REPORTAGE Achter de schermen van geheim vluchthuis in Roeselare

Redactie KW

Voor veel mensen is een vluchthuis vaak de laatste optie. Toch zijn er zo’n 70 mensen per jaar die de stap zetten. Het geheim vluchthuis in Roeselare vangt vrouwen van over het hele land op.

Het vluchthuis in Roeselare is een beveiligde opvang dat deel uitmaakt van het aanbod van het Centrum voor Algemeen Welzijnswerk (CAW) Centraal West-Vlaanderen. In West-Vlaanderen zijn er 3 CAW’s met verschillende onthaalpunten. Enkel in Roeselare is er een vluchthuis.

Het adres in Roeselare is niet bekend en daar wordt strikt op toegezien. “Slachtoffers komen bij ons terecht via de hulpverleningsdiensten”, weet centrumverantwoordelijke Sylvie Cogghe. “Meestal is dat de politie, maar dat kon ook via het OCMW of zelfs de huisarts. Veel mensen weten dat het bestaat, maar weten niet hoe je ons het best bereikt. Sinds de komst van internet is de stap wel sneller gezet.”

Flexibiliteit

Op geweld staat geen ras of leeftijd. “Het is niet zo dat we merendeel jongere mensen zien, of anderstaligen. Het kan een 18-jarige meisje zijn dat vreest dat ze op het vliegtuig zal gezet worden om nooit meer terug te keren, tot een zestigplusser waarbij we bijvoorbeeld een melding kregen via een thuisverpleegster. Net omdat de slachtoffers zo divers zijn, bestaat er geen basisaanpak. Flexibiliteit is superbelangrijk. Rijk, arm… Het kan iedereen overkomen”, vertelt Sylvie.

Hulpverlening voor de dader is misschien een taboe maar is ook erg belangrijk, want met een (cel)straf is het probleem vaak niet opgelost. “Hulpverlening werkt aan beide kanten, maar over het algemeen mag er wel meer preventief gewerkt worden. Een ander taboe is dat van mannen die naar een vluchthuis stappen. Bij hen is de drempel nog groter. Trots speelt een grote rol in het verhaal.”

Geheimhouding staat centraal. “Dat wordt goed gerespecteerd”, aldus Sylvie. “Soms komt er iemand over de vloer, waarvan een vriendin al eens verbleef in het vluchthuis. Maar ook dan wordt die geheimhouding nageleefd. Velen denken dan na over hoe ze zich voelden toen ze hier zelf aankwamen. Dit wordt voor even hun veilige thuis en dat wil iedereen respecteren. Zij hebben als enigen een sleutel van hun kamer. Enkel bij een vermoeden van drugs- of alcoholgebruik grijpen we in en kunnen we binnen ter controle.”

(BVB)

Wie vragen heeft rond intrafamiliair geweld, kan terecht op het gratis nummer 1712 of de website www.1712.be.

Het volledige artikel lees je in Krant van West-Vlaanderen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier