Pastoor Luc, de jongste van de klas, neemt afscheid van zijn parochie

Na twintig jaar het gezicht en vast aanspreekpunt te zijn geweest van de Emmaüsparochie geniet pastoor Luc Callewaert (70) vanaf 1 juni van een welverdiende rust. Filip Debruyne, erevicaris, medepastoor in de federatie Harelbeke en rector van het diocesaan centrum Groenhove, neemt de fakkel van pastoor Luc over.

Met enige spijt in het hart neemt Luc Callewaert op vrijdag 1 juni afscheid van zijn Emmaüsparochie waar hij 20 jaar actief is geweest als pastoor. Hij blikt alvast terug op een mooie carrière binnen de kerk. Die begon voor hem met zijn priesterwijding in het jaar 1971 door bisschop Emiel Jozef De Smedt.

Dat maakte Luc Callewaert meteen de jongste priester van het bisdom. Na eerst onderpastoor te zijn geweest in Stasegem en later in Wevelgem, werd pastoor Luc vervolgens tot arrondissementsproost benoemd van het ACW voor de regio Kortrijk in het jaar 1990. Daarop werd hij pastoor op de Emmaüsparochie in Kuurne.

Zwaar verlies

“Mijn jeugd bracht ik door in Beveren-Leie”, opent pastoor Luc de babbel. “Ik was op één na de jongste van een gezin van acht. Mijn ouders hadden een vlasbedrijf waardoor wij in de vakantieperiodes dan ook steeds moest meehelpen in het bedrijf. Voor kleuteronderwijs en mijn lagere school kon ik terecht in Beveren-Leie, daarna trok ik naar het Heilig Hart College in Waregem om er de richting Latijn – Grieks te studeren. Net voor ik naar het Seminarie wilde vertrekken, overleed mijn moeder echter. Een zwaar verlies voor een jongeman van 17 jaar.”

“Toen ik begon in 1971 waren we met twee priesters voor drieduizend inwoners. Nu ben ik alleen voor drie parochies met 14.000 inwoners”

In het jaar 1965, net voor de grote studentenrevolte en de daarop volgende gezagscrisis en taalstrijd om Leuven, trad Luc Callewaert binnen in het Seminarie en werd er meteen de jongste van zijn klas. Van de 43 studiegenoten waarmee hij zijn studies begon, wisten uiteindelijk 19 onder hen af te studeren, waaronder pastoor Luc Callewaert.

“Ik ben altijd sterk begaan geweest met zieken, gehandicapten en mensen die het moeilijk of minder goed hadden”, stelt pastoor Luc in zijn gezellig ingericht kantoor van de pastorie in de Kortrijksestraat. “Vermoedelijk is dit ooit de drijfveer geweest die mij de keuze liet maken om pastoor te worden, al heb ik er ook ooit over gedacht om maatschappelijker werker te gaan worden. Gelukkig stonden mijn ouders achter mijn keuze die ik al vroeg maakte.”

Inspanningen

“Mijn eerste parochie was Stasegem. Gezien op dat moment mijn beide ouders al overleden waren, trok ik samen met mijn broer en zus in, in de leegstaande pastorie, wat meteen tot heel wat speculaties leidde“, ontdekte pastoor Luc. “Uiteindelijk bleef ik in Stasegem elf jaar als onderpastoor aan het werk om in het jaar 1982 benoemd te worden in Wevelgem tot onderpastoor. Acht jaar later werd ik proost van het ACW om uiteindelijk in 1998 pastoor te worden op de Emmaüsparochie in Kuurne.”

“Gelukkig kreeg ik al heel wat mails van collega’s met de uitnodiging om bij hen een handje te komen helpen”

“Door de jaren heen heb ik dan ook de kerk sterk zien veranderen. Om de werking verder in stand te houden, moeten dan ook jaar na jaar alleen maar zwaardere inspanningen worden geleverd en ook de administratie neemt alsmaar toe. Om maar een voorbeeld te geven: toen ik begon in 1971 waren we met twee priesters voor één parochie met drieduizend inwoners. Nu ben ik alleen voor drie parochies met 14.000 inwoners. Ik ben alvast heel gelukkig dat ik binnen de pastorale eenheid Emmaüs op heel wat vaste medewerkers kan rekenen om de werking draaiende te houden. Ik wil hen allemaal van harte te bedanken voor hun dagelijkse inzet.”

Fakkel doorgeven

“Nu ik op 14 juni 71 jaar word, vind ik de tijd rijp om een stapje opzij te gaan zetten en te genieten van welverdiende rust, al betwijfel ik of ik wel zal kunnen omgaan met deze rust”, peinst Luc. “Gelukkig kreeg ik reeds heel wat mails van collega’s met de uitnodiging om bij hen een handje te komen helpen (lacht).”

Na 1 juni verhuist Luc naar zijn appartement in Kortrijk. Naast een cursus Engels wil hij ook wat reizen en geregeld eens een stevige wandeling maken aan de kust. Hij is alvast het gemeentebestuur van Kuurne heel dankbaar voor de goede samenwerking die hij tijdens deze 20 jaar heeft mogen ervaren.

Pastoor Luc Callewaert draagt de fakkel over aan Filip Debruyne, erevicaris, medepastoor in de federatie Harelbeke en rector van het diocesaan centrum Groenhove. Voor pastoor Luc is Filip Debruyne die zijn jeugd doorbracht op Pius X in Kortrijk en waarvan zowat de hele familie in Kuune woont alvast geen onbekende. Ze kennen elkaar dan ook al ruim 40 jaar. Filip Debruyne zal dan ook met ingang van 1 juni de taken van pastoor Luc op de pastorale eenheid Emmaüs in Kuurne overnemen. (BRU)