Ploegmakkers redden leven van Vital D’hondt uit Rumbeke na hartstilstand

Vital D'hondt herstelt momenteel nog in AZ Delta: "Zonder mijn vrienden was ik er niet meer geweest. Ik ben hen eeuwig dankbaar." (Foto SB) © (Foto SB)
Philippe Verhaest

Dankzij het koelbloedige optreden van zijn ploegmakkers herstelt Vital D’hondt vandaag van een hartstilstand. Tijdens een partijtje minivoetbal zakte de 25-jarige Roeselarenaar plots in elkaar. “Mijn vrienden hebben mijn leven gered”, zegt hij. Pieter-Jan Pillaert diende Vital hartreanimatie toe. “We wilden hem absoluut niet verliezen.”

De vrienden van de minivoetbalclub GIT2B dat in de derde klasse V van het Roeselaarse Minivoetbal aantreedt maakten zich vorige vrijdag op voor een ontspannend avondje minivoetbal tegen El Codo, maar vijf minuten voor het einde van de partij in de sporthal Onze Kinderen in Rumbeke sloeg het noodlot toe. Speler Vital D’hondt (25) uit de Rumbeeksesteenweg zakte plots in elkaar en vertoonde geen teken van leven meer. Zijn ploegmakkers probeerden de 25-jarige magazijnier bij Aldi onmiddellijk te reanimeren en alarmeerden meteen de hulpdiensten.

“Zelf heb ik amper besef van wat er gebeurd is”, blikt Vital terug vanuit zijn ziekenhuiskamer in AZ Delta. “Ik was tijdens die bewuste wedstrijd al even naar de kant moeten gaan omdat ik me niet zo lekker voelde. Iets te diep gegaan, dacht ik aanvankelijk, en na enkele minuten rust waagde ik me weer op het veld. Maar net voor het einde van de wedstrijd ging het licht helemaal uit..”

Meteen schoten Vitals ploeggenoten in actie. “Toen Vital onwel werd, hebben we meteen de hulpdiensten gecontacteerd”, reageert Pieter-Jan Pillaert (20). “Ik heb tijdens mijn jaren in het Klein Seminarie een EHBO-opleiding gekregen van LO-leerkracht Sven Desmedt en die kennis kwam nu erg goed van pas.”

“We hebben Vital zo’n twintig minuten moeten reanimeren”

Pieter-Jan startte meteen met hartreanimatie, terwijl Noquisi Vanhie mond-op-mondbeademing toepaste en Matiz Maet Vitals polsslag in de gaten hield. “Het hele team behield de kalmte en we stelden alles in het werk om Vital onder ons te houden. We wilden hem absoluut niet verlezen. In totaal hebben we onze vriend twintig minuten lang moeten reanimeren, want de ambulance had aanvankelijk een verkeerd adres gekregen.”

Pieter-Jan moest tijdens de reanimatie denken aan Anthony Van Loo, de voetballer van SV Roeselare die in 2009 eveneens tijdens een wedstrijd een hartstilstand kreeg. “Net daardoor besefte ik hoe belangrijk het was dat we Vital bleven reanimeren.”

Gevolg van griep?

Vital is zijn ploeggenoten erg dankbaar. “Pieter-Jan, Noquisi, Matiz, Glenn Debels, Marijn en ook Glenns papa Francis. Dankzij hen leef ik nog. Dat zal ik nooit vergeten. Hun kordate optreden was van levensbelang.” Naar de exacte oorzaak van Vitals neerzijgen is het nog gissen. “Twee weken geleden was ik door de griep geveld en de artsen veronderstellen dat er zich toen ook een virale infectie op mijn hart heeft gezet. Maar honderd procent zeker zijn ze niet. Daarom nemen ze het zekere voor het onzekere en krijg ik een pacemaker ingeplant. Dat was wel even slikken. Ik ben pas 25 jaar, redelijk sportief en dan zo’n nieuws moeten verwerken… Maar ik ben er nog, dat is het allerbelangrijkste. Ik ben mijn ploegmaten sowieso eeuwig dankbaar. Ik heb hen al via ons eigen WhatsApp-groepje bedankt, maar dat zal straks ook nog live gebeuren. “Of ik ooit weer zelf zal kunnen sporten? Daar ben ik nu echt niet mee bezig. Ik word in elk geval de meest vurige supporter van GIT2B.”

Ook de familie van Vital is erg geschrokken. “Maar tegelijk opgelucht. Mijn vriendin Kimberly Degryse, ouders Willy en Patricia en drie zussen en broer zijn vooral blij dat ik nog leef. Dat is wat écht telt.”

Volgens Pieter-Jan was hun hulp de normaalste zaak van de wereld. “Iemand in nood helpen, is toch logisch? Maar door dit voorval is het nut van een degelijke EHBO- en reanimatiekennis nogmaals bewezen.” Vital knikt. “Wat mij betreft, mag dit verplicht opgenomen worden in het lessenpakket van het secundair onderwijs. Ik ben het beste bewijs dat die bagage mensenlevens kan redden.”

Twaalf extra AED-toestellen

In de sporthal van Onze Kinderen, waar het incident zich voordeed, was nog geen openbare defibrillator aanwezig, maar daar zou dit jaar nog aan verholpen moeten zijn.

Met een defibrillator of AED-toestel kan je via het toedienen van een elektrische schok het hart van een bewusteloze persoon laten stoppen met ‘fibrilleren’, waardoor het opnieuw in een normaal ritme wordt gebracht. Een AED vervangt reanimatie niet, maar verhoogt wel de overlevingskansen van het slachtoffer.

Momenteel heeft de stad negen dergelijke exemplaren in eigendom, maar in de loop van 2018 worden er liefst twaalf nieuwe AED-toestellen geplaatst. “Aanvankelijk was voorzien om die twaalf stuks over 2018 en 2019 te spreiden, maar door een voordelige groepsaankoop zullen we die allemaal in 2018 kunnen installeren”, zegt bevoegde schepen Henk Kindt (SP.A). “Die zullen aan school- en sportsites geplaatst worden en we voorzien ook een defibrillator aan Trax. Ook Onze Kinderen in Rumbeke staat voor dit jaar op de agenda. Daarnaast zetten we onder de noemer Hartveilig Roeselare ook in op opleidingen en sensibilisering en werken we samen met scholen, verenigingen en het Rode Kruis.” (PVH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier