Na een maandenlange NAVO-campagne in de Middellandse Zee vierde de Godetia maandag haar vijftigste verjaardag met een familietrip van Oostende naar Zeebrugge. Het werd meteen ook de laatste reis voor commandant Philippe De Cock.
Vol trots poseert onderofficier en seingever Lancelot Vantuyckom tussen zijn ouders Annick en Manfred, die ook op de A960 dienst heeft gedaan als vrijwilliger dek. Ze vormen samen met de zowat 70 genodigden de gasten aan boord.
Zij schepen om 9 uur in vanop de Oostendse cruisekaai voor het allerlaatste traject dat het logistieke steunschip van onze marine nog scheidt van haar thuishaven Zeebrugge. Dat gebeurt nadat het vaartuig daar medio augustus met 70 bemanningsleden vertrokken is voor haar missie in de Middellandse Zee.
Ancien Marc Nollet uit Oudenburg heeft als verantwoordelijke voor de radiocommunicatie dienst gedaan op zowat alle types vaartuigen van de marinevloot. Hij heeft zo de helft van de wereld gezien. Bij deze missie was hij precies drie maanden en drie weken van huis. “Maar bij de Golfcrisis, begin jaren ’90, zijn we eens vier volle maanden weg geweest”, herinnert hij zich. “En dat is érg langé, weet zijn vrouw Kristien Schiettecatte. “Want toen was de communicatie met de familiale achterban nog beperkt tot brieven schrijven en erg zelden eens een telefoontje of een telegram via Oostende Radio.”
Vandaag is er satelliettelefoon aan boord of dicht bij de kust zelfs ook gsm-verbinding. “Hoe dan ook: met die lange reizen had ik het altijd erg moeilijk. Ik ben het nooit gewoon geraakt”, zegt Kristien.
Op verkenning
Op een erg rustige zee – er waait een briesje van 3 Beaufort uit het zuiden – en onder een lentewarm herfstzonnetje worden ouders, broers, zussen, partners of liefjes ingewijd in het gedisciplineerd zeemansleven. Ieder bemanningslid neemt zijn of haar naasten mee ter verkenning van ‘the old lady’. Geen deur blijft op slot: ziekenboeg met operatiekwartier, kombuis, machinekamer, het combat information center, ateliers, wasserij en de brug waar de 7-jarige Robin het stuurrad heeft gekaapt.
Hij mag dat doen onder de goedkeurende blik van mama Bianca De Smet, chef-radio aan boord. Op dek wordt een heuse man-over-boord-redding gesimuleerd en na de lunch in de mess van de bemanning volgt een brandbestrijdingsoefening, inclusief theaterrook. Wat later stapt de loods van boord en passeert het schip de gezonken Flinterstar.
Boordelektricien Dries Van Braeckevelt uit Assebroek bij Brugge nodigde zijn moeder Elsie Dumon uit voor haar maidentrip op de Godetia. Ze is in het gezelschap van Dries’ collega en kennis Nele Claeys uit Oostkamp, zelf ook actief als psychologe bij het centrum recrutering en vorming van het leger.
“De psychische weerstand kan wel eens op de proef worden gesteld bij langdurende zendingen. Voor koppels is dat ook een extra druk op de relatie”, weet ze. “Zonder het thuisfront te vergeten. En voor beide partijen kunnen feestdagen, een sterfgeval of ziekte extra zwaar om dragen zijn.”
Straks vervoegt Nele als psychologe onze marine. “In ons leger zijn we met 80 psychologen die waken over de geestelijke gezondheid van ‘onze jongens'”, vervolgt ze. “En dat is zeker geen overbodige luxe.”
Cadeautjes uit de vier windstreken
De 54-jarige Oostendse duiker-ontmijner Erwin Durlinger heeft zijn 6-jarig dochterje Nina meegenomen aan boord.
“Hoewel ik bij de ontmijningsdienst DOVO actief ben en ook opdrachten aan wal uitvoer, is varen mijn lange leven”, glimlacht hij. “Over 2 jaar ga ik met pensioen en ik weet nu al dat ik de zee zal missen.” En Nina evenzeer, want haar pa bracht iedere keer leuke cadeautjes mee uit verre landen die hij thuis nog eens voor haar op een wereldkaart aanprikte. Erwins vader Jozef, nu 86, hoorde ooit bij de allereerste bemanning van de Godetia, nu een halve eeuw geleden. “Hij was er secretaris en heeft voordien zelf op de Kamina gevaren”, blikt Erwin terug in de tijd. Van de 730 kandidaat-militairen die Defensie rekruteerde dit jaar, waren er 80 West-Vlamingen. Onder hen kozen er 20 voor de marine.
Om 14.45 uur meldt de Godetia zich aan de ‘koppen’ van de Zeebrugse haven. Voor Bruggeling commandant Philippe De Cock is dit de allerlaatste reis als bevelhebber.
Op 22 januari draagt hij het gezag over aan zijn opvolger. Dan wordt zijn volgende opdracht wellicht een functie bij de staf operaties van de marine aan de wal. Een half uurtje later meert hij zijn schip probleemloos aan de kade. Mission accomplished!
(ML – Foto’s ML)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier