Maurice uit Sijsele verzamelt…100-plussers

Olivier Neese
Olivier Neese Editieredacteur Brugsch Handelsblad Brugge - Torhout

De collectie van Maurice De Lille telt intussen al 500 selfies met en 8.000 doodsprentjes van 100-plussers

Gelukkige verjaardag. Een goede gezondheid. Dit vanwege Maurice De Lille. Ik spaar alles over eeuwelingen. Hou mij op de hoogte. Beste dank daarvoor. Maurice. “En nu nog mijn handtekening, de stempel met mijn adres en dan kan ook deze de post op. Iedere Belgische eeuweling van wie ik het adres heb, krijgt van mij een verjaardagskaart. Elk jaar opnieuw. Als er iemand sterft, stuur ik mijn condoleances. Zo hou ik contact, in de hoop om later een rouwprentje te krijgen.”

Al dertig jaar legt Maurice zich met hart en ziel toe op zijn hobby: het verzamelen van rouwkaartjes van 100-plussers. “Mijn vader woonde als kerkzanger alle begrafenissen in Moerkerke en Vivenkapelle bij”, vertelt de 84-jarige Sijselenaar. “Toen hij stierf, had niemand interesse in zijn collectie ‘gewone’ zantjes, behalve ik. Al snel besefte ik dat het onmogelijk was om daarmee door te gaan, waardoor ik me besloot om me te specialiseren. In overleden 100-plussers, want dat waren er maar een vijftigtal per jaar. Daar heb ik me wel aan mispakt. Elk jaar zijn het er meer en meer geworden. Kijk, dit is mijn map van 2017. De eerste vier maanden had ik al 107 rouwkaartjes van 100-jarigen uit ons land. Het is nog nooit zo druk geweest. Recent heb ik een timmerman moeten laten komen. Door het gewicht van mijn zantjes is mijn kast van de muur gescheurd…”

Verzamelaars die twee of drie keer naar de offerande gaan. Dat is ónbeleefd

In het begin ging Maurice De Lille naar iedere eeuwelingenbegrafenis, over het hele land. “Dat werd te zwaar, zeker omdat ik toen nog twee jaar moest werken. En ik zag ook te veel misbruiken, waarmee ik niet geassocieerd wil worden. Verzamelaars die twee of drie keer naar de offerande gaan. Dat is ónbeleefd. Ik geef toe: ik heb ook graag een dubbelke. Tijdens de offerande zal ik voorzichtig twee vingers tonen aan de ceremoniemeester, maar ik zal me nooit opdringen.”

https://www.youtube.com/watch?v=aitl-lLXBG0

Naast intussen 8.000 doodsprentjes bestaat de collectie 100-jarigen van Maurice ook uit 500 selfies met eeuwelingen. Meer dan tien jaar lang toerde hij door Vlaanderen om een foto te nemen aan de zijde met de honderdjarigen. “Samen met mijn vaste fotograaf Geert Vanpoucke, de broer van mijn schoondochter, doorkruiste ik het hele land. Ik belde de honderdjarigen op om te vragen of ik mocht langskomen. Telkens fotografeerde Geert de honderdjarige apart én met mij. Als bewijs dat ik er geweest was. We hadden dagen dat we langs vijf honderdplussers passeerden en dat we pas ‘s avonds laat thuis kwamen. Maar mijn vrouw is nooit jaloers moeten zijn. (lacht) Zo goed als altijd waren we welkom, zelfs bij zij die bedlegerig waren.”

Zijn pronkstuk is een foto met Joanna Turcksin, bekend als ‘Woinke Turck ‘, uit Machelen. “De langstlevende Belg ooit. Ze was 112 en nog zo goed bij ‘t uur. Na de foto zei ze heel snel: We gaan niet te lang zeveren, we gaan een beetje kaarten.

Sommigen beweren dat je maagd moet blijven

Hoewel hij al bijna dertig jaar tussen de honderdjarigen zit, kon Maurice het recept om lang te leven nog niet ontdekken. “Sommigen beweren dat je maagd moet blijven, anderen dat het vanzelf komt. Ook ik hoop om 100 jaar te worden, maar ‘t zal niet gaan, denk ik. Enkele jaren geleden werd ik geopereerd aan mijn hart en ik was bijna mee. Ze zeiden dat het maar een dag of tien zou duren, maar het zijn er uiteindelijk 38 geworden, waarvan 28 op intensieve. Ik kon niets meer, zelfs niet meer eten. Alles heb ik weer moeten leren. Nu gaat het weer goed, maar niet meer zoals vroeger. Ik heb overwogen om te stoppen met mijn verzameling, maar andere verzamelaars hebben me warm gemaakt om de draad weer op te pikken. Zolang het gaat, ga ik door. En daarna krijgt mijn kleinzoon Pieter de collectie, maar hij mag die nooit wegdoen. Het is mijn levenswerk. En ze is geld waard. Een fotokaartje : minimum 2,5 euro. Maal 8.000 zit je aan 20.000 euro. Een aardige som, hé.”

Wie Maurice kan helpen met zijn verzameling, mag hem altijd schrijven:

Maurice De Lille, Stationsstraat 129, 8340 Sijsele

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier