Raymond is vrijwilliger bij het MEC

Redactie KW

Binnenstappen bij het Marien Ecologisch Centrum, is binnenstappen in een wondere wereld. In het pand in de Langestraat 99 bevinden zich heel wat schatten van zee en strand. Maar het eigenlijke werkterrein van het MEC bevindt zich verder, aan de vloedlijn. “Er is zodanig veel te zien en te doen dat je aan een week zeeklassen eigenlijk niet voldoende hebt”, zegt vrijwilliger Raymond Simons.

Het Marien Ecologisch Centrum is de pionier van de zeeklassen in België. Nog voor er sprake was van de officiële oprichting, werden er al rondleidingen en strandwandelingen georganiseerd voor bezoekende klassen. Het MEC wordt mee ondersteund door vrijwilligers. Raymond Simons (72) uit Oostende is één van hen.

Jeugdherberg

Nadat hij zijn loopbaan bij de bank had afgerond en met pensioen ging, was Raymond niet van plan om elke dag thuis te zitten. “Het eerste wat ik gedaan heb, is me ingeschreven voor een cursus natuurgids”, vertelt hij. “Daarna kan je enorm veel vervolgcursussen volgen, en dat is net het leuke, vind ik. Het is eindeloos. Zo hebben we in ons gidsenteam iemand die gespecialiseerd is in paddenstoelen. Of iemand die zich toespitst op mollusken. Die kennis kan doorgegeven worden aan Natuurpunt, universiteiten… Zo kan je meewerken aan iets groots.”

Raymond heeft zich gespecialiseerd in het geven van zeeklassen aan scholen, of andere groepen die meer willen weten over strand en zee. “De vroegere uitbater van jeugdherberg De Plate was zeer natuur-minded. Hij is op het idee gekomen om te zorgen dat de mensen die in de jeugdherberg logeerden, ook iets te weten konden komen over de natuur aan zee. Ik spreek nu over meer dan 30 jaar geleden. Er is toen een vzw opgericht, die vandaag nog altijd bestaat.”

Zeereis

“De mensen die tot bij ons komen, vragen meestal hetzelfde. Ze komen niet naar de kust om binnen te zitten hé. Het grootste gedeelte van de groepen die we ontvangen, bestaat uit kinderen. Er is zodanig veel te zien en te doen dat je aan een week zeeklassen eigenlijk niet voldoende hebt. We geven niet alleen uitleg, maar gaan ook vissen op krabben of garnalen. Of we nemen eens de overzet. Voor sommige kinderen is dat bijna een zeereis! In elke klas heb je er wel die nog nooit de zee hebben gezien. Als ze schelpen gaan rapen, vinden ze mosselschelpen dus heel bijzonder“, lacht Raymond.

Vis

“Zelf gids ik meestal in het strand en de duinen van Oostende. Hoe vaak ik gidsbeurten geef? Dat hangt af van het aantal aanvragen dat we krijgen. De schoolvakanties zijn voor ons een kalme periode. We zijn met een 30-tal vrijwilligers, maar dat is veel te weinig”, zegt Raymond.

“Het jammere is dat we meestal oudere mensen moeten aanspreken, omdat zij met pensioen zijn en zich kunnen vrijmaken tijdens de week.”

“Het leukste aan vrijwilliger zijn bij het MEC, is erop uit kunnen trekken met kinderen. Hun enthousiasme zien. Wanneer het regent, moeten we uiteraard een alternatief kunnen aanbieden aan mensen die bijvoorbeeld garnalen willen vangen. Nu ben ik bezig met een viswandeling voor te bereiden. Met een turflijst langs de viswinkels en de vistrap gaan, en kijken welke vissoorten we kunnen vinden… Zaken kunnen voorbereiden, daar vind ik ook een leuk deel van mijn vrijwilligerswerk”, besluit Raymond.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier