Vincent D’hondt (41), uit Brouckhof-Oost, is geselecteerd voor deelname aan de World Masters darts, het officieuze WK voor mindervaliden. Vincent kreeg het darten eigenlijk met de paplepel mee.
Vincent D’hondt woont samen met zijn echtgenote Mieke Bekaert en de kinderen Senne (12), Marte (8) en Tess (8) in Brouckhof-Oost. “Ik ben heel trots dat ik geselecteerd ben en vind het een echte promotie voor de mindervalide sporters”, zegt Vincent. “Een dikke proficiat aan Thierry Gellinck en Willy Devos en de organisatie van de Ludo’s die de sport opnieuw op de kaart willen zetten. Eerst via de jeugd, maar nu ook voor volwassenen. Ze proberen iets los te maken in ons land en lijken daar aardig in te lukken. Ik nam deel aan vier tornooien en werd viermaal winnaar. Door hun contacten met Engeland mochten twee Belgen afgevaardigd worden. In totaal zijn er 8 geselecteerde werpers die van 8 tot 11 oktober in de cityhal van het Britse Hull gaan voor de hoogste eer.”
Met de paplepel
Vincent kreeg het darten eigenlijk met de paplepel mee. “Mijn vader was een verwoed dartsspeler en organisator van wedstrijden. Als klein jongetje trok ik mee en ben vanaf mijn 8 jaar beginnen werpen. Ik was aangesloten bij de Routiers in Menen en deed het eigenlijk niet onaardig. Zo behaalde ik een ereplaats in de Dutch open en in de Open van Amsterdam klopte ik toen zelfs Van Barneveld. Ik wilde in schoonheid stoppen en haakte af op 22-jarige leeftijd”, aldus nog Vincent, die intussen huwde met Mieke Bekaert. “Er was ook nog de bouw van onze woning, zodat er van darts niet veel meer in huis kwam. In 2002 werd ik het slachtoffer van een arbeidsongeval en zit sindsdien in een rolstoel gekluisterd. Dankzij de steun van mijn vrouw heb ik nooit de moed verloren.”
Voorbeeld
“Ik ben altijd sportief geweest en ik deed ook aan basket in Brugge en aan handbike, en door Thierry en Ludo kwam het darten opnieuw in mijn leven”, gaat Vincent verder. “Via hun project wil ik deze mooie sport helpen lanceren bij mindervaliden. Het is de uiteindelijke bedoeling om mindervaliden en validen samen te brengen in tornooien. Nu al zijn er verschillende plaatsen waar er twee blokken staan. Al zittend werp je immers maar op een bok die op een hoogte van 1,37 m staat. Vroeger wierp ik meer op gevoel en kon ik gebruik maken van mijn hele lichaam, terwijl het nu meer vanuit de schouder komt. De standvastigheid van vroeger is er nog niet, maar stilletjes aan wordt het spel beter en beter. Ook focus en concentratie maken deel uit van het spel. In Hull ga ik alvast voluit voor de overwinning. De eerste wedstrijd zal de belangrijkste zijn. Hopelijk breng ik de titel mee naar Passendale en stimuleert het anderen om mijn voorbeeld te volgen.”
(NVZ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier