Ouders ‘Flying Doctor’ uit Westkapelle bidden elke dag voor zijn leven

Redactie KW

“Natuurlijk denken we soms: ‘was hij maar postbode geworden om de hoek’. Als ouder is het niet eenvoudig om continu te moeten vrezen voor het leven van je zoon. Maar tegelijk zijn we enorm trots op alles wat Anthony daar verwezenlijkt. Bij de lokale bevolking wordt hij op handen gedragen.” De ouders van ‘Flying Doctor’ Anthony Caere (37) bidden dagelijks voor het leven van hun zoon die 6.000 kilometer verderop stropers verjaagt. De gedode parkwachters in het Congolese Virungupark waren voor Joël (67) en Monique (68) een zoveelste schrik om het hart.

Het nieuws van de vijf doden kwam maandagavond hard binnen in het ouderlijke huis van Anthony Caere (37) in het West-Vlaamse Westkapelle. “Het waren zijn vrienden die in een hinderlaag werden gelokt. Amper één week eerder gebeurde al hetzelfde. Anthony was er kapot van. Op zo’n moment is het logisch dat we ons grote zorgen maken over zijn veiligheid. Vanop afstand is het héél moeilijk om in te schatten wat daar allemaal gebeurt.”

Monique en Joël Caere getuigen schijnbaar rustig over de onrust in en rond het Congolese Virungapark waar hun zoon, bekend van ‘Flying Doctors’ op één, aan het hoofd staat van Virunga’s Air Wing. Toch leven ze dagelijks met de angst om hun zoon te verliezen. Onlogisch is dat niet. De voorbije decennia kwamen al zo’n 150 rangers van het park om bij aanvallen door stropers of rebellen. Ook parkdirecteur Emmanuel de Merode werd vier jaar geleden onder vuur genomen.

WhatsApp

“Het is eigenlijk te gek voor woorden”, vertelt papa Joël. “Bij de lokale bevolking wordt Anthony op handen gedragen. In de dorpjes roepen kinderen zijn naam. Hij is er een echte held. Maar eenmaal in de lucht, proberen er anderen hem af te knallen. Die tegenstelling is amper te vatten. Geruststellend is het al zeker niet.” Toch blijven de bezorgde ouders hun zoon volop steunen in zijn droom. “Weet je: ik denk dat we hem, ondanks de afstand, meer horen dan de meeste andere ouders. Anthony belt ons bijna dagelijks. Dat moet ook. In het andere geval maken we ons veel te veel zorgen”, gaat Monique verder.

De vrouw leerde de voorbije jaren alvast in sneltempo WhatsApp kennen, met voorsprong het belangrijkste communicatiemiddel van Anthony met het thuisfront. “Zelfs als hij in het midden van de jungle staat, zal hij vrijwel meteen reageren als we hem via die weg een berichtje sturen. Hij weet dat we ons zorgen maken“, pikt Joël in. “Gelukkig is hij wel heel eerlijk met ons. De onrust minimaliseren of verhalen achterhouden, heeft geen enkele zin. Via de media komen we het toch te weten. Toegegeven, makkelijk is het niet om een zoon te hebben die 6.000 kilometer verderop dagelijks zijn leven riskeert. Zowel Monique als ik hebben al vaak gedacht: ‘was hij maar postbode geworden om de hoek’. Al zal dat er niet meer van komen”, lacht Joël.

Bidden

De voorbije jaren kroop Anthony al vaak door het oog van de naald. Op de Filipijnen moest hij met een brandend vliegtuig een noodlanding maken. In Oeganda werd hij gebeten door een cobra. Boven de Middellandse Zee dreigde hij zonder brandstof te vallen. In Libië zat hij door een paspoortprobleem in de gevangenis. En in mei vorig jaar crashte hij met zijn vliegtuigje in het midden van de jungle.

“Maar zelfs dan dacht hij meteen aan het thuisfront”, zegt zijn mama trots. “Nog geen kwartier na de crash hing hij aan de lijn. Letterlijk verblind, want door het bloed zag Anthony geen hand voor ogen. Hij vroeg aan een collega ter plaatse om zijn gsm te nemen. ‘Zoek naar ‘ma’ en bel haar’, riep hij hem toe. Toen we hem aan de lijn hadden, was het natuurlijk enorm schrikken … Maar tegelijk wisten we dat Anthony oké was. Dat was het allerbelangrijkste.”

Een definitieve terugkeer naar België zit er alvast niet meteen aan te komen. Een viertal keer per jaar keert Anthony nog terug naar zijn ouders in Westkapelle. “Van die momenten genieten we dan heel erg”, zegt Joël. “Ik denk dat ‘onzen Anthony’ het moeilijk zou hebben om hier terug te aarden. Zijn hart en thuis liggen in Congo. We kunnen enkel blijven bidden dat hem niks overkomt en hij niet wordt geraakt door kogels.

(MM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier