Waarom eindigde het Groot Dictee der Nederlandse Taal op… Menen, Kortrijk en Waregem?

Redactie KW

Wie het Groot Dictee der Nederlandse Taal woensdagavond heeft gevolgd én geluisterd, merkte dat de tekst eindigde op… Menen, Kortrijk én Waregem. Maar over wat Kees van Kooten precies bedoelde met “… Menen ligt dicht bij Kortrijk maar verre van Waregem” bestaat wat verwarring.

Wij gingen te rade bij onze gewezen hoofdredacteur en taaldeskundige Noël Maes. Hij heeft het Dictee aandachtig en nauwgezet gevolgd.

Noël Maes: “Ik heb het gevolgd, inderdaad leuk en Kees van Kooten heeft over die zin dit als uitleg gegeven: Wie goedgelovig is (iets meent), kan denken dat rijkdom dichtbij is, maar de waarheid kan veraf liggen.”

Rammelen

Maar volgens Noël Maes rammelt die uitleg een beetje: “Ja, het gaat eerder over denken, niet zeker zijn, tegenover de waarheid. Dus eerder: Menen, dat is niet zeker zijn, dat is wat kortzichtig, kort door de bocht (Kortrijk) maar soms ver van de waarheid (Waregem).

En om helemaal te overtuigen haalt Noël er een voorbeeld bij. ” Wordt gebruikt wanneer iemand begint met ‘Ik meende dat…”, waarop de ander dan reageert met “Jamaar, Menen ligt dicht bij Kortrijk….”

Duits

Het spreekwoord is overigens niet alleen in Vlaanderen bekend. Ook Duitsers kennen ‘Menen’, merkt Noël op. “Het spreekwoord staat ook in ‘Spreekwoordenboek in vier talen (van Van Dale). Daaruit leer ik dat men in het Duits in dezelfde context zegt: “Meinen liegt in Flandern”.

Volgens Noël zitten we met die uitleg alvast dichter bij Waregem dan Kees van Kooten ooit is geweest. Waar het Groot Dictee der Nederlandse Taal al niet goed voor is.

(JG, foto’s VRT)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier