De West-Vlaamse jeugdrechtbanken kreunen onder het werk. Vooral burgerlijke rechtszaken, zoals echtscheidingsregelingen, belanden op het bureau van de jeugdrechters. De nieuwe echtscheidingswet van enkele jaren geleden, die ook bepaalt dat de kinderen moeten worden gehoord vanaf 12 jaar, zorgt voor extra werk, en dus langere wachttijden. Maar ook inhoudelijk worden de dossiers al maar zwaarder, getuigen jeugdrechters
“Het aantal zaken stijgt. De maatschappij is veranderd, en ook de echtscheidingswet is veranderd,” zegt de Veurnse jeugdrechter Marc Daenen.
Die wet heeft als doel echtscheidingen minder pijnlijk en lang te maken, én zo ook de betrokken kinderen te ontzien. Iets wat in eerste instantie blijkt te lukken, maar niet blijft duren.
“Men trekt naar de notaris, voor onderlinge toestemming, en daarin moet men overeenkomen over waar de kinderen verblijven, of er onderhoudsgeld wordt betaald… Dat gaat makkelijk, tot een maand of drie vier later, en dan vindt een van de partners dat er te snel is beslsit, en willen ze regeling herzien. En dan trekken ze naar de jeugdrechtbank.”
De gevolgen laten zich raden: de jeugdrechtbanken in onze provincie zien per jaar het aantal dossiers per arrondissement telkens met zo’n tien procent stijgen. Een onhoudbare situatie, vindt ook volksvertegenwoordiger Sabien Lahaye-Battheu. Zij vraagt minister van justitie Stefaan De Clerck en staatssecretaris voor het gezin Wathelet om de situatie aan te pakken.
In Veurne zijn ze er ondanks de stijgende werkdruk, tot nu toe in geslaagd, om geen achterstand op te lopen. Al vergt dat enige creativiteit, van rechters én advocaten “We hebben er één zitting bijgedaan per maand, en daar maken we een kalender, en daar moeten ze zich aan houden. Maar als ‘t nog verder blijft stijgen, dan weet ik ‘t ook niet meer.”
Intussen krijgen jeugdrechters in opleiding sinds kort ook een cursus omgaan met kinderen, om echtscheiding- en verblijfsregelingen zo menselijk mogelijk aan te pakken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier