Roeselarenaar Jan Feys wandelt op 36 dagen de frontlinie af

(GF) © (GF)
Peter Soete

Jan Feys (59) uit de Roeselaarse Iepersestraat vertrekt op 23 april in Nieuwpoort voor een wandeltocht door Frankrijk tot aan de Zwitserse grens. Hij stapt, in het spoor van televisiejournalist Arnout Hauben de frontlinie van de Eerste Wereldoorlog af. Maar veel alleen wandelen zal Jan niet moeten doen.

“Ik heb altijd veel en graag gewandeld, al van toen ik kind was”, begint Jan Feys.

“We gingen met onze ouders op vakantie naar Zwitserland en Oostenrijk en maakten mooie bergwandelingen. Als volwassene heb ik ook tien keer deelgenomen aan de Vierdaagse van de IJzer. Toen ik jonger was, heb ik ook gelopen: ik heb deelgenomen aan Dwars door Brugge en ook aan een bergloop in Italië. Maar het lopen heb ik moeten stopzetten want ik heb een zwakke rug.”

“Negen jaar geleden heb ik mijn vriendin Gerda ontmoet en samen wandelen we ook veel. Ze zal me trouwens ook een tiental dagen vergezellen op mijn tocht langs de frontlinie. Gerda en ik zijn niet in een wandelclub en we nemen ook niet deel aan geleide wandelingen. We stippelen tochten uit via het wandelnetwerk en trekken er samen op uit. Wandelen is ontspannend en lange wandelingen betekenen voor mij toch een meerwaarde voor mijn levenskwaliteit. Als je acht uur stapt met iemand kun je toch goede gesprekken voeren. Je staat open voor anderen en ik merk dat ik na wandelingen als het ware een vitaminekuur heb gekregen, ik ben ook verdraagzamer (lacht). Vreemd, hé, maar ik kan het niet anders uitleggen.”

Drie routes samen

“Ik ben inderdaad al naar Compostella gestapt. Dat is dé klassieker voor wandelaars, net zoals de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen. Die route is toeristisch volledig uitgewerkt en vroeg veel minder voorbereiding dan de tocht die ik nu zal maken.”

“Ik heb nu drie routes samengevoegd. Er is enerzijds de route die televisiemaker Arnout Hauben heeft afgestapt maar ik heb ook een fietstocht van een Nederlander en een wandelroute van een Oostendenaar bijgevoegd. En zo wandel ik vanaf 23 april maar liefst 36 dagen langs de frontlinie van WO I tot aan de Zwitserse grens. Meestal wandel ik 30 km per dag maar wanneer ik langs bekende plaatsen kom, is dat minder. In Verdun wil ik veel bezoeken inplannen terwijl ik in Reims ook wel eens wil genieten van een bezoekje aan een champagnekelder met bijhorend glaasje (lacht).”

“De tocht begint in Nieuwpoort en de eerste dagen krijg ik het gezelschap van honderden leerlingen van het Gemeenschapsonderwijs. De eerste avond slapen we op De Boot van Bart Casteleyn die er zijn film over Congo/Zaïre zal tonen gevolgd door een film over zinloos geweld, kindsoldaten en vluchtelingen. De tweede avond slapen wij in Zonnebeke want op 25 april wil ik aanwezig zijn in de Polygonebossen waar de Australiërs in alle vroegte een herdenkingsplechtigheid houden voor hun gesneuvelden.”

“Ik heb een begeleidingsteam van twee personen mee. Eric Vervaeke uit Rollegem-Kappelle rijdt mee met de jeep met aanhangwagen en verpleegster Ann Dewyspelaere reist ook vijf van de zes weken mee.”

“Maar onderweg zal ik niet vaak alleen zijn. Heel veel vrienden en kennissen hebben al toegezegd dat ze een eind met mij zullen meestappen als gastwandelaars. Ik denk dat ik maar één dag alleen zal moeten stappen en dat zal op 3 mei zijn. Dan wandel ik ergens tussen Péronne en Reims en dan hebben we ook besloten om aan wildkamperen te doen. In de aanhangwagen kunnen we ook een noodslaapplaats inrichten en dat zullen we ook doen.”

“Dit is een low budget-sproject maar toch mag je het financiële plaatje niet onderschatten. Ik zie het als een gewone reis maar waarvoor ik toch een maand verlof zonder wedde neem. Ik wil er wel, net zoals mijn vorige wandeltocht, een goed doel aan koppelen. Dit keer is dat het Fonds Aurore Ruyffelaere. Aurore was de stiefdochter van de bekende componist en dirigent Dirk Brossé die in 2013 vermoord werd na een bezoekje aan de Gentse Feesten. Het Fonds Aurore Ruyffelaere zet zich af tegen en zorgt voor bewustmaking tegen zinloos geweld en extreem nationalisme.”

“Ook wil ik zo veel mogelijk soldatenkerkhoven bezoeken waar vreemde nationaliteiten zijn gesneuveld. ik hoop op die manier ook andere culturen te ontmoeten en leerrijke gesprekken te hebben. Wat me zeker een heel warm gevoel geeft, zijn de vele helpers achter de schermen zoals bijvoorbeeld Jurgen Deleye die me al maanden steunen en helpen om deze tocht voor te bereiden. Het is nu aan mij om die tot een goed einde te brengen.” (PS)

Men kan de tocht volgen en steunen via www.walk1418.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier