracht de ondertussen ex-premier niet in moeilijkheden, maar zorgde er evenmin voor dat hij werd witgewassen.
De West-Vlaming stelde zijn hoop in een goeie verkiezingsuitslag en die kwam er op 7 juni ook. Als lijstduwer bij de opvolgers op de Europese lijst haalde hij maar liefst 265.000 stemmen. In West-Vlaanderen kaapte hij als lijstduwer meer dan 93.000 stemmen weg.
Meer en meer kwam Leterme opnieuw in beeld voor een post in de federale regering, ook al botert het niet goed met premier Herman Van Rompuy. Het vicepremierschap blijft evenwel in handen van een andere CD&V’er, Steven Vanackere. Leterme komt nu aan het hoofd te staan van de Belgische diplomatie. (Bron: Belga)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier