Afgelopen zondag vertrok Stijn Van Parys vanuit Brugge met de fiets richting Zuid-Afrika voor het goede doel. “Ik gaf mijn job op om deze droom na te jagen.”
Vergeet de Ronde van Frankrijk. De amper drie weken durende rittenkoers vervalt in het niets met wat Dammenaar Stijn Van Parys (27) probeert klaar te spelen. Hij vertrok zondag namelijk met zijn fiets vanuit Brugge richting Kaapstad in het verre Zuid-Afrika. Daarvoor plant de twintiger een tocht van maar liefst een jaar lang op zijn tweewieler, al is hij niet aan zijn proefstuk toe.
Mijn baas heeft een paar dagen nodig gehad om te beseffen dat ik het echt meende
“Ik maak al een tijdje reizen met de fiets en het idee om richting Zuid-Afrika te trekken spookte een tiental jaar terug eigenlijk al door mijn hoofd”, zegt Stijn. “Ik grapte toen samen met een gelijkgestemde vriend dat we, indien we genoeg gespaard zouden hebben, ontslag zouden nemen om een jaar te gaan fietsen.”
Enkele weken terug voegde de bankbediende de daad bij het woord en ging hij zijn baas vertellen waarom hij opstapte. “Hij heeft een paar dagen nodig gehad om te beseffen dat ik het echt meende”, lacht Stijn. “Maar uiteindelijk kreeg ik enkel positieve reacties.” Het huzarenstukje wordt gekoppeld aan twee goede doelen waar hij een persoonlijke band mee heeft. “Ik was vorig jaar op bezoek bij de vzw WoMena die vrouwen oplossingen aanreikt met betrekking tot menstruele hygiëne. De meisjes gaan er, vanwege het grote taboe dat op het onderwerp rust, tijdens hun maandstonden niet naar school. Via hulpmiddelen als menstruatiecups en door te gaan spreken in scholen proberen ze daar wat aan te doen. De andere NGO is puur Belgisch en heet Blik op Afrika, zij helpen ginds met de ontwikkeling van gezondheidszorgen en onderwijs. Deze twee organisaties zijn enorm gebaat met donaties en via deze weg wil ik het onder de aandacht van de mensen brengen.”
Maar daarvoor moet hij dus eerst duizenden kilometers overbruggen en dat richting politiek niet altijd even stabiele gebieden. “Alle visa liggen vast tot Ghana, indien de onrust in Congo opspeelt kan ik dus mijn richting nog aanpassen.” Aan zijn uitrusting zal het in alle geval niet mankeren. “Ik draag zowat 50 kilo mee als ik volgeladen ben. Daar zit kledij, een tent, slaap – en kookgerief en reservemateriaal voor de fiets bij. Mijn fiets heeft trouwens geen typische derailleur en heeft een riem in plaats van een ketting. Dat is minder onderhoudsintensief en kan de extreme omstandigheden beter verdragen.” Elke dag probeert hij zo tussen de 100 en 160 kilometer af te haspelen. “Al blijf ik op bepaalde plaatsen wel enkele dagen om uit te rusten, want als je 12 uur in gebogen houding op een fiets zit ben je na 14 dagen gekraakt.”
De laatste kilometers fietsen zijn broer en vader mee. “Bij aankomst wil ik samen met hen naar de top van de tafelberg klimmen, dat lijkt me een schitterend eindpunt.”
(DD)
Wie Stijn zijn avonturen wil volgen of de goede doelen wil steunen kan terecht op www.roadtocapetown.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier