Paulien Vackier uit Egem werkte drie maanden in Ghana

Redactie KW

Dat Paulien Vackier het hart op de juiste plaats heeft, bleek al eerder toen ze voor een maand als vrijwilliger naar Zambia ging.

Eind vorig jaar trok ze voor drie maanden naar Ghana, waar ze in een ziekenhuis werkte en assisteerde bij bevallingen. “Met de voorbije reis naar Ghana was ik niet aan mijn proefstuk toe”, begint Paulien haar verhaal. “Ik ben al eens een maand naar Zambia geweest, waar ik in een inleefproject heb gewerkt met als bedoeling een leefgemeenschap weer in de maatschappij te integreren. Via die reis heb ik Afrika al voor een deel leren kennen en de stap om in een nieuw project te stappen was daardoor iets eenvoudiger.”

“Aan het eind van vorig schooljaar had ik het idee om via vrijwilligerswerk iets met mijn studies vroedkunde te gaan doen in Afrika, om ervaring op te doen en meteen de lokale bevolking te helpen. Via de stages van de school was er echter geen plaats en dus ben ik zelf via internet op zoek gegaan naar informatie. Zo ben ik in contact gekomen met Job Stop. Deze organisatie organiseert stages, au-pairwerk en vrijwilligersopdrachten in het buitenland en via hen heb ik het project in Ghana leren kennen. In juni heb ik dan beslist om te gaan en van 4 oktober tot 28 december werkte ik op de kraamafdeling van het Tamali Central Hospital in het noorden van het land.”

Slechts één verloskamer

“Binnen het ziekenhuis werd ik, samen met een aantal andere vrijwilligers, ingeschakeld op de kraamafdeling. Het was voor mij een unieke ervaring, want ik heb daar voor het eerst zelf een bevalling gedaan. Vooral van een Nederlandse vrijwilligster, die al afgestudeerd was en die voor acht maanden in Afrika zat, heb ik heel veel geleerd. Let op, je mag je een verloskwartier daar niet voorstellen als de moderne accommodatie die we hier hebben. Er was slechts één verloskamer, waarin soms meerdere vrouwen op hetzelfde moment moesten bevallen. Bovendien is de nazorg daar heel wat minder dan hier. Als een vrouw bevalt, moet ze na zes uur het ziekenhuis verlaten, zelfs als het om een doodgeboorte gaat. Dat we onze handen vol hadden mag blijken uit het feit dat ik in het totaal 44 kinderen op de wereld heb gebracht.”

(JG)

Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Tielt