Op het internet? Daar vind je alles, nee? Dat was toch wat Nathalie uit Poperinge hoopte toen ze op zoekertjessite Kapaza een wel heel opmerkelijke oproep lanceerde. Nathalie (schuilnaam) zocht (en zoekt) een… foetus. Van een vrouw die een abortus heeft ondergaan of een miskraam heeft gehad, net als Nathalie jaren geleden. “Ik wil het begraven, zodat ik eindelijk een plaats heb om te rouwen.”
“Het was in de jaren ’90, ik was voor het eerst zwanger”, begint Nathalie. “Van een tweeling: ik was in de wolken. Na drie maanden liep het echter mis. Op de echo bleek maar één kindje meer een hartslag te hebben, het andere was gestorven in mijn buik. Het dode foetusje bleef wel in de baarmoeder zitten, om het leven van mijn ander kindje niet in gevaar te brengen.” Zes maanden later beviel Nathalie van een zoontje. De dode foetus wordt weggenomen en belandt bij wat zij de ‘rest’ noemt: navelstreng en placenta. Ze heeft het te druk met haar pasgeboren zoontje en is op dat moment niet bezig met het foetusje, ze heeft het ook nooit gezien.
“Nooit helemaal uit mijn hoofd”
Maar een tijd later begint het te knagen. “Hij is nooit helemaal uit mijn hoofd geweest en ook nu denk ik nog elke dag aan hem”, zegt ze. “Ik heb het er altijd verschrikkelijk moeilijk mee gehad dat ik geen enkele plek heb om te rouwen, want het foetusje is nooit begraven geweest. Daarom zoek ik nu een andere foetus, liefst van een jongetje, zoals mijn kindje. Ik besef heel goed dat dat een heel ongebruikelijke vraag is, maar misschien zijn er moeders die om welke reden dan ook een abortus ondergaan en de foetus liefst zo snel mogelijk kwijt willen? Of vrouwen met een miskraam? Ik wil de foetus gewoon begraven, wat ik nooit met mijn zoontje heb kunnen doen. Een mooi plaatsje geven, een plek waar ik naartoe kan als ik het nodig heb.
(PJB)
Meer in Krant van West-Vlaanderen, editie Het Wekelijks Nieuws West
>> Wie Nathalie kan helpen kan contact opnemen met de redactie of haar mailen via het adres in de krant
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier