Een bomvolle aula heeft een laatste groet gebracht aan Bjorn De Vrieze. De 28-jarige Tieltenaar werd op dinsdag 1 mei door een liefdesrivaal om het leven gebracht.
Net op de dag dat Bjorn De Vrieze zijn 29ste verjaardag zou vieren, verzamelden meer dan duizend vrienden, familieleden en kennissen van de bekende Tieltenaar om hem een laatste keer te eren.
Op de tonen van de soundtrack van The Godfather werd de kist van Bjorn door een zestal vrienden vooraan in de volle aula Den Aster in Meulebeke geplaatst. Tiago, het petekindje van Bjorn, stak een kaarsje aan voor zijn peter en liet mooie woorden voorlezen. “Je was de beste peter ooit en dat zal je altijd blijven. Nu ben je een sterretje aan de hemel”, klonk het.
Daarna nam Bieke, Bjorns zus, het woord. “Ik ben je kleine zus, jij mijn grote boer. We waren ook een typische broer en zus. Veel bekvechten, met soms zelfs een bloedneus en blauw oog als resultaat. Maar uiteindelijk vormden we één front. Eén moment zal ik nooit meer vergeten. In november vorig jaar, ik had het net uitgemaakt met mijn toenmalige vriend, pikte je me op aan het station van Tielt. Toen ik instapte, duwde je op de playknop van de radio en weerklonk All the single ladies van Beyoncé. Compleet met de bekende handbeweging van de zangeres kreeg je me meteen aan het lachen. Zo was je: je stond altijd klaar om me te steunen. Ik zag je als de peter van mijn toekomstige kinderen, nu sta ik een brief voor te lezen op je begrafenis. Dat had ik nooit durven denken… Bjorn, samen met iedereen hier aanwezig, zal ik ervoor zorgen dat je nooit vergeten wordt.”
Eenzelfde geluid viel te horen bij een goeie vriend en vriendin van Bjorn. “Je stond klaar voor me toen ik steun nodig had. Je stelde altijd iedereen op de eerste plaats, behalve jezelf. Je zal altijd en overal bij ons blijven. En als we eentje gaan drinken, zal er een glas voor je klaar staan.”
Man met visie
Veerle Vervaeke van Open VLD beschreef Bjorn als een man met visie. “We leerden je pas recent kennen, maar je maakte meteen een stevige indruk. Een stoere kerel, maar wel iemand die wist waar hij naartoe wilde. Met goeie ideeën voor Tielt. De vriendschapsbanden werden steeds sterker en je raakte makkelijk genesteld in onze groep. Nu word jij, een echte groepsmens, uit ons midden weggerukt. Je leuze – ‘gene stress’ – zal bij ons blijven voortleven. We zullen je missen.”
Mama Gudrun: “Eén puzzelstukje ontbrak nog in je leven: een eigen warm gezin. En net dat is je fataal geworden”
Annelies Mestdagh, Bjorns collega in de slagerij van vader Hans, sprak eveneens emotionele woorden. “De drempel van de slagerij, die ik tot voor kort elke dag met veel zin en positivisme nam, wordt steeds moeilijker. Ze wordt leger, killer. Je was mijn maatje, een topcollega. Normaal zouden we vandaag starten met drie dikke piepers en een verjaardagskaarsje op je pistolet met préparé. Het is helaas volledig anders gelopen…”
Het meest pakkende moment kwam er toen zowel vader Hans als mama Gudrun Vandeginste hun zoon een laatste keer toespraken. “Wij twee, wij vochten samen om van onze zaak iets moois te maken en iets te betekenen in de lokale detailhandel van de voedingssector”, zei Hans. “Ik keek elke dag meer naar je op. Je kon enorm goed multitasken, je was zó sociaal en geliefd bij de klanten… Ik beloof je één ding: zolang ik leef, zal ik ervoor zorgen dat het recht geschiedt.”
Papa Hans: “Ik beloof je één ding: zolang ik leef, zal ik ervoor zorgen dat het recht geschiedt”
Het laatste woord ging naar mama Gudrun. “Jongen, waarom? Die vraag stellen we ons met zoveel mensen… Je stond voor de volle tweehonderd procent in het leven. Je hield van je job, had enorm veel vrienden, je was gepassioneerd door je motorfiets en je andere hobby’s… En dan plots dit.”
“Maar iedereen die je een beetje kende, weet dat er ook een stoere macho in je schuilde. Je vroege twintigerjaren deden de hartslag van je liefhebbende ouders soms iets sneller slaan. Op de spoeddienst van het Tieltse Sint-Andriesziekenhuis was je een regulier gezicht. Kleine ongevallen met de auto, enkele gebroken ribben, een mes van een klant uit de Circque Central in je nek… En twee jaar geleden je hartstilstand op Pasen. ‘Ik ben verrezen, net als Jezus!’, grapte je toen nog.”
“Nu vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Eentje ontbrak nog: dat van een eigen warm gezin. En net dat puzzelstukje is je fataal geworden. Die ene daad heeft alles veranderd. En de gevolgen zijn onomkeerbaar. Je hebt altijd gezegd dat je niet lang zou leven. Je wilde er met een bang uit gaan. Jammer genoeg heb je gelijk gekregen.”
Lees hier het interview met Bjorns ouders, Hans De Vrieze en Gudrun Vandeginste
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier