Tien dagen was puppy Snoetje van Albert Masschelein (82) en Irma Degros (75) op de dool. Overal merkten Poperingenaars het schipperke op, maar niemand kon het hondje vangen. Tot Snoetje plots in het midden van de nacht voor de deur van Albert en Irma stond. Alleen.
Albert Masschelein (82) en Irma Degrosse (75) wonen in de Vaux-Sous-Chèvremontstraat in Poperinge. Al heel hun leven zijn ze trotse hondenbaasjes. Toen hun trouwe viervoeter Snoepie na 17 jaar overleed, wachtten ze niet lang om een nieuwe viervoeter in hun leven binnen te laten: schipperke ‘Snoetje’. “We hadden Snoetje vier maanden toen Albert en ik op zondag 28 januari omstreeks 18 uur een koffie gingen drinken in Oud Vlaenderen op de Grote Markt”, vertelt Irma.
“Snoetje moest op een gegeven moment plassen en dus ging ik met haar wandelen. In het Garenstraatje schrikte Snoetje echter op door iemand die met een klap de deur van de Sint-Bertinuskerk dichttrok. Snoetje kon zich loswrikken uit haar leiband. Ze liep eerst in de richting van de Vismarkt. Een vrouw had gezien dat ik achter haar aan liep en sprong uit haar auto om Snoetje te pakken, maar dat lukte niet en ze liep terug via het Garenstraatje naar de Grote Markt.”
Ondertussen snelden verschillende mensen Irma ter hulp, maar Snoetje liet zich niet bij de kraag vatten. In het tumult rende de puppy de Gasthuisstraat in. Daar zag Gina Dupont, die er een kapsalon uitbaat, Irma in paniek Snoetje zoeken. “We probeerden Snoetje nog te pakken, maar ze liep steeds verder weg, tot we haar uiteindelijk uit het zicht verloren”, vertelt Gina. “Diezelfde avond zette ik nog een oproep op Facebook en kreeg ik meldingen dat ze opgemerkt was. Later op de avond deed ik nog een toer en zag ik haar op het Sint-Andrieshof, maar toen ik haar wilde pakken sprong ze in het water. Weer mislukt!”
Dierenbescherming
De volgende dag was Snoetje nog steeds op de dool. Wilfried Lejeune (80) merkte de oproep van Gina op Facebook en deelde het in de groep ‘Ge zijt van Poperinge als ge een echte keikop zijt’. “Maar liefst 300 mensen reageerden opdeoproep“, zegt Wilfried. “Het leek wel alsof heel Poperinge op zoek was naar Snoetje. Ze werd overal gespot.”
“Ik had bijna alle hoop om Snoetje terug te vinden opgegeven”
Ook Els Battheu (48) zag de oproep van Wilfried op Facebook en gaat samen met enkele andere vrijwilligers af en toe op zoek naar verloren gelopen hondjes. “We noemen onszelf Dierenbescherming Poperinge. We doen het vrijwillig. Ook voor Snoetje zetten we een zoekactie op touw. Beurtelings met Gina ben ik zelfs enkele keren in het midden van de nacht uit mijn bed gesprongen nadat we een telefoontje kregen dat er ergens een schipperke gespot werd.”
De dagen verstreken en de hoop vervloog. “Ik had bijna alle hoop om Snoetje terug te vinden opgegeven”, vertelt Irma. “Tot dinsdagnacht 6 februari rond 1.45 uur. We hoorden plots gekrab aan de voordeur. Ik dacht eerst dat het de kat was, maar toen ik naar beneden kwam lag de poes vredig te slapen in de zetel. Ik deed open en wie stond daar? Snoetje! Ze sprong meteen in mijn armen en jankte luid van blijdschap. De buren hadden het gehoord. Blijkbaar had ze ergens mijn spoor geroken en zo vond ze de weg naar huis terug.”
14 dagen rust
“Hoewel ze tien dagen op de dool was in de kou, zag ze er opvallend gezond en goed doorvoed uit”, pikt Albert in. “Hoe ze aan haar eten raakte en waar ze sliep is ook voor ons nog een raadsel. We weten dat Gina en Els geregeld hondeneten legden op plaatsen waar Snoetje gezien werd. Misschien kon ze ook ergens katteneten pikken. In ieder geval zijn wij heel blij dat ze terug was. We belden de dierenarts, maar die zei dat we haar gewoon 14 dagen rust moesten gunnen. Daarna zijn we van plan om een nieuw harnas te kopen, zodat ze zich zeker niet meer kan losmaken.”
Albert en Irma zijn iedereen dankbaar die meegeholpen hebben met de zoektocht naar Snoetje. Ze nodigden iedereen die geholpen had uit om een glaasje cava te drinken en een stukje taart te eten bij hen thuis.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier