De 29-jarige Jeremy R. uit Ieper stond maandagochtend voor de rechter in Ieper. De man had al aardig wat op zijn kerfstok maar maakte het op 28 november 2015 toch wel helemaal te bont.
De man werd al meer dan eens veroordeeld voor druggebruik maar ook voor diefstal. Deze keer stond hij voor de rechter, omdat hij op 28 november 2015 in Heuvelland plots in het wilde weg begon te schieten in een woning waar een vriend van hem op dat ogenblik aanwezig was. De salvo’s werden in een snel tempo afgevuurd en er sneuvelde zelfs een porseleinen beeldje. De man begon te schieten omdat hij zijn luchtkarabijn, die hij aan het laden was, niet wilde wegdoen op vraag van de daar wonende vrouw. Toen die vriend nog meer uitbarstingen verwachtte en door angst overmand naar zijn eigen vlakbij gelegen woning probeerde te vluchten werd hij ook nog eens door de beklaagde bedreigd, gelukkig zonder erg. Toen de beklaagde zich aanbood in de woning van het slachtoffer had hij minstens al een hele fles Ricard achterover geslagen.
Het openbaar ministerie was niet mals voor de beklaagde, die op het ogenblik van de feiten nog onder door de rechtbank opgelegde voorwaarden stond en vorderde een effectieve celstraf en een boete. Meester Herman Baron, die optrad als verdediging, had eigenlijk maar één element ter beschikking dat als een rode draad doorheen het verhaal loopt en dat was ‘drugs en drank’.
“Dat ze me maar interneren”
De beklaagde zelf bood zich aan in het Psychiatrisch Ziekenhuis H. Hart Ieper, maar daar werd hij volgens het openbaar ministerie weggestuurd wegens ‘onhandelbaar’. Want zelfs tijdens zijn verblijf in de instelling gebruikte hij alcohol. Later trok de beklaagde naar Beernem, maar dat bracht ook geen zoden aan de dijk. Meester Herman Baron zei dat zijn cliënt goed beseft dat hij hulp nodig heeft, want zijn cliënt zei op een bepaald ogenblik “dat ze me maar interneren”. Meester Herman Baron had tot slot van zijn betoog maar één vraag: “Geef mijn cliënt een straf met uitstel én leg hem vooral serieuze voorwaarden op. We hebben hier immers te maken met een tragikomedie. Mijn cliënt wilde eigenlijk zijn vriend helpen, die lastig werd gevallen door een derde,” aldus meester Herman Baron, die benadrukte dat zijn cliënt zich voor 100% akkoord verklaarde met voorwaarden. “Hij beseft maar al te goed dat het één grote miserie is geworden,” zo besloot de verdediging.
Het openbaar ministerie kon zich niet vinden in de vraag tot een straf met uitstel “want de man heeft al heel wat kansen gekregen en ze allemaal verprutst”. Meester Filip Houvenaeghel vorderde als burgerlijke partij een fikse vergoeding, maar zei ook dat die eigenlijk principieel was “want we gaan toch nooit een cent zien.” De beklaagde kreeg negen maanden cel en een boete van 900 euro, alle twee effectief.
(HV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier