De Oostendenaar overleed woensdag nadat zijn schip kapseisde voor de kust van Engeland.
Voor de kust van Kent is op dinsdag 27 december een Belgische vissersboot gekapseisd die eerder was vertrokken uit Oostende. Het gaat om de Z.582 Assanat met drie opvarenden aan boord waaronder twee Belgen en een man uit Oostende met Mauritaanse roots. De schipper, Erick Maeckelbergh, overleed in een ziekenhuis in Engeland.
Hij was een jongen vol passie voor de visserij
“Ik volgde samen met Eric les in de John Bauwens”, vertelt Davey Vermussche (37). “Eric was een supersympathieke gast en stond altijd voor iedereen klaar. We maakten veel plezier op school en er werd veel gelachen tijdens de lessen, we volgden de opleiding dek. Hij was een jongen vol passie voor de visserij en was er ook voor je in moeilijke tijden. De laatste tijd zag ik hem niet veel meer. Toch doet het enorm veel pijn dat hij er nu niet meer is. Hij had een hart van goud, een geboren visser.”
“Eric was een kerel uit de 1.000”, zegt ook Michael Heyse (36). “Ik ken hem al sinds enkele jaren. Hij was een harde werker, niets was hem te veel. Hij was niet veel thuis door zijn job als visser, maar als hij thuis was zette hij alles op zijn gezin. We gaan hem ontzettend hard missen.”
Jordi Soonekindt kende Eric sinds z’n jeugdjaren. “Zelfs dan was hij al bezeten van de zee en het vissen en alles wat daarmee te maken had. Een vriend en ik hadden ooit eens een zeeduivel gevangen, we durfden hem niet van de haak halen. Daarop gingen we Eric halen die het dan wel voor ons deed. Hij stond dan al voor iedereen klaar.”
“Eric was een toffe kerel en vooral een harde werken. Het vissen was zijn leven”, zegt collega-visser Perry Bogaert. “Hij had veel over voor zijn vrouwtje Veerle en zijn kinderen. Hij was een doorzetter en gaf nooit snel op, hij moest en zou het kunnen. Hij was ook aangenaam om mee te werken en een grote levensgenieter. We zullen hem enorm missen.”
De zee was zijn leven, na het overlijden van zijn mama ging hij meteen terug aan de slag
“Ik kan alleen maar goeie dingen over Eric vertellen”, zegt ook Kenny Degroote (30). “De ouders van zijn vrouw Veerle wonen net aan de overkant van de straat, ik zag hen dus geregeld. In oktober kwam zijn mama pas te overlijden met wie hij een goede band had. Hij was er enorm van aangedaan. Ze overleed in dezelfde periode als mijn moeder en lagen zelfs samen in het mortuarium. De zee was zijn leven, na het overlijden van zijn mama ging hij meteen terug aan de slag. Hij was altijd optimistisch en een doorzetter.”
“Jaren geleden vaarde ik nog met Eric op hetzelfde schip”, zegt Gregory Devriendt. “Hij was een aangenaam iemand om mee te werken. De zee was zijn leven, hij is gestorven bij het uitoefenen van de job waar hij voor leefde. De zee geeft en de zee neemt ook jammer genoeg.”
“Ik zat jaren met Eric op school in de John Bauwens”, zegt Marnix Roos (38). “Ik ken Eric als een joviale gast waar je alles aan kon vragen. De zee was alles voor hem, nu heeft die zee hem opgeslokt. Visser is een risicoberoep, tijd dat dat ook zo wordt erkend. Elke dag wagen anderen hun leven op zee om ons te voorzien van lekker eten. Zelf heb ik ook gevaren, onder andere met de O.124 Fighter waar ook Eric op heeft gevaren. Ik heb enorm veel respect voor de mensen die elke dag hun leven wagen. We gaan Eric allemaal hard missen.”
(GLO/JR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier