Veurnse vrouw revalideert in Leuven na busongeval Peru

Redactie KW

Bijna een maand na het zware busongeval in Peru zijn Veurnaars Danny Peperstraete en zijn zwaargewonde vrouw Marie-Rose Claeys terug in België. Marie-Rose herstelt van haar verwondingen in de campus Gasthuisberg van het UZ Leuven. „Haar leven hing aan een zijden draadje maar nu evolueert haar toestand gunstig”, zegt Danny.

Op woensdag 1 december gebeurde in Peru een zwaar busongeval, waarbij Danny Peperstraete en zijn echtgenote Marie-Rose Claeys beiden ernstig gewond raakten. Een andere West-Vlaamse kwam daarbij om het leven. Nu bijna een maand later zijn Danny en Marie-Rose terug in België. Danny is niet geïnteresseerd in de feestdagen, dat is van zijn gezicht af te lezen. Hij logeert in de gastenverblijven van Pellenberg, om van daaruit dagelijks naar Marie-Rose in Gasthuisberg te kunnen rijden. „Marie-Rose gaat er gelukkig goed op vooruit. Eergisteren is ze zelfstandig naar het toilet gegaan. Als je ziet vanwaar ze komt, is dat een enorme vooruitgang.”

Geen herinneringen aan ongeval zelf

Van het ongeval in Peru zelf herinnert Danny zich zo goed als niets. „Woensdag 1 december waren we op weg van het Titicacameer naar Puno. Ik had de rugleuning van de zetel achteruitgezet. Om wat te rusten. Ik was eigenlijk meer aan het waken dan het slapen, denk ik. Opeens een harde klop en een fractie van een seconde later kreeg ik iets op mijn hoofd. Dan ging bij mij het licht uit.” Danny weet niet hoe lang hij buiten bewustzijn is geweest. Hij vertelt hoe hij de eerste momenten beleefde :

„Ik kom weer bij en merk dat ik in foetushouding lag, op mijn knieën en met mijn rug naar boven. (…) Het eerste wat ik zag was het wrak van een vrachtwagen. Helemaal verhakkeld. Wat nog overbleef van de cabine lag ernaast. En overal zakken cement. (…) Ik draai mij om en zie de bus liggen, gekanteld op de rechterzijde. En dan zie ik ook Marie-Rose. Ze ligt tegen het achterstel van de bus.”

Met een grote krachtinspanning kon Danny naar zijn vrouw toe kruipen. „Ze lag in een onnatuurlijke houding”, vertelt hij. „Haar voet lag raar gedraaid. Ik probeerde haar bij bewustzijn te brengen maar dat lukte niet. Er liep bloed uit haar mond en neus.” Danny probeerde Marie-Rose van tegen de bus weg te trekken. „In de mate van het mogelijk. Mijn hand was gebroken en er liep bloed uit mijn neus. En dan zag ik bij Marie-Rose die hoofdwonde… Verbrijzeld bot… Dan voel je de stoppen doorslaan. Ik weet nog dat er een besef door mij heen schoot, een besef van hoe graag ik haar zie.

„Haar leven hing aan een zijden draadje en het was een heel dun draadje.”

In totaal zouden er na het ongeval acht mensen overlijden. „Na de verzorging in de eerstehulppost lag Marie-Rose klaar op een berrie in een ziekenwagen. Om naar een ziekenhuis in Puno te worden gebracht”, gaat Danny verder. „Naast haar werd nog iemand in de ziekenwagen gelegd. Nog voor we vertrokken zijn, is ze gestorven. In de ziekenwagen, naast Marie-Rose.”

(TVDA)

Het hele interview in Krant van West-Vlaanderen (Editie Het Wekelijks Nieuws Kust)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier