Trombose weerhoudt Lucienne Hellin niet: “Ik wil nog eens naar Afrika”

Lucienne Hellin (75) richtte in 2000 de vzw KiCo op. Sindsdien ging ze elk jaar wel minstens één keer naar Guinee om er de mensen met slokdarmverbranding te helpen. Na een trombose in 2007 trok Lucienne naar woonzorgcentrum De Pottelberg. Hoewel ze aan een rolstoel gekluisterd is, droomt ze er toch van om ooit nog eens naar Afrika te gaan.

Het begon eind vorige eeuw, toen Lucienne geraakt werd door een uitzending op televisie over een hospitaal in Conakry in Guinnee. “Ik besloot om zelf naar Conakry te trekken en kinderchirurg dokter Touré die ik op televisie gezien had te contacteren. Mijn dochter werkte bij Sabena. Aangezien zij nog thuis woonde, konden de inwonende gezinsleden aan een voordelig tarief vliegen”, vertelt Lucienne. In Conakry zag ze kinderen met brandwonden in de mond en kinderen die heel fel vermagerd waren door slokdarmverbranding.

Bauxiet

In de streek van Conakry zijn er verschillende bauxiet-ontginningen. “Bauxiet is een grondproduct waar aluminium mee gemaakt wordt. Er is veel natriumhydroxide of bijtende soda – die wij vooral kennen in ontstopper – aanwezig. Op de markt gaat de bevolking natriumhydroxide halen om er zeep van te maken. De kinderen krijgen die giftige stof vaak binnen en raken zwaar verbrand in hun slokdarm of in hun mond. Stilletjes aan verschrompelt hun slokdarm.”

Lucienne wou onmiddellijk iets ondernemen voor deze kinderen. “De kinderen die daar opgenomen worden in het ziekenhuis, krijgen er een behandeling en worden er verzorgd, maar de medicatie die nodig is moeten ze zelf halen.”

“Al twee keer lieten we een kindje overbrengen om hier te opereren” Lucienne Hellin, Oprichtster vzw KiCo

Omdat ze werkte als medisch secretaresse, kende Lucienne veel dokters. Samen met neuroloog dokter Bourgeois richtte Lucienne de vzw KiCo op. “Dokter Paul Bourgeois was de eerste voorzitter. Al snel kwamen ook dokter Paul Vanbiervliet en kinesist Philippe Mattelaer bij de vzw, en die werd nog uitgebreid met andere mensen uit de medische wereld.

Hulp uit België

De Afrikaanse dokter Touré kwam al een paar keer naar België om zich bij te scholen. Ook dit jaar komt hij hiervoor naar ons land. “Er werd ook contact opgenomen met dokter Lerut in Leuven, hij is de pionier op vlak van slokdarmoperaties”, weet Lucienne. Na haar eerste bezoek aan Conakry ging Lucienne jaarlijks één of twee keer. “Al twee keer lieten we een kindje dat er heel erg aan toe was naar hier komen om geopereerd te worden.”

Met de vzw werd geld ingezameld om sondes te kopen voor als het eten niet meer door de verschrompelde slokdarm kan. “We zorgen ook voor dilatatiebougies om de slokdarm te rekken. Op die manier kunnen de kinderen stap voor stap weer eten en drinken“, legt Lucienne uit. Ze kreeg ook materiaal los van dokters. “Zo gebruikt dokter Touré in zijn ziekenhuis echografiemateriaal van bij ons. Er is ook al een uitwisseling geweest met Howest-studenten die in Guinée een computercentrum oprichtten met afgedankte computers van hier.”

Vergaderingen in wzc

In 2007 zorgde een trombose ervoor dat Lucienne haar huis aan de Beverlaai moest ruilen voor woonzorgcentrum De Pottelberg. Ze blijft wel nog altijd sterk verbonden met Conakry. “Elke dag bel ik met dokter Touré“, vertelt ze. Toch blijft Lucienne ervan dromen om nog eens naar Afrika te gaan. “Ik ben ervan overtuigd dat de mensen me zouden helpen. Daar helpt iedereen elkaar, om het even in welke omstandigheden.”

Voorlopig maakt Lucienne haar levenswerk af vanuit België. “De vergaderingen van vzw KiCo worden in een vergaderruimte van het woonzorgcentrum gehouden, zodat ik er bij kan zijn.” Stilletjes droomt ze dat haar levenswerk verder gezet wordt. Ze heeft met de vzw alvast goede hoop.

(Els Deleu)