Meer dan twintig nieuwe trage wegen in en rond Bissegem: ideaal voor een fietstochtje

De vakantieperiode is het uitgelezen moment om de trage wegen te verkennen. Bissegemnaar Philippe Verschaete (56) zetelt voor Bissegem als opvolger van Bert Dewilde in de straatnamencommissie. Hij ging in zijn archieven op zoek naar inspiratie om de vele trage wegen in zijn dorp te benoemen.

We gaan met Philippe mee op fietstocht door Bissegem. Dat blijkt – op de meeste plaatsen – de beste manier om in één namiddag alle nieuwe trage wegen te leren kennen.

Vertrekken doen we aan de Gullegemsesteenweg waar we rijden op het wegje dat loopt naar de achterkant van de Tientjeswijk. Dat is het Zuster Pelagiepad. “Dat pad loopt recht naar het vroegere kleuterschooltje. Enkele jaren na de aanleg van de Tientjeswijk, kwamen heel veel kindjes op die wijk en was er behoefte aan een schooltje.” In de jaren zeventig werd het wijkschooltje gebouwd. De school bleef bestaan tot vlak voor de eeuwwisseling. Nu is er een kinderopvang.

Aangezien het pad dicht bij een schooltje ligt, leek het Philippe wel leuk om de naam van een zuster die lang in Bissegem met het onderwijs verbonden was aan het pad te geven. Zuster Pelagie was 53 jaar overste van het Bissegemse klooster.

Door de velden

Na onze rit door de Tientjeswijk, steken we de Gullegemsesteenweg opnieuw over en rijden we naar de Zonnekestraat, net voorbij de brug over de Ring. Links rijden we op het wegje dat verbinding gaf met de Kleine Bissegemsestraat, vroeger de Ezelstraat genaamd. Philippe heeft dat wegje dan ook toepasselijk het Ezelpad genoemd. Een straatnaambordje vonden we echter nog niet. We rijden nog eens naar de Serafijn Vermotelaan, waar we een klein wegeltje inslaan en rond een pleintje rijden.

“Dat paadje zouden we eigenlijk ook nog een naam kunnen geven”, denkt Philippe luidop. Via de Gullegemsesteenweg rijden we nog verder richting Gullegem. Langs de ring fietsen we aan de linkerkant de Dappaardstraat in. Net voor we in Gullegem op de wijk Schoonwater zijn rijden we rechts het Schoonwaterpad in. Dat is voor ons het moeilijkste om te fietsen. We ondervinden dat het meer een wandelweg midden de mooie velden is.

Hobbelend op onze fiets komen we aan een zijstraat van de Bissegemstraat in Gullegem uit. We keren terug naar Bissegem waar we in de Gullegemsesteenweg rechts de Koffiehoekstraat inrijden. Achter de huizen aan de rechterkant rijden we de Oude Gullegemsestraat in, een padje dat al langer bestaat.

De Jagersstraat

We kiezen ervoor om de andere kant van de Gullegemsesteenweg te rijden en fietsen naar industriezone Waterven in Heule. Ttussen de bedrijfsgebouwen door liggen het Stroperspad en het Jagerspad, die later ook voor een deel door Stadsgroen Ghellinck zullen lopen. Deze paden liggen in de buurt van de oorspronkelijke Jagersstraat, die liep van aan het Waterhoennest, in de Lisdoddestraat kwam en in de Dr Dumortierlaan ging om door de Pyfferoenstraat in de Heulsestraat te komen.

“Het was een oude kasseiweg die bij koersen in Bissegem een grote hindernis vormde. Door de aanleg van die woonwijk kreeg dat straatje verschillende namen”. In dezelfde Dumortierwijk vinden we het Coolsaetpad, die verwijst naar de nabijgelegen Coolsaetstraat en het Bissegembospad. “In een landboek van 1747 wordt het stuk grond dat daar gelegen was beschreven als Bisseghem Bos.”

De Leie

We vervolgen onze weg naar een heel ander deel van Bissegem. We dwarsen de Gullegemsesteenweg en rijden langs de vroegere brouwerij naar oc De Troubadour. Ook dat wegje kreeg een naam: het werd het Minnekespad. Op Bissegemplaats gaat het rechts richting Wevelgem, maar voor we de Ring zouden oversteken, rijden we links het paadje op dat achter het woonzorgcentrum Biezenheem loopt. Bij de naam ‘Laakput’ hebben we toch enkele vragen.

“Op de oudste kaart van Bissegem die tot op heden gevonden werd – ze dateert uit 1595 – staat deze plaats aangeduid als een meers, en dat was een Laakput. Een laak was een gracht in de akker om het water af te leiden.” Laakput loopt langs de Ring en komt uit in de Hendrik Dewildestraat.

We nemen de Driekerkenstraat en van aan de Sint-Omaarsstraat slaan we het Barakkenpad in. Dat komt uit in de Pastoriekouter en loopt over het in de volksmond en bij jeugdbewegingen genoemde ‘Idepleintje’. In de Pastoriekouter kan je via het Pastoriepad naar het onlangs vernieuwde speelpleintje. Het Pastoriepad loopt verder tot in de Kerkvoetweg.

Via het Kapel Ter Leiepad rijden we naar beneden richting Leie om er een stukje langs de Leie te fietsen. Daar moeten onze tweewielers even aan de kant. We willen het Neerbeekpad in om van de groene omgeving in de Neerbeekvallei te genieten. Een bordje met de naam ‘Neerbeekpad’ vinden we echter niet langs de Leie, verderop staat het wel, want ook vanaf de Kerkvoetweg kan je te voet in het Neerbeekpad.

Het Neerbeekpad eindigt in het centrum van Bissegem, maar we verkiezen om via ‘Neerbeek’ – dat is het paadje langs de vernieuwde jeugdlokalen van de jeugdbewegingen KSA en Chiro – via de Neerbeekstraat onze fietsen weer op te halen.

De tram in Bissegem

We fietsen even door naar het centrum van Bissegem en passeren langs de doorsteek van de Driekerkenstraat naar de Rietput. Ook dat padje kreeg met ‘Rietput Zuid’ een eigen naam toegemeten. We rijden langs de Meensesteenweg richting Wevelgem. Tussen de Moraviestraat en de achterkant van Leiedal, laten we ons weer door de velden op het Tramspoorpad leiden.

“De tram verliet de Meensesteenweg ter hoogte van het vroegere café Eldorado, net over de Ringlaan ging de tram de velden in. Het Tramspoorpad ligt, zoals de naam al laat vermoeden, waar de tram ongeveer reed.”

Samen met Philippe konden we een namiddag genieten van de mooie natuur die ook Bissegem ons te bieden heeft. Vast staat dat de Kortrijkse deelgemeente verschillende mooie trage wegen rijker geworden is. En dat kunnen we alleen maar toejuichen.

(EDB – foto’s EDB)

Zuster Pelagie

Verschillende mensen stelden zich vragen bij de naam van het Zuster Pelagiepad. Weinig Bissegemnaren hebben al over haar gehoord, hoewel ze 53 jaar overste van het Bissegemse klooster is geweest. We vroegen Philippe Verschaete om wat uitleg.

Zuster Pelagie werd in 1830 geboren als Coleta Rico in Appelterre. Ze trad in het klooster in 1854. Nadat ze geprofest werd in 1855 werd ze onderwijzeres in Temse. In 1856 werd ze naar het – toen nog maar twee jaar gestichte – klooster in Bissegem gestuurd. Ze was van 1858 tot haar overlijden op 11 november 1909 overste van het Bissegemse klooster. Tot in 1902 huisde ze in het oude klooster in Bissegem langs de Leie, en in 1902 verhuisde ze met haar medezusters naar het nieuwe klooster in de Driekerkenstraat.

Philippe Verschaete toont ons het overlijdensberichtje van Zuster Pelagie in ‘De Gulden Spore’ van 20 november 1909. Daar staat ondermeer ‘Het is onmogelijk te zeggen wat al goed zij gedaan heeft de 53 jaar die zij zich hier toegewijd heeft aan het onderwijs en de christene opvoeding der kinders. Zij stierf rijk aan deugden en verdiensten, omringd van liefde en dankbaarheid. Hare nagedachtenis zal in de herten der schooljeugd bewaard blijven.’

(EDB – archief Philippe Verschaete, Bissegem)