Sinds 2015 zijn vijf parochies uit Sint-Andries en Sint-Michiels samengebracht tot de pastorale eenheid Emmaüs. Yvonne Casier is een trouwe kerkganger uit Sint-Baafs, één van die vijf parochies. “Door het tekort aan priesters moesten de parochies wel samengaan.”
Deze reportage maakt deel uit van ons Dossier Kerk
“Ik ga elke week naar de mis. Ik probeer hiervoor zoveel mogelijk naar de Sint-Baafskerk te gaan, omdat het mijn parochiekerk is en ik me daar parochiaal sterk betrokken voel.”
Vroeger waren er twee misvieringen in de Sint-Baafskerk, één op zaterdagavond en één op zondagvoormiddag. Toen kon Yvonne kiezen naar welke viering ze wilde gaan. Maar sinds de samensmelting is de misviering de ene week op zaterdag en de andere week op zondag. “Ik probeer me zoveel mogelijk aan te passen aan de afwisselende tijdstippen, maar wanneer het toch eens niet zou passen voor mij probeer ik naar een andere kerk te gaan. Welke kerk dat is hangt af van met wie ik kan meerijden met de auto. Naar de Sint-Baafskerk ga ik altijd te voet omdat die dichtbij mijn huis ligt, maar omdat de andere kerken al wat verder liggen is dit in die gevallen niet mogelijk.”
Voor Yvonne was de samensmelting van de parochies een noodzaak. “We kunnen er niet omheen dat er een groot tekort aan priesters is. Daardoor konden we niets anders doen dan de parochies samenbrengen. Het leven van een priester is hierdoor nu wel veel drukker geworden dan voor de samensmelting. Toen konden ze nog een bezoek gaan brengen aan de zieke mensen of ondersteuning gaan geven aan jeugdbewegingen en andere verenigingen. Nu is daar geen tijd meer voor.”
Meer volk in de kerk
Toch ziet Yvonne Casier ook voordelen aan de fusie met de vier andere parochies. “Hoewel iedere kerk afzonderlijk een wekelijkse eucharistieviering houdt, vinden andere vieringen, zoals een biechtviering of de startavond van Broederlijk Delen, voor alle parochies in dezelfde kerk plaats. En daardoor is er bij die vieringen nu ook meer volk aanwezig. Dat geeft een sterk gevoel van samenhorigheid. Het is jammer dat je bij eucharistievieringen dat groot aantal mensen niet ziet en je dat gevoel dan ook minder hebt.”
Het leven van een priester mag dan wel drukker zijn, toch weet Yvonne dat de Emmaüseenheid aan een oplossing voor dit probleem werkt. “Er worden meer en meer leken betrokken bij de erediensten. In werkgroepen en pastorale ploegen kunnen zij meehelpen met de voorbereidingen van de kerkdiensten. Daarnaast kunnen zij ook voorgaan in gebedsvieringen en uitvaartplechtigheden. Dit verlicht toch enigszins het werk van de priester, maar dan nog blijft er weinig tijd over voor andere zaken.”
(Frederick Debouge)
Nog 118 priesters
Er zijn 348 parochies in het bisdom Brugge. Sedert de nota Bourgeois van 2011 heeft het bisdom 14 parochies minder.
Twaalf kerkgebouwen zijn onttrokken aan de eredienst en twee kerkgebouwen zijn als tweede kerk bij een andere parochie toegevoegd.
Er zijn 119 benoemde priesters, 60 diakens, 33 parochieassistenten en vele vrijwilligers.
In Groot-Brugge zijn er samenwerkingsverbanden tussen parochies. Elke pastorale eenheid of federatie werkt met een team van een of meer vrijgestelden.
De Emmaüsparochie groepeert de vijf parochies van Sint-Andries en Sint-Michiels, met twee pastoors en twee diakens. Sint-Donatianus telt tien parochies in de Brugse binnenstad, Christus-Koning en Sint-Pieters, met vier priesters, één parochieassistent en één diaken.
Sint-Trudo behelst de vijf parochies van Assebroek, met een coördinator, één priester, twee hulppriesters, een diaken en drie parochieassistenten. (SVK)
Dossier Kerk
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier