Sinksen: terrasjes met maten en Ladies Run

Kortrijk Loopt, de wedstrijd op pinkstermaandag die elk jaar Think Pink ondersteunt. © CHRISTOPHE DESMET/BELGA
Mieke Verhelle
Mieke Verhelle Chef Nieuws Online

Vanaf vrijdag is Kortrijk opnieuw vier dagen volledig in de ban van de Sinksenfeesten. Voor Mieke Verhelle, onze nieuwsmanager van KW Kortrijk-Menen, is Sinksen het weekend om herinneringen te maken.

Pinksteren is in eerste instantie een katholieke feestdag. Een die ons een extra vrije maandag oplevert. Sinds ik in Kortrijk studeerde, denk ik bij Sinksen vooral aan de feesten in de stad. Je zou zelfs al eens kunnen denken dat die vrije maandag er gekomen is net om van de Sinksenfeesten te bekomen.

Ik link Sinksen tegenwoordig altijd met twee zaken. Enerzijds is het de start van de zomer, die ik inzet met vrienden. Op een of ander terras voeren we diepgaande gesprekken die we ‘s anderendaags alweer vergeten zijn. De enige herinnering die blijft hangen is meestal mijn roodverbrande huid. Intussen vergapen de kinderen zich aan wonderlijke creaturen die door de stad dwalen. Hun fantasie krijgt nog meer zuurstof op de rommelmarkt.

“Het mooie aan Sinksen is dat iedereen er zijn eigen invulling aan geeft”

Anderzijds is Sinksen voor mij sinds tien jaar Kortrijk Loopt. In mijn hoofd heet het nog altijd de Ladies Run. Tien jaar geleden liep ik de wedstrijd voor het eerst. Samen met nog drie collega’s, een pact dat we tijdens de nieuwjaarsreceptie hadden gesloten. Ik liep pas tien weken – samen met de podcast van Evy Gruyaert – toen ik tussen nog 2.000 vrouwen aan de start stond. Dat ene moment dat ik in de Bad Godesberg liep, zag ik voor me uit al die vrouwen samen lopen. Kippenvel. Nu nog altijd. De wedstrijd heet al lang geen Ladies Run meer, toch blijft het een wedstrijd die Think Pink steunt. Het is een eerbetoon aan de strijd tegen borstkanker. Mijn moeder was mega-trots toen ik die 5 km kon uitlopen. En elk jaar opnieuw vroeg ze me of ik ook dit jaar weer zou lopen met Sinksen. De moeilijkste keer dat ik de wedstrijd liep, was kort nadat ze zelf de strijd tegen die smerige ziekte had verloren. Dat ze zelf nooit had geklaagd tijdens haar strijd, hielp me om – zonder echte training – de eindmeet te halen.

Het mooie aan Sinksen is dat iedereen er zijn eigen invulling aan geeft. Elk creëert er zijn eigen herinneringen, geeft er zijn eigen betekenis aan. Dit jaar zal ik er niet fysiek bij kunnen zijn, maar mentaal des te meer.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier