Martine en Lucréce uit Diksmuide starten als rouwconsulenten

De rouwconsulenten links Martine De Vuyst (links) en Lucréce Fonteyne. © ACK
Redactie KW

Wanneer iemand in je dichte omgeving sterft ontstaat een leegte, is er pijn, en verdriet. Dat alles moet een plaats kunnen krijgen, moet tijdens het rouwproces kunnen verwerkt worden.

Ieder rouwt op zijn eigen manier en in zijn eigen tijd, wat bij de enen snel gaat kan bij iemand anders heel lang duren. Onze huidige maatschappij is zo jachtig dat rouwenden heel vaak in de kou blijven staan, er is geen ruimte meer om te rouwen. Martine De Vuyst (54) getrouwd met Eddy Willocx, woont in Oostkerke en Lucréce Fonteyne ( 56) woont in Diksmuide. Beiden zijn rouwconsulenten. “We leerden elkaar kennen tijdens de basiscursus palliatieve zorgen en het klikte meteen”, vertelt Martine. “Ik volgde de cursus als palliatief vrijwilliger.”

Nood aan begeleiding

Lucréce volgde de cursus uit interesse. “De werking rond palliatieve zorgen en alles daarrond interesseerde mij”, zegt Lucréce. “Het diepmenselijke, het meegaan met de mens in zijn laatste momenten, daarom volgde ik ook de cursus.”

Toen zijn beiden elkaar een paar jaar uit het oog verloren. Intussen was Lucréce gestart met rouwbegeleiding. Ook Martine ondervond dat de nood aan een begeleiding voor rouwenden groot was en startte met rouwbegeleiding. Samen organiseren Martine en Lucréce ook rouwnamiddagen. “Na het overlijden van mijn zus en mijn zoon heb ik nooit de juiste persoon gevonden om mij te begeleiden”, vertelt Lucréce. “Vandaar uit ben ik mij gaan verdiepen in het rouwproces, om op die manier anderen te helpen door dit proces te komen.”

“Doorleefd”

“Ook bij mij is het zo dat na het overlijden van mijn broer duidelijk werd dat je in het rouwproces vaak alleen staat”, valt Martine bij. “Vandaar uit ben ik in de opleiding gestart en heb gedurende vier jaar eraan gewerkt. Het voordeel is dat zowel Lucréce als ik het zelf doorleefd hebben, dat we weten waar het over gaat, de emoties kennen en begrijpen. Op die manier kunnen wij een hele steun zijn voor de rouwenden.”

In de eerste plaats willen Martine en Lucréce een luisterend oor bieden maar ook het rouwen bespreekbaar maken, een eind meegaan in het traject van de rouwenden. Hoe kan je het zwaarwegende verlies op je eigen manier in je leven integreren ? Hoe ga je om met de uitdaging van nieuwe ontmoetingen, nieuwe inzichten en het terug opnemen van je werk ? “Dat en nog tal van andere vragen stellen zich”, legt Martine uit. “Daarnaast ontplooit zich een brede waaier aan gevoelens, gaande van angst, schuldgevoel, verdriet over onrust en onzekerheid tot zelfs boosheid. Hoe je met deze gevoelens het best kan omgaan, kan worden aangeleerd.”

“Luisterend oor”

Vooral de feestdagen en verjaardagen maar ook op familiefeesten is het gemis nog duidelijker voelbaar. “Vaak is het zo dat mensen in de omgeving van de rouwenden het moeilijk vinden om net op die momenten er te zijn”, legt Lucréce uit. “Terwijl wat de meesten nodig hebben op dat moment gewoon een luisterend oor is. We moeten de rouwden de tijd en gelegenheid geven om het verlies te plaatsen en in het dagdagelijkse leven een evenwicht te vinden tussen het verlies en het herstel.”

Zowel bij Martine als Lucréce kunnen mensen die worstelen met gevoelens rond verlies van een geliefde terecht voor hulp. Dat kan individueel maar ook in groep. “Aan de hand van drie namiddagen, op 25 februari, 10 maart en 17 maart, willen wij een eindje meegaan in het traject dat rouwenden afleggen. Deze drie namiddagen geven wij samen”, duidt Martine. “Maar daarnaast kunnen mensen ook individueel zowel Lucréce als bij mij terecht.”

Bijeenkomsten

“De samenkomsten vinden plaats bij mij thuis in de Joe Englishstraat 27 in Diksmuide”, zegt Lucréce. “In een eerste sessie wordt kennisgemaakt, daarna gaan we samen op weg en op zoektocht om weer vat te krijgen op het leven en om emotioneel evenwicht te vinden. We werken altijd op afspraak en een sessie duurt van een uur en een kwartier tot anderhalf uur.”

(ACK)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier