In de Onze Lieve Vrouwekerk van Nieuwpoort werd deze morgen afscheid genomen van Els Vanlandschoot. Een uur voor de aanvang van de plechtigheid stond reeds een massa mensen aan te schuiven om een laatste groet te brengen aan deze integere lieve vrouw.
Tegen 10 uur stond een immense rij mensen hun beurt af te wachten en doordat de dienst diende te beginnen om 10.30 uur konden heel wat mensen geen groet meer brengen. Het was een mooie, eenvoudige plechtigheid, Els waardig. Een plechtigheid zonder grote woorden maar met heel veel waarden. Er was muziek van onder meer Felix Vermeirsch en Jan Vermeire, maar vooral de woorden van haar man Luc Filliaert, die hun samenzijn op een uniek manier verwoordde troffen iedereen. Op de achterzijde van het bidprentje stonden veelbetekenende woorden van Luc: “Vandaag fluisteren we zachtjes de letters van je naam. In de schaduw van het leven kolkt onze droom, botst het ademen tegen de witgekalkte muren van het gemis. Kom maar nader, nog veel meer nader dan dat je al deed. Luc”. Els Vanlandschoot was schepen van de stad Nieuwpoort en werd net geen 49 jaar. Ze was de mama van Sigried en Isolde.
(PB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier