Christophe Lefebvre – alias Lucid Mind – hield enkel een gekneusde enkel over aan zijn stunt.
“Soms word ik ‘s nachts wakker en krijg ik een gek idee om een stunt te doen”, lacht Christophe Lefebvre (35) uit Wevelgem. “Ik werk in een Wevelgemse fietsenwinkel en breng mijn kinderen met een bakfiets naar school. Bakfietsen hebben echter een heel oubollig imago, terwijl het prima transportmiddelen zijn. Het is goedkoop, je kunt er meerdere personen mee vervoeren en het is goed voor het milieu. Daarom vatte ik het plan op om iets spectaculairs te doen met een bakfiets. Waarom zou ik niet van een steile berg afrijden? Als West-Vlaming kom je dan automatisch uit bij de Kemmelberg en Hemelvaartsdag leek me een geschikte dag. Mijn werkgever was niet zo opgezet met mijn idee, maar ik ben er toch voor gegaan.”
“Hoogstwaarschijnlijk vallen”
Donderdag trok Christophe met zijn bakfiets naar de Kemmelberg. “Hoewel het niet regent, vind ik het plots geen goed idee meer”, zegt hij vooraf. “Wat verwacht ik ervan? Ik ga hoogstwaarschijnlijk vallen en in het worst case scenario heel veel pijn hebben. We zien wel wat het wordt. Ik draag armbeschermers, een bril en een downhillhelm voor het geval ik op de kasseien zou terechtkomen. Kniebeschermers lukken niet, omdat die tegen mijn stuur zouden botsen. Dan zou ik amper kunnen sturen en een bakfiets is nu al minder bestuurbaar dan een gewone fiets.” Een tiental supporters kwamen hem aanmoedigen. “Wij zijn niet allemaal zo zot als Christophe”, lachen ze. “We hebben een EHBO-koffertje mee, zodat we hem wat kunnen verzorgen als hij zou vallen. Zo’n stunt is echter typisch Christophe…”
“Pijnlijke enkel”
Christophe begon zijn tocht op de top van de Kemmelberg en raasde naar beneden. Uiteindelijk belandde hij zonder al te veel kleerscheuren op een grasveldje aan de voet van de berg. “Tijdens de afdaling bleef ik denken: ‘dit is geen goed idee’. Gelukkig ben ik niet gevallen. Ik heb zelfs een fietser voorbijgestoken.” (lacht, red.)
“In de laatste bocht begon de bakfiets enorme bokkensprongen te maken en schoof mijn voet van mijn pedaal in mijn wiel. Op die manier ben ik in het grasveldje tot stilstand gekomen. Mijn schoen is blijven hangen in het wiel en mijn enkel is wat gekneusd. Dat valt echter heel goed mee, ik ben enorm tevreden. De bakfiets heeft de afdaling ook overleefd, als is de onderste buis wat geplooid. Een tweede afdaling zou er te veel aan zijn, vermoed ik. Deze stunt kan alvast van mijn bucket list geschrapt worden. Of ik nu nog andere stunts wil uithalen? Ja, maar dat zal niet voor de eerste weken of maanden zijn.”
(JL – foto’s JL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier