‘Pasterke’ Joris De Jaeger overleden: 35 jaar aalmoezenier van de seizoenarbeiders

'Pasterke' De Jaeger bereikte de gezegende leeftijd van 94 jaar. © NMAH
Redactie KW

Op vrijdag 22 september 2017 is priester Joris De Jaeger overleden. Hij zal bij velen blijven voortleven als ‘Pasterke De Jaeger’, de aalmoezenier van de West-Vlaamse seizoenarbeiders, de bietenmannen of Fransmans.

‘Pasterke De Jaeger’ werd in februari dit jaar nog gehuldigd voor de 69ste verjaardag van zijn priesterwijding en verbleef in het wzc Sint-Elisabeth in Oostende.

Joris De Jaeger werd op 3 oktober 1922 in een landbouwersgezin in Dudzele geboren en zou dus binnenkort 95 geworden zijn. Hij studeerde in Leuven klassieke filologie om collegeleraar te worden. maar werd na zijn priesterwijding in 1948 gevraagd om in Roeselare een sociale school te stichten. Hij werd er directeur en… zelf student: hij haalde er het diploma van maatschappelijk werker. Met als thesis: ‘Het leven van de West-Vlaamse cichoreimannen in Frankrijk’.

In 1952 benoemde bisschop De Smedt hem tot aalmoezenier van de West-Vlaamse seizoenarbeiders in Frankrijk. Hij had er al stage gedaan en de astemannen hadden zelf aan de bisschop gevraagd of hij hun ‘pastoor’ mocht worden. Hij zou 35 jaar lang zijn ‘maatjes’ – zoals hij hen noemde – bemoedigen en steunen, op zijn eigen onnavolgbare manier, altijd met een kwinkslag. Hij werd legendarisch als ‘pasterke of pastertje De Jaeger’: hij noemde het zelf een eretitel.

Joris De Jaeger combineerde het aalmoezenierschap altijd met een andere opdracht. Hij was medepastoor in Izegem, leraar sociologie aan het VTI in Oostende, ACW-proost voor het gewest Oostende. In 1972 werd hij pastoor van de Sint-Jozefsparochie in Oostende. In 1976 werd hij pastoor-deken in Harelbeke. Na een hartinfarct in 1987 werd hij ziekenhuisaalmoezenier in Poperinge. In 1992 ging hij als rustend priester in Koekelare wonen, maar vier jaar later keerde hij terug naar Oostende als aalmoezenier van het wzc Sint-Elisabeth, waar hij nadien zelf verbleef.

Niet alleen werd hij in 1989 tot ridder geslagen in de Orde van ‘t Manneke uit de Mane, in 2002 werd hij in Oostende ook opgenomen in de Orde van de Gulden Sporen. In datzelfde jaar kreeg hij de Franse medaille van Officier dans l’Ordre du Mérite Agricole.

(NMAH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier