Dries Delbecque mag dit weekend voor het eerst als verzorger de veldrijders van onze nationale ploeg op het WK ‘soigneren’. “Het deed me wel wat toen ik in november van vorig jaar door bondscoach Sven Vanthourenhout gevraagd werd om de periode van het WK vrij te houden. In Valkenburg kan ik nu vanuit de eerste linie werken.”
Dries Delbecque (37), uit de Stationsstraat in Deerlijk, is al vele jaren als verzorger actief in het wielrennen. “Mijn vader deed dit ook en was onder meer actief in de periode van Vandenbroucke en Museeuw. Ik heb het als het ware met de paplepel binnengekregen. Zelf heb ik nooit gekoerst maar op een rennersfiets ben ik geregeld te zien in de straten van Deerlijk. Ik ben een Waregemnaar en – hoe eigenaardig dit ook mag klinken – supporter van KV Kortrijk. Ik werk bij Proximus en de liefde om als verzorger bij rennersploegen en nu de nationale ploeg mee te draaien, is een uit de hand gelopen hobby. Ik doe dit heel graag en heb er veel voor over.”
Badges
Een verzorgersopdracht bij de grote wielerploegen, daar zijn de toegangsbadges en de rennerstruien de bewijzen van. Dries spaart veel en toont met enige fierheid de badges uit klassiekers zoals Parijs-Roubaix, Ronde van Vlaanderen, de kampioenschappen en zelfs de Ronde van Frankrijk. “Ik was erbij als verzorger in het team van Saxo toen Fabian Cancellara Parijs-Roubaix won en mocht toen even zijn gewonnen kasseisteen optillen. Het deed mij wat!”
Zo zijn er tientallen herinneringen aan de koersen en de renners. “Sinds de komst van Sven Vanthourenhout als coach bij de veldrijders en mede door het volgen van trainingskampen van de Belgian Cycling, kreeg ik de vraag om enkele wereldbekerwedstrijden en het Europees kampioenschap te begeleiden. Superfier was ik om als schakel in een team in het Tsjechische Tabor twee van onze renners, Sanne Cant en onze streekgenoot Eli Yserbyt, in het EK goud te zien behalen.”
Van de koers genieten staat voor een verzorger niet in het boekje
In Valkenburg, de plaats waar Briek Schotte in 1948 wereldkampioen op de weg bij de profs werd, heeft ons land samen 30 renners aan de start. “Onze ploeg van begeleiders omvat naast de coach, dokter, kok, mecaniciens en coördinator ook drie verzorgers en twee osteopaten. Als verzorger moet ik van alles beredderen. Van de koers genieten staat niet in het boekje. Het is voortdurend van hot naar her racen en eenmaal een groep gestart is, moet je al aan de volgende wedstrijd denken en er naar handelen.”
Luisterend oor
Een verzorger moet er ook op elk moment staan voor de ploeg. “Altijd een luisterend oor vormen is belangrijk en aan alles en nog wat denken. Een renner die tijdens een massage geen woord zegt… dit moet kunnen en ook een renner die vertelt over zijn ouders, studies en lief moet kunnen. Ik heb het met de jonge renners dikwijls over hun ouders en hoor hoeveel die mensen doen voor hun zoon of dochter die het veldrijden als hobby heeft. Chapeau en grote dank.”
Dries waakt ook over de kledij van de renners. “Wij zijn daar heel streng in: het is de volledige kledij van de nationale ploeg en dat geldt ook voor accessoires zoals de drinkbussen.” Hij omschrijft een verzorger graag als een schakel in de ketting die een koers is. “Iedereen is even belangrijk en opbouwend werk leveren is onze opdracht. Als wij na de wedstrijd zien dat iedereen reed voor wat hij waard was, dan is het ok.”
Belgische wereldtitel
Wat verwacht een kenner van zaterdag en zondag? (denkt even na) “Voor mij worden het op mijn eerste WK mooie momenten. Over de wedstrijden zelf hoop ik dat een Belg wereldkampioen wordt. Een WK zonder medaille(s) zou toch niet mogen zijn. Ik zal in elk geval mijn steentje bijdragen en hoop er volgend jaar opnieuw bij te zijn met Belgian Cycling. Ook op de weg staat er voor dit jaar al een en ander op de agenda.” De West-Vlamingen in de selectie, daar duimt Dries in het bijzonder voor: Michael Vanthourenhout, Eli Iserbyt, Axelle Bellaert en Gerben Kuypers.
(MVD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier